Skip to main content
ΨΥΧΟΣΩΜΑΤΙΚΑ ΣΤΡΕΣ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ

ΨΥΧΟΣΩΜΑΤΙΚΕΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ: ΟΤΑΝ Ο ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΚΟΥΡΑΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΡΕΣ

ΨΥΧΟΣΩΜΑΤΙΚΕΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ: ΟΤΑΝ Ο ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΚΟΥΡΑΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΡΕΣ 

Όταν η στενοχώρια μας καταβάλλει, όταν επικρατεί στην ψυχολογία μας φόβος, άγχος, ανησυχία ή ανασφάλεια, θυμός, απογοήτευση, οργή και άλλα αρνητικά συναισθήματα, τότε πρόκειται για τις εκδηλώσεις του χρόνιου στρές. Όταν έχουμε στρές χτυπάει συναγερμός σε όλο τον οργανισμό και τότε εκκρίνονται ουσίες, όπως η αδρεναλίνη, ανεβαίνει η πίεση, αυξάνονται οι παλμοί της καρδιάς, μαζεύεται ένταση στους μύς, αλλάζει ο ρυθμός και το βάθος της αναπνοής και σε όλη την κινητοποίηση του οργανισμού μετέχει έντονα και το ορμονικό σύστημα. Σε κάθε περίπτωση στρές, γίνονται αλλαγές σε όλα τα όργανα, έτσι και οι αδένες κινητοποιούνται, ο θυρεοειδής αδένας βρίσκεται σε διέγερση, επίσης και το έντερο, το στομάχι ακόμη και το δέρμα. Όπως ένα αυτοκίνητο, που για να ανέβει την ανηφόρα μαρσάρει, δουλεύει σε ψηλές στροφές, τα συστήματα του υπερλειτουργούν κλπ. Αυτά χρειάζεται να συμβούν για να ανέβει την ανηφόρα, για να αντιμετωπίσει δηλαδή μία συνθήκη στρές. Φανταστείτε όμως να συνεχίσει το αυτοκίνητο να δουλεύει μ'αυτό τον υπερεντατικό ρυθμό επ' αόριστον. Δεν θα παρουσιάσει προβλήματα;  Αντίστοιχα και ο οργανισμός.

Όλες οι επιδράσεις του στρές συμβαίνουν, γιατί η αντίδραση στο στρές είναι φυσική αντίδραση του οργανισμού, που του δίνει τη δυνατότητα να κινητοποιηθεί και να ανταποκριθεί σε υψηλές απαιτήσεις. Όλα καλά, όταν αυτό συμβαίνει για λίγο και κυρίως όσο διαρκεί ο στρεσογόνος παράγοντας. Όταν το στρές χρονίσει και όλες αυτές οι επιπτώσεις, που προκαλεί στον οργανισμό, γίνονται μόνιμη κατάσταση, τότε προκύπτουν ασθένειες, όπως ημικρανία, άσθμα, έλκος, κολίτιδα, αρθρίτιδα, δερματοπάθειες, υπέρταση, κ.α., οι λεγόμενες ψυχοσωματικές ασθένειες.

Ένα ακόμη πρόβλημα, που οφείλεται στο χρόνιο στρές, είναι το «Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης». Επιδημιολογικές έρευνες που έγιναν στις ΗΠΑ, απέδειξαν ότι πρόκειται για σύγχρονη μάστιγα, αφού ένας στους πέντε ενήλικες πάσχει από αυτό. Το σημαντικό είναι οτι το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης είναι συχνά αόρατο στις εργαστηριακές εξετάσεις. Τα πάντα φαίνεται να λειτουργούν κανονικά στον οργανισμό αλλά ο άνθρωπος νοιώθει ασθενής.

