Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΟΥ

Υπάρχει η πεποίθηση ότι οι άνθρωποι μπορούν συνειδητά να ελέγξουν τα συναισθήματα και τις σκέψεις τους, αλλά δεν έχουν τη δύναμη να επηρεάσουν το αυτόνομο νευρικό τους σύστημα, το οποίο (σαν αυτόνομο που είναι) ελέγχει τον καρδιακό ρυθμό, τον μυϊκό τόνο, την αγωγιμότητα του δέρματος, τη σύσπαση ή τη διαστολή των αγγείων, τις σπλαχνικές λειτουργίες όπως είναι η πέψη, τις γεννητικές λειτουργίες όπως η στύση και ο οργασμός, την αίσθηση του πόνου, ή ακόμα και τα εγκεφαλικά κύματα.

Όμως, από τα τέλη της δεκαετίας του 1960, η ιατρική έχει ανακαλύψει μέσα από έρευνες και μελέτες ότι οι λειτουργίες αυτές μπορούν να ελεγχθούν, όταν κάποιος αρχίζει να έχει επίγνωση αυτών με τη βοήθεια συγκεκριμένων ιατρικών συσκευών που μετράνε τις αντίστοιχες λειτουργίες.  

Έχει βρεθεί λοιπόν ότι αν κάποιος συνδεθεί για παράδειγμα με έναν ηλεκτρομυογράφο και αποκτήσει επίγνωση της μυϊκής του έντασης, μπορεί να εκπαιδευτεί με τη βοήθεια του ηλεκτρομυογράφου και με ασφάλεια να ελέγχει την μυϊκή του ένταση κατά βούληση – και φυσικά στην καθημερινότητα του να μάθει να βιώνει μυϊκή χαλάρωση αντί εντάσεις οι οποίες χρονίως να συσσωρεύονται και σιγά-σιγά μετατρέπονται σε χρόνια κόπωση και τελικά σε μυϊκό σπασμό και πόνο.   Έχει βρεθεί επίσης ότι μπορεί κάποιος να εκπαιδευτεί έτσι ώστε να αποκτήσει τον έλεγχο ρύθμισης της αρτηριακής του πίεσης κατά βούληση.  

Έχει βρεθεί ότι μπορεί κάποιος να εκπαιδευτεί να ελέγχει την αγγειοδιαστολή των εγκεφαλικών αγγείων που είναι υπεύθυνα για τις ημικρανίες του.  

Έχει βρεθεί ότι με την κατάλληλη εκπαίδευση μπορεί κάποιος να μάθει να ελέγχει πάρα πολλές άλλες σωματικές λειτουργίες που μέχρι πρόσφατα θεωρείτο ότι ήταν μόνο κάτω από τον έλεγχο του αυτόνομου νευρικού συστήματος. Και η ικανότητα αυτή του ελέγχου των λειτουργιών αυτών, μπορεί να ανακουφίσει σημαντικά από σοβαρά συμπτώματα, να θεραπεύσει προβλήματα υγείας, καθώς και να προλάβει προβλήματα υγείας πριν αυτά εμφανιστούν.  

Και αυτό γιατί στην πραγματικότητα ο εγκέφαλος επανεκπαιδεύεται σε πιο αποδοτική διαχείριση των σωματικών λειτουργιών. Όταν λοιπόν μπορεί να ελέγξει την διαστολή των εγκεφαλικών αγγείων, τότε δεν θα επιτρέψει την εμφάνιση ημικρανιών. Όταν μπορεί να ελέγξει τον μυϊκό τόνο, δεν θα επιτρέψει στους μυς του να παραμένουν με εντάσεις οι οποίες μακροχρόνια να οδηγήσουν σε αρθρίτιδες, μυϊκούς σπασμούς, στενώσεις μεσοσπονδυλίων δίσκων ή άλλα προβλήματα. Όταν μπορεί να ελέγξει την διακύμανση του καρδιακού ρυθμού, εξασφαλίζει την καλύτερη λειτουργία της καρδιάς και κατ’ επέκταση την καλύτερη πρόληψη από έμφραγμα (που έχει αποδειχτεί μέχρι στιγμής). Όταν μπορεί να ελέγξει την ηλεκτρική αγωγιμότητα του δέρματος (η οποία ουσιαστικά μετράει συναισθηματική ένταση), δεν θα επιτρέψει την εμφάνιση, ούτε και την διαιώνιση των συμπτωμάτων άγχους. Θα μπορεί κατά βούληση να διατηρεί την φυσιολογική κατάσταση ισορροπίας που εκ γενετής είχε.  

Το 1969, η θεραπευτική αυτή προσέγγιση επίσημα ονομάστηκε «βιοανάδραση» και αυτό ανακοινώθηκε στο “Conference on Altered States of Consciousness” που έγινε στο Kansas καθώς και στην πρώτη συνάντηση του “Biofeedback Research Society” που έγινε στην Santa Monica της California.  

Σήμερα η βιοανάδραση είναι ένα από τα πιο ισχυρά όπλα που η μοντέρνα ιατρική έχει στο οπλοστάσιο της για την διατήρηση της υγείας.