ΤΟ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΟ ΦΑΡΜΑΚΟ ΣΤΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ. Μέρος 1ο

ΤΟ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΟ ΦΑΡΜΑΚΟ ΣΤΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ. Μέρος 1ο

Πολλές φορές σε ορισμένους δημιουργείται δυσπιστία για την ομοιοπαθητική θεραπεία επειδή όταν αγοράζουν τα φάρμακά τους διαπιστώνουν διαφορές σε σχέση με τα φάρμακα που έχουν πάρει μέχρι σήμερα. Και τους δημιουργούνται ερωτηματικά, όπως: Ποιά είναι η σύνθεσή τους; Είναι εγκεκριμένα από τον ΕΟΦ; Πού είναι το φύλλο οδηγιών, όπου γράφονται οι ενδείξεις, οι αντενδείξεις, οι παρενέργειες κλπ; 

Πριν απαντηθούν ευθέως τα ερωτήματα αυτά ας θυμηθούμε ότι έχουμε δύο ειδών κατηγορίες φαρμάκων:

1) Τα ιδιοσκευάσματα, δηλαδή τα φάρμακα που παρασκευάζονται μαζικά από τις φαρμακοβιομηχανίες και έχουν τυποποιημένη συσκευασία και εμπορικό όνομα.

2) Τα γαληνικά σκευάσματα, δηλαδή τα φάρμακα που παρασκευάζονται στο εργαστήριο του φαρμακείου από τον φαρμακοποιό, και φέρουν ετικέτα του φαρμακείου όπου αναγράφονται όλες οι πληροφορίες για το σκεύασμα όπως ορίζει ο Νόμος.   Οι διαδικασίες παρασκευής και κυκλοφορίας των ομοιοπαθητικών φαρμάκων έχουν οριστεί από την Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, μέσω εγγράφων οδηγιών που εκδίδει και προς τις οποίες οφείλουν όλα τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης να συμμορφώνονται.  Όπως αναφέρεται στην από 22 Μαρτίου 1990 οδηγία της Ε.Ε:  «Με τον όρο "ομοιοπαθητικό φάρμακο" νοείται κάθε φάρμακο που παρασκευάζεται σύμφωνα με μία ομοιοπαθητική μέθοδο παρασκευής, που περιγράφεται στην Ευρωπαϊκή Φαρμακοποιϊα, ή, ελλείψει αυτής, στην επίσημη φαρμακοποιία ενός κράτους μέλους. 

Τα ομοιοπαθητικά παρασκευάσματα λαμβάνονται από προϊόντα, ουσίες ή συνθέσεις που καλούνται ομοιοπαθητικές πηγές με τις μεθόδους των διαδοχικών αραιώσεων.  

Συνήθως προσδιορίζονται με το λατινικό όνομα της ομοιοπαθητικής πηγής συνδυασμένο με δείκτη του βαθμού αραίωσης». Η οδηγία αυτή στη συνέχεια αποσαφηνίζει, σε 11 συνολικά άρθρα, όλες τις λεπτομέρειες των διαδικασιών παρασκευής και κυκλοφορίας των ομοιοπαθητικών φαρμάκων.     

Δίνεται η δυνατότητα, ανάλογα με την φαρμακευτική νομοθεσία κάθε χώρας, τα ομοιοπαθητικά φάρμακα να κυκλοφορούν είτε ως ιδιοσκευάσματα είτε ως Γαληνικά σκευάσματα.   

Στην Ελλάδα κυκλοφορούν ως Γαληνικά σκευάσματα. Έτσι, τα ερωτηματικά που προκύπτουν σε όσους δεν έχουν αυτή τη γνώση απαντώνται ως εξής:

α) Η σύνθεση του φαρμάκου: Κάθε ομοιοπαθητικό φάρμακο περιέχει μία μόνο φυσική φαρμακευτική ουσία, της οποίας το λατινικό όνομα, όπως ορίζει ο νόμος, αναγράφεται πάνω στην ετικέτα του φαρμακείου, όπως και ο βαθμός δυναμοποίησης. Αυτή η ορολογία είναι διεθνής, έτσι ώστε κάθε γιατρός ή φαρμακοποιός σε οποιοδήποτε μέρος του πλανήτη να είναι σε θέση να αναγνωρίσει μία ομοιοπαθητική συνταγή ή φάρμακο, όπως ακριβώς αναγνωρίζει εργαστηριακές εξετάσεις γραμμένες με διεθνείς κωδικούς ή φαρμακευτικές ουσίες όταν αναφέρονται με τα επιστημονικά τους ονόματα.

β) Η έγκριση από τον ΕΟΦ υπάρχει για όλες τις φαρμακευτικές πρώτες ύλες, αφού αυτές πωλούνται προς τον φαρμακοποιό, προκειμένου να παρασκευάσει το φάρμακο.

γ) Το Φύλλο οδηγιών δεν απαιτείται διότι περιλαμβάνει: Ενδείξεις:  Το ομοιοπαθητικό φάρμακο συνταγογραφείται από τον γιατρό για τον συγκεκριμένο ασθενή, την συγκεκριμένη χρονική στιγμή και αυτή είναι κάθε φορά η ένδειξή του. Γι αυτό και ο φαρμακοποιός γράφει, αντί ενδείξεων, το όνομα του ασθενούς πάνω στη συσκευασία των φαρμάκων.    

Αντενδείξεις: Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα δεν έχουν αντενδείξεις.

i) Δεν είναι τοξικά, δεν βλάπτουν κανένα όργανο του σώματος, οπότε οποιοδήποτε πρόβλημα υγείας κι αν έχει ένας άνθρωπος οποιασδήποτε ηλικίας μπορεί να λάβει άφοβα τα ομοιοπαθητικά φάρμακα που ο γιατρός του συνταγογράφησε.

ii) Μπορούν να χορηγηθούν μαζί με οποιοδήποτε άλλο χημικό ή φυσικό φάρμακο, χωρίς μάλιστα να επηρεάζουν τη δράση του. 

Παρενέργειες : Είναι αποδεδειγμένο ότι κανένα ομοιοπαθητικό φάρμακο δεν παρουσιάζει παρενέργειες. Όλα τα ομοιοπαθητικά φάρμακα είναι απολύτως ακίνδυνα, γι αυτό ακόμη και αν κάποιος πάρει μεγάλη ποσότητα μαζεμένη, δεν κινδυνεύει από κανενός είδους πρόβλημα, ούτε από δηλητηρίαση. Αυτός είναι και ο λόγος που το τηλέφωνο του κέντρου δηλητηριάσεων δεν αναγράφεται στις συσκευασίες των ομοιοπαθητικών φαρμάκων, όπως εκ του Νόμου είναι υποχρεωτικό για τα χημικά φάρμακα.

Ημερομηνία λήξης: Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα από τη στιγμή της αγοράς τους έχουν πολύ μεγάλο χρόνο ζωής, εφ'όσον φυλάσσονται σε χώρο απαλλαγμένο από υγρασία, έντονες οσμές και υπεριώδη ακτινοβολία.  

Δοσολογία: Η δοσολογία και οι οδηγίες λήψης των ομοιοπαθητικών φαρμάκων δίνονται από τον γιατρό στον ασθενή κάθε φορά.

Περιεχόμενο της συσκευασίας: Ο φαρμακοποιός γράφει πάνω στη συσκευασία του φαρμακείου του τον αριθμό των καψουλών ή των globules που περιέχει.

-Αναδημοσίευση από την καθημερινή εφημερίδα της Θράκης "Η ΓΝΩΜH" www.gnomi-evros.gr