Skip to main content

ΣΥΝΔΕΘΕΙΤΕ….ΚΑΤΙ ΚΑΛΟ ΠΡΟΚΥΠΤΕΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟ!

Οι περισσότεροι από εμάς δεχόμαστε ότι το μυστικό για να ζήσει κανείς μέχρι τα βαθιά πολύ βαθιά γεράματα βρίσκεται είτε στα γονίδια του είτε στον τρόπο που ζει. Η πραγματικότητα εμπλέκει και τις δύο εκδοχές με τα γονίδια να συμβάλλουν μόνο κατά ένα 20-30% στη δυνατότητα να ζήσει κανείς και να ξεπεράσει τα 100 έτη ζωής. Σε τελική ανάλυση ο τρόπος ζωής είναι αυτό που μπορούμε να ελέγξουμε και κατά συνέπεια οι περισσότερες, περί μακροζωίας, έρευνες έχουν εστιαστεί κατά κύριο λόγο σε αυτόν. Οι περισσότεροι από εμάς ξέρουμε ότι μία δίαιτα πλούσια σε φρούτα και λαχανικά, η αποχή από το κάπνισμα, η μετριοπαθής κατανάλωση ποτού και η αποτελεσματική διαχείριση του στρες στη ζωή μας είναι οι λογικές και αναγκαίες επιλογές για να φτάσουμε στο βαθύ γήρας. Όμως από αυτό το μενού της ποθούμενης μακροζωίας, σύμφωνα με τους επιστήμονες, λείπει ένα βασικό συστατικό και το συστατικό αυτό είναι οι φίλοι! Κατά πώς φαίνεται από τις μελέτες το θετικό αντίκτυπο της τακτικής κοινωνικής επαφής στην υγεία ενός ατόμου είναι περίπου τόσο αναμφισβήτητα υπαρκτό όσο το αντίκτυπο των τιμών της αρτηριακής πίεσης, του καπνίσματος,  του αλκοόλ, της παχυσαρκίας και της ισορροπημένης διατροφής. Τρανταχτό παράδειγμα οι παρακάτω μελέτες. Το 2010 ερευνητές στο Πανεπιστήμιο Brigham Young δημοσίευσαν μία περιληπτική ανάλυση 148 διαφορετικών μελετών που αφορούσαν 308.849 ανθρώπους. Ο μέσος όρος ηλικίας των ατόμων της μελέτης  ήταν 63.9 έτη και ασχολούνταν με το αντίκτυπο των κοινωνικών σχέσεων στον κίνδυνο θνησιμότητας. Το συμπέρασμα ήταν εντυπωσιακό: οι άνθρωποι που απολάμβαναν στενούς κοινωνικούς δεσμούς είχαν 50% αυξημένη πιθανότητα επιβίωσης στη διάρκεια μιας μετρημένης περιόδου 7.5 χρόνων συγκρινόμενοι με τους ανθρώπους που είχαν αδύναμους ή καθόλου δεσμούς. Επιπρόσθετα μία αυστραλιανή μελέτη του 2010 η οποία ασχολήθηκε με 188 άτομα που είχαν ξεπεράσει τα 100 έτη ζωής  κατέληξε ότι το γεγονός ότι είχαν στενούς οικογενειακούς δεσμούς και αφοσιωμένους φίλους ήταν καθοριστικής σημασίας για τη διάρκεια  της ζωής τους. Σκεφτείτε το   και έτσι έχοντας ως παράδειγμα την υγεία του πλανητικού μας οικοσυστήματος.  Το οικοσύστημα χρειάζεται βιοποικιλότητα- πολλά και διαφορετικά είδη. Όταν υπάρχει πολύ λίγη βιοποικιλότητα το ¨ανοσοποιητικό σύστημα¨ του πλανήτη διακυβεύεται και η υγεία του οικοσυστήματος υποφέρει. Παρόμοια και κατ΄ αναλογία η λίγη- ποσοτικά- κοινωνική επαφή υπονομεύει την υγεία μας ενώ πολλές και διαφορετικές επαφές βελτιώνουν  την υγεία μας. Είμαστε φτιαγμένοι για κοινωνική επαφή! Η υγεία μας ευημερεί όταν συνδεόμαστε ο ένας με τον άλλον και υποφέρει όταν είμαστε μόνοι και μοναχικοί. Όπως φαίνεται  το να είμαστε συνδεδεμένοι διατηρεί και συντηρεί τη ζωή. Δηλαδή για να καταλήξουμε ένα από τα μυστικά της μακροζωίας είναι να παραμένει κανείς  συνδεδεμένος με ανθρώπους. Για κάποιους αυτό μπορεί να σημαίνει να ξεκινήσουν μαθήματα ξένων γλωσσών ή να κάνουν χορό ή να ανήκουν σε κάποια λέσχη, να προσπαθήσουν να μιλήσουν λίγο παραπάνω από το τυπικό τρίλεπτο με τους γείτονες τους ή να αυξήσουν τη συχνότητα με την οποία καλούν τους φίλους τους στο σπίτι για να δουν ταινία και να φάνε ποπκόρν ή ενεργά να συμμετέχουν σε προγράμματα εθελοντισμού .  Τώρα αν αυτοί με τους οποίους ο καθένας  συνδέεται  τον στηρίζουν,  τον αποδέχονται, τον αγαπούν, τον νοιάζονται και συμμερίζονται τις ιδέες και τα όνειρα του τότε τα 100 έτη τα έχει χαλαρά φτάσει! Και μαζί με αυτόν και όσοι συνδέονται μαζί του! Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να βελτιώσουμε το πόσο και το πώς συνδεόμαστε με τους άλλους και όταν μπαίνουμε στη διαδικασία να κάνουμε αυτή τη βελτίωση δεν κάνουμε καλό μόνο σε εμάς αλλά και σε όσους συνδέονται μαζί μας.