Σήμερα, με την πρόοδο της ιατρικής, όλη αυτή η αλυσίδα, που αρχίζει από την καθημερινή στενοχώρια, τή πίεση και φτάνει να γίνεται αρρώστια, έχει αποδειχθεί επιστημονικά, ενώ οι ψυχοσωματικές ασθένειες αποτελούν πλέον μία μεγάλη κατηγορία νοσημάτων. Στην περίπτωση των ψυχοσωματικών νοσημάτων, το ομοιοπαθητικό φάρμακο προσφέρει σημαντική βοήθεια επειδή ενισχύει την ικανότητα άμυνας του οργανισμού στους στρεσογόνους παράγοντες. Στην ομοιοπαθητική εξετάζεται ο ψυχοδιανοητικός μηχανισμός, βάσει του οποίου προέκυψε η ασθένεια. Δηλαδή εξετάζεται ο ιδιοσυγκρασιακός τρόπος αντίδρασης του κάθε ανθρώπου στους παράγοντες που τον στρεσάρουν. Όλοι οι άνθρωποι δεν αντιδρούν με τον ίδιο τρόπο στο ίδιο στρεσογόνο ερέθισμα δηλαδή στον ίδιο στρεσογόνο παράγοντα. Ο καθένας αντιδρά με βάση την ιδιοσυγκρασία του. Μέρος της ιδιοσυγκρασίας είναι ο τρόπος αντίδρασης στούς στρεσογόνους παράγοντες.

Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα επιλέγονται βάσει και αυτού του μηχανισμού που αφορά το στρες, δηλαδή βάσει της ιδιοσυγκρασίας. Όπως ανέφερα και στο προηγούμενο, είναι πλέον διαπιστωμένο και κλινικά αποδεδειγμένο οτι το ψυχοδιανοητικό μέρος του ανθρώπου επιδρά στο σωματικό και αντίστροφα, το σωματικό επιδρά και επηρεάζει το ψυχοδιανοητικό. Το σώμα και ο νούς του ανθρώπου είναι αλληλοεπηρεαζόμενα και αλληλοεξαρτώμενα.

Στο διάστημα 1995 έως 1997 σημαντικές κλινικές έρευνες έγιναν μέσα στο Εθνικό Σύστημα Υγείας (ΕΣΥ) της Αγγλίας, με ασθενείς που έπασχαν από ψυχοσωματικά συμπτώματα και πήραν ομοιοπαθητική θεραπεία. Τα  αποτελέσματα ήταν πολύ θετικά για την ομοιοπαθητική: το 81% των ασθενών δήλωσαν πολύ ικανοποιημένοι απο τα αποτελέσματα της ομοιοπαθητικής θεραπείας. Απλά ικανοποιημένοι δήλωσαν το 16% και δεν σημείωσαν ιδιαίτερη πρόοδο δήλωσαν το 3%.   Η έρευνες έλαβαν χώρα στο West Yorkshire, με τίτλο «Αξιολόγηση ομοιοπαθητικής θεραπείας σε συνήθη ψυχοσωματικά νοσήματα».  Σε άλλη έρευνα, πάλι μέσα από το Εθνικό Σύστημα Υγείας της Αγγλίας, διαπιστώθηκε πολύ θετική επίδραση της ομοιοπαθητικής αγωγής στο 89% των ασθενών. Συγκεκριμένα, καταγράφηκαν «αύξηση ζωτικότητας, ικανότητας για κοινωνική συμμετοχή, λόγω βελτίωσης ψυχοσωματικών προβλημάτων υγείας και ψυχοδιανοητικών παραμέτρων.

Ιδιαιτέρως αποτελεσματική ήταν η ομοιοπαθητική θεραπεία στις περιπτώσεις αρθρίτιδας, αλλεργικής ρινίτιδας, άσθματος, ατοπικής δερματίτιδας και άλλων δερματικών προβλημάτων».  [ Richardson J. Quasi. Health Services Research and Evaluation Unit, The Lewisham Hospital NHS Trust. December 1996]. Η προσφορά της ομοιοπαθητικής στα ψυχοσωματικά νοσήματα είναι αποδεδειγμένα πολύ σημαντική και δείχνει οτι είναι ενας απο τους βασικούς παράγοντες αντιμετώπισης των αποτελεσμάτων του στρες στον οργανισμό.

-Αναδημοσίευση από την καθημερινή εφημερίδα της Θράκης "Η ΓΝΩΜH" www.gnomi-evros.gr