ΠΡΟΣΤΑΤΙΤΙΔΑ ΚΑΙ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ

ΠΡΟΣΤΑΤΙΤΙΔΑ ΚΑΙ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ

Σύμφωνα με το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας των ΗΠΑ, το 50% των  ανδρών παρουσιάζει κατά τη διάρκεια της ζωής του  προστατίτιδα. Προστατίτιδα είναι η φλεγμονή του προστάτη, ενός αδένα που έχει ο άνδρας στη βάση των γεννητικών του οργάνων. Για τους άντρες κάτω των 50 ετών η προστατίτιδα είναι το συχνότερο ουρολογικό πρόβλημα. Για τους άνδρες άνω των 50 ετών η προστατίτιδα είναι το τρίτο συχνότερο νόσημα.

Η προστατίτιδα δημιουργεί μια μεγάλη ποικιλία συμπτωμάτων όπως πόνος στην ούρηση, συχνουρία, ερεθισμός του έξω στομίου της ουρήθρας, φαγούρα κατά μήκος της ουρήθρας, πόνος στην περιοχή των γεννητικών οργάνων, μερικές φορές και πόνος χαμηλά στη μέση. Η προστατίτιδα προκαλεί επίσης επώδυνη στύση ή εκσπερμάτιση αλλά και ελάττωση της στυτικής ικανότητας ή της διάθεσης για σεξ γενικότερα.

Τα περιστατικά προστατίτιδας απαιτούν άμεση ουρολογική εξέταση. Πρέπει καταρχάς να γίνει η διάγνωση, οι απαιτούμενες εξετάσεις, να διερευνηθεί η ύπαρξη μικροβίου ή μη και να συνεκτιμηθεί το πρόβλημα και η σοβαρότητά του, σε σχέση με άλλα προβλήματα υγείας, που μπορεί να υπάρχουν παράλληλα.

α) Η κλινική έρευνα δείχνει ότι μόνο το 5% περίπου, από το σύνολο των περιπτώσεων προστατίτιδας, είναι φλεγμονή μικροβιακής προέλευσης. Στην οξεία προστατίτιδα μικροβιακής προέλευσης, η χορήγηση αντιβίωσης είναι πλέον ρουτίνα. Συχνά οι ασθενείς αναζητούν ταυτόχρονα και την ομοιοπαθητική θεραπεία. Η παράλληλη χορήγηση ομοιοπαθητικής θεραπείας, συνεισφέρει στην εκρίζωση του προβλήματος και την αποφυγή των υποτροπών.

β) Στο 65% των πασχόντων αν και υπάρχει φλεγμονή με πυοσφαίρια στα ούρα δεν απομονώνεται κανένα μικρόβιο και οι καλλιέργειες παραμένουν στείρες. Υπάρχει η θεωρία ότι, σε κάποιες περιπτώσεις, ίσως ευθύνονται ορισμένοι ιοί. Σε άλλες περιπτώσεις: «Φαίνεται σαν το ανοσοποιητικό σύστημα να αποσυντονίζεται και προσπαθώντας να καταπολεμήσει ένα βακτήριο, μάχεται και κατά των φυσιολογικών κυττάρων του οργανισμού, με αποτέλεσμα να διαιωνίζει τη φλεγμονή». Αυτό το συμπέρασμα έχει βγεί από μελέτες στο πανεπιστήμιο John Hopkins της Βαλτιμόρης, οι οποίες αποδίδουν την χρόνια προστατίτιδα σε αυτοάνοση διαδικασία. O ασθενής με τέτοιου είδους προστατίτιδα, παίρνει συνήθως υψηλές ποσότητες αντιβίωσης επαναλαμβανόμενα, χωρίς σημαντικό αποτέλεσμα τις περισσότερες φορές και το πρόβλημα υποτροπιάζει πολύ συχνά. Το ομοιοπαθητικό φάρμακο, εξισορροπώντας το ανοσοποιητικό σύστημα αναστέλλει αυτή τη διαδικασία και ο οργανισμός ηρεμεί. Αφ’ετέρου, η ομοιοπαθητική θεραπεία βελτιώνοντας την άμυνα του οργανισμού, αυξάνει τις αντοχές των ιστών, του προστάτη εν προκειμένω, απέναντι σε ιούς, χλαμύδια κ.ά.

