ΤΟ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗΣ

ΤΟ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗΣ

Η 18η Νοεμβρίου έχει θεσπιστεί από πέρυσι, από το Ευρωπαϊκό Κέντρο Επιτήρησης Κατανάλωσης Αντιβιοτικών (ESAC) και από το Ευρωπαϊκό Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης (ECDC), ως η «ευρωπαϊκή μέρα αντίστασης στα αντιβιοτικά». Από το 1998 η Ευρώπη έχει ξεκινήσει να ανησυχεί σοβαρά για την υπερκατανάλωση αντιβιοτικών και ειδικότερα για την αντιμετώπιση της λεγόμενης μικροβιακής αντοχής, εξ αιτίας της κατάχρησης και της αλόγιστης χρήσης αντιβιοτικών, η οποία απειλεί σοβαρότατα τη δημόσια υγεία διεθνώς. Κανείς δεν αμφισβητεί ότι τα αντιβιοτικά έχουν σώσει εκατομμύρια ζωές.

Η κακή χρήση και η υπερκατανάλωση, όμως, μας έχουν φέρει μπροστά στον κίνδυνο να επιστρέψουμε στην «προ των αντιβιοτικών εποχή», όπου απλές λοιμώξεις μπορούσαν να οδηγήσουν στο θάνατο. Ποιος είναι ο κίνδυνος Ο κίνδυνος είναι η μικροβιακή αντοχή. Για να γίνει αντιληπτό ας θυμίσουμε ότι οι μικροοργανισμοί διακρίνονται πολύ χονδρικά σε δύο βασικές κατηγορίες. Τους ιούς και τα μικρόβια. Και τα δύο είδη μπορούν να προκαλέσουν λοιμώξεις. Πρέπει όμως ο γιατρός να δώσει αντιβιοτικά μόνο στη λοίμωξη που οφείλεται σε μικρόβια και όχι σε εκείνη που οφείλεται σε ιούς διότι οι ιοί δεν σκοτώνονται με τα αντιβιοτικά. Αν γίνει το αντίθετο τότε τα μικρόβια αποκτούν αντοχή στα αντιβιοτικά και για την καταπολέμηση τους το μέλλον, χρειάζονται άλλα αντιβιοτικά πιο ισχυρά και πιο σύνθετα με αποτέλεσμα να κινδυνεύει περισσότερο ο οργανισμός του ανθρώπου παρά τα μικρόβια. Είναι γνωστό και το φαινόμενο της μυκητίασης που εμφανίζεται μετά την λήψη αντιβιοτικών για κάποιο μικρόβιο οπότε χρειάζεται άλλο αντιβιοτικό για τη μυκητίαση.

Οι μύκητες είναι μια άλλη κατηγορία μη παθογόνων συνήθως μικροοργανισμών που επηρεάζονται από τη λήψη των αντιβιοτικών. Τα δεδομένα: • Το 65% της χρήσης αντιβιοτικών στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα γίνεται για λοιμώξεις του αναπνευστικού ενώ από αυτές το μεγαλύτερο μέρος είναι ιώσεις, που δεν καταπολεμούνται με αντιβιοτικά.

• Η Ελλάδα είναι πανευρωπαϊκά πρώτη στην υπερκατανάλωση αντιβιοτικών, σύμφωνα με τη διαπίστωση των ESAC και ECDC.

• Στην Ελλάδα το 75% των ενηλίκων με φαρυγγοαμυγδαλίτιδα λαμβάνει αντιβιοτικά, ενώ μεγάλο μέρος των λοιμώξεων αυτών στους ενήλικες οφείλονται σε ιούς.

• Στην Ελλάδα 10-30% των μητέρων χορηγούν αντιβιοτικά μόνες τους στα παιδιά χωρίς τη συμβουλή γιατρού. Επίσης οι ενήλικες πολύ συχνά καταφεύγουν στην «αυτοθεραπεία», μόνοι τους δηλαδή αποφασίζουν να καταφύγουν σε αντιβιοτικά για συμπτώματά τους και μάλιστα για όσες μέρες αυτοί αποφασίζουν.

