Skip to main content

Παιδική διαφήμιση...συνέχεια ...

"Η διαφήμιση "παράγει" παχύσαρκα Ελληνόπουλα! Οι εταιρίες τροφίμων επενδύουν σημαντικά ποσά για διαφημίσεις που στοχεύουν στους ανήλικους καταναλωτές. Την ίδια στιγμή, η συμμετοχή του έτοιμου φαγητού στις διατροφικές συνήθειες έχει αυξηθεί κατά 984% από το 1984 μέχρι το 2002. Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασε το Ινστιτούτο Καταναλωτών (ΙΝΚΑ), οι δαπάνες για διαφημίσεις παιδικών τροφών έφτασαν το 2003 τα 1.800.000 ευρώ, ενώ οι δαπάνες για διαφημίσεις άγγιξαν τα 5.600.000 ευρώ". Και μετά παραπονιόμαστε για την παχυσαρκία, τον υπερκαταναλωτισμό και τις αρνητικές συμπεριφορές των παιδιών μας. Και πώς θα γίνουν σκεπτόμενοι άνθρωποι αν τα "αποβλακώνουμε" με baby sitter την τηλεόραση; Δεν φταίει όμως σε τίποτα το παιδί. Τις περισσότερες φορές φταίμε οι μεγάλοι. Τους τάζουμε δείπνο στο πιο γνωστό φαστφουντάδικο, αν είναι καλά παιδιά. Τους αγοράζουμε γλυκά, όταν παίρνουν καλό βαθμό στο σχολείο. Τους κάνουμε το χατίρι και τους κάνουμε δώρο το ακριβό παιχνίδι που είδαν στη διαφήμιση... Το ζήτημα είναι όμως πιο σφαιρικό. Η κοινωνία επιτρέπει να δημιουργούνται διαφημίσεις, οι οποίες βλάπτουν τους πολίτες και μάλιστα στην τρυφερότερη ηλικία τους. Αν δεν είναι αυτό φαρισαϊσμός, τότε τι είναι; Είδαμε και στα τσιγάρα, που για να κόψουν το κάπνισμα λέει οι φανατικοί, έγραψαν μεγάλα γράμματα το πόσο βλάπτει. Καλά, θέλει πολύ μυαλό να σκεφτεί κανείς ότι όσο πιο μεγάλα είναι τα γράμματα, τόσο πιο πολύ απευαισθητοποιείται κανείς; Αφού το συνηθίζει και καπνίζει περισσότερο. Στην πραγματικότητα, αυτό είναι ένα άλλοθι της κοινωνίας, για να πετάει το "μπαλλάκι" στους πολίτες. "Α, εγώ προειδοποίησα", λέει και κοιμάται ήσυχη τα βράδια. Δεν είναι έτσι όμως... Αν θέλεις να κάνεις ενεργούς πολίτες, δεν τους φυλακίζεις το φρέσκο μυαλουδάκι τους σε ίντσες. Το αφήνεις να ταξιδεύει. Με βιβλία, με μουσική, με δημιουργία. Κι αν δεν ελπίζουμε στη νέα γενιά, πού θα βασιστούμε για το αύριο του μάταιου αυτού κόσμου;

Με αφορμή δημοσίευμα στην εφημερίδα «Απογευματινή»