γ) Ένα άλλο ποσοστό 30% των ανδρών  πάσχει από έντονους πόνους εσωτερικά της περιοχής των γεννητικών οργάνων. Αυτό προέρχεται από έντονο αντανακλαστικό σπασμό των μυών του πυελικού εδάφους. Είναι μια ομάδα μυών που δημιουργεί ένα πλέγμα στο βάθος της λεκάνης για να συγκρατούνται τα εσωτερικά όργανα.

Ο προστάτης είναι ένας αδένας που βρίσκεται κάτω από την ουροδόχο κύστη του άνδρα, περιβάλλει την ουρήθρα και με τη λειτουργία του γίνεται η εκσπερμάτιση, εμπλουτίζει το σπέρμα και ελέγχει την ούρηση. Περιβάλλεται από τους μύς της πυέλου, της λεκάνης δηλαδή. Όταν υπάρχει στρές γίνεται σύσπαση των μυών του εδάφους της λεκάνης. Η σύσπαση των μυών αυτών μειώνει τη ροή αίματος στην περιοχή του προστάτη, όπου το περιβάλλον γίνεται αφιλόξενο για τα νεύρα και τα αγγεία. Γίνεται έτσι ένας φαύλος κύκλος στρες, άγχους, σύσπασης και πόνου του προστάτη.  Αυτό απεδείχθη και σε εκτεταμένες έρευνες που έγιναν στο Ουρολογικό τμήμα του Ιατρικού Κέντρου του Πανεπιστημίου του Standford, για τη σχέση της φλεγμονής του προστάτη με το στρες και το άγχος. Με βάση επιστημονικά πρωτόκολλα, αποδείχθηκε ότι η χρόνια προστατίτιδα είναι, σε αυτό το σημαντικό ποσοστό, μία ψυχοσωματική ασθένεια. Μάλιστα, η προστατίτιδα ονόμαστηκε πονοκέφαλος της λεκάνης από τον ιατρό Rodney Anderson.

Σε αυτή την κατηγορία προστατίτιδας, τα αντιβιοτικά αποδεικνύονται αναποτελεσματικά και δεν προσφέρουν ανακούφιση ούτε για λίγο.

Η πιο αποτελεσματική θεραπεία σε αυτή την περίπτωση είναι η βιοανάδραση για να λυθεί ο σπασμός των μυών της πυέλου σε συνδυασμό με την ομοιοπαθητική που δίνει στον οργανισμό την απαιτούμενη ενέργεια για το τελικό αποτέλεσμα. Σύμφωνα με τον δρα Leroy Nyberg, διευθυντή για τα ουρολογικά προγράμματα του Εθνικού Ινστιτούτου Υγείας των ΗΠΑ, «η αιτία της προστατίτιδας είναι άγνωστη στις περισσότερες περιπτώσεις και η θεραπεία δύσκολη, μακροχρόνια, με πολύ συχνές υποτροπές. Όταν η προστατίτιδα δεν είναι μικροβιακής αιτιολογίας η θεραπεία πρέπει να περιλαμβάνει μυοχαλαρωτικά φάρμακα, ζεστά μπάνια, διατροφικές συμβουλές και τεχνικές βιοανάδρασης».

Πράγματι σε αυτή την κατηγορία, εκτός από το ομοιοπαθητικό φάρμακο, που συνδράμει τον οργανισμό στην καταπολέμηση του στρές και του άγχους και μπορεί να βοηθήσει σε πολύ σημαντικό βαθμό, η μέθοδος που ενδείκνυται επίσης με πολύ υψηλά ποσοστά επιτυχίας είναι η μέθοδος τη βιοανάδρασης. Με ειδικές τεχνικές και μετρήσεις, ο ασθενής εκπαιδεύεται ώστε οι μύς της πυέλου του να μην «στραγγαλίζουν» τον προστάτη. Όπως και σε πολλές άλλες περιπτώσεις η προστατίτιδα αποδεικνύεται μια σύνθετη και δύσκολη ασθένεια στην οποία η ομοιοπαθητική επιδεικνύει ένα πολύ καλό θεραπευτικό αποτέλεσμα.

-Αναδημοσίευση από την καθημερινή εφημερίδα της Θράκης "Η ΓΝΩΜH" www.gnomi-evros.gr