• Οι επιστημονικοί φορείς διαμαρτύρονται και κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου ενώ το 2005 ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έκανε παρέμβαση με συγκεκριμένες συστάσεις, αλλά και πάλι οι χώρες δεν έλαβαν δραστικά κοινωνικά μέτρα για τον έλεγχο της κατάχρησης των αντιβιοτικών.

Οι λύσεις: Στη Σουηδία, που με κυβερνητική πρωτοβουλία εφάρμοσε αυστηρή πολιτική ελέγχου της χρήσης των αντιβιοτικών το αποτέλεσμα ήταν να μειωθεί κατά πολύ η κατάχρηση, χωρίς αύξηση της θνησιμότητας και της νοσηρότητας από λοιμώξεις. Ο καλύτερος τρόπος να συνεχίσουν να είναι δραστικά τα αντιβιοτικά είναι, όπως τονίστηκε στην ευρωπαϊκή ημέρα αντίστασης στα αντιβιοτικά, «να τα αποφεύγουμε και να λαμβάνονται μόνο όταν είναι απαραίτητα» και πάντα με τη συμβουλή του γιατρού συμπληρώνω εγώ.

Η ομοιοπαθητική θεραπεία βοηθάει σε μια ορθολογιστική χρήση των αντιβιοτικών.

Με την ομοιοπαθητική αντιμετωπίζονται οι υποτροπιάζουσες λοιμώξεις, που επανέρχονται και χρονίζουν, όπως τα παιδικά κρυολογήματα, η αμυγδαλίτιδα, η ωτίτιδα, η φαρυγγίτιδα, η βρογχίτιδα κλπ. Αντιμετωπίζονται ορισμένες φορές ακόμη και με συνδυασμό αντιβιοτικής αγωγής, αποφεύγεται όμως η κατάχρησή των αντιβιοτικών και μειώνονται πολύ σημαντικά οι υποτροπές. Αποτελεσματική επίσης έχει αποδειχθεί η ομοιοπαθητική μέσα από την κλινική πράξη και την επιστημονική έρευνα στις υποτροπιάζουσες λοιμώξεις του ουρογεννητικού συστήματος, δηλαδή στην κολπίτιδα, κυστίτιδα, προστατίτιδα.

Η ομοιοπαθητική μπορεί να χρησιμοποιηθεί στις ιώσεις διότι το ομοιοπαθητικό φάρμακο δεν στοχεύει στους ιούς αλλά στοχεύει στην ενίσχυση της άμυνας του οργανισμού. Έτσι για τις περιπτώσεις που η αντιβιοτική αγωγή είναι αναγκαία, τα ομοιοπαθητικά φάρμακα αν δοθούν παράλληλα, ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού, και βοηθούν στην καλύτερη και ταχύτερη αξιοποίηση του αντιβιοτικού από τον οργανισμό. Τονίζω και πάλι όμως ότι δεν πρέπει να γίνεται λήψη αντιβιοτικών χωρίς τη συμβουλή του γιατρού.

Ο άνθρωπος αυτή τη στιγμή έχει να αντιμετωπίσει την οικολογική καταστροφή του μακρόκοσμου, δηλαδή του φυσικού περιβάλλοντος, αλλά και του μικρόκοσμου, δηλαδή των μικροοργανισμών με τους οποίους συνυπάρχει και συμβιώνει.

Αν δεν διορθωθεί σύντομα η κατάσταση, ίσως να μοιάζει με Οργουελική πρόβλεψη, αλλά πολύ φοβάμαι ότι θα αναγκασθούν οι κυβερνήσεις να χαρακτηρίσουν τα αντιβιοτικά επικίνδυνα και υπό έλεγχο, ώστε να χορηγούνται με ειδική άδεια όπως τα όπλα.

-Αναδημοσίευση από την καθημερινή εφημερίδα της Θράκης "Η ΓΝΩΜH" www.gnomi-evros.gr