Ο ΦΑΝΑΤΙΣΜΟΣ ΒΛΑΠΤΕΙ ΚΥΡΙΩΣ ΤΟΝ ΑΣΘΕΝΗ
Ο ΦΑΝΑΤΙΣΜΟΣ ΒΛΑΠΤΕΙ ΚΥΡΙΩΣ ΤΟΝ ΑΣΘΕΝΗ
Τον τελευταίο καιρό παρατηρείται μια κινητικότητα εναντίον της ομοιοπαθητικής που οφείλεται κυρίως στις ανησυχίες κάποιων για τις μεγάλες επιτυχίες της ομοιοπαθητικής σε χώρες της Αφρικής που πλήττονται μαζικά από βαριά νοσήματα. Στην όλη προσπάθεια πρωτοστατεί μάλιστα μια «ένωση» νέων και νεαρών στην ηλικία επιστημόνων που «ανησυχεί» για την εξάπλωση της ομοιοπαθητικής παγκοσμίως αλλά ιδιαίτερα για την εξάπλωση της ομοιοπαθητικής στην Αφρική.
Διακατέχονται δε από τόσο σεβασμό προς την επιστημονική δεοντολογία και τη δημοκρατική έκφραση που ούτε λίγο ούτε πολύ λένε. «Εμείς διαπιστώσαμε ότι η ομοιοπαθητική δεν κάνει τίποτα για αυτό και ζητάμε από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (Π.Ο.Υ) να απαγορεύσει την εφαρμογή της ομοιοπαθητικής και ιδιαίτερα στην Αφρική που την μαστίζουν βαριές ασθένειες που μόνο με χημικά φάρμακα μπορούν να αντιμετωπισθούν».
Τώρα πως διαπίστωσαν και πως το τεκμηρίωσαν μετά από 250 χρόνια επιτυχημένης εφαρμογής της ομοιοπαθητικής οι νεαροί επιστήμονες ότι η ομοιοπαθητική δεν δρα, παραμένει μυστήριο αφού δεν αναφέρουν ούτε επιστημονικές εργασίες ούτε επιστημονικές μελέτες που να αποδεικνύουν κάτι τέτοιο. Από επιστημονική δεοντολογία σκίζουν. Αποφασίζουν και λένε. Αλλά και από δημοκρατική ευαισθησία πάνε υπέροχα. Ζητούν από τον Π.Ο.Υ να απαγορεύσει!!! την άσκηση της ομοιοπαθητικής. Μήπως θα έπρεπε να απαγορεύσουν στον εαυτό τους το φανατισμό και τις ακρότητες;
Ποια συμφέροντα εκμεταλλεύονται την ορμή και την ανωριμότητα των νεαρών αυτών επιστημόνων με τρόπο τόσο προσβλητικό για τη νοημοσύνη μας;
Για μένα όμως το γεγονός αυτό είναι μια ευκαιρία να ξεκαθαρίσω και πάλι τα πράγματα.
Αποφεύγω πάντα τις συγκρίσεις αποτελεσματικότητας μεταξύ ομοιοπαθητικής και χημικής θεραπείας γιατί είναι ατελέσφορες αφού είναι δύο διαφορετικά συστήματα και επειδή ως γιατρός δεν θέλω να δημιουργήσω σύγχυση στο μυαλό των ασθενών. Οι δύο θεραπευτικές μπορούν να εφαρμοσθούν ξεχωριστά ή σε συνδυασμό μεταξύ τους διότι η μια δεν αλληλεπιδρά στην άλλη. Κάθε ασθενής που παίρνει μια χημική θεραπεία έχει τη δυνατότητα να πετύχει μια τόνωση του αμυντικού του συστήματος με την ομοιοπαθητική που μπορεί άφοβα να ληφθεί παράλληλα.
Αυτό γίνεται πάντα όταν το ζητάει ο ασθενής που είναι ο πρωταγωνιστής και βέβαια με συνεννόηση των γιατρών. Για το λόγο αυτό η ενημέρωση των συναδέλφων μας σε όλες τις ειδικότητες είναι βασικός στόχος και μέλημα. Υπάρχουν πολλοί γιατροί που αντιδρούν στην ομοιοπαθητικοί αλλά οι περισσότεροι αλλάζουν στάση όταν τους ενημερώσουμε και ότα
ν αντιληφθούν ότι η ομοιοπαθητική δεν ανταγωνίζεται τη δική τους θεραπεία αλλά προσθέτει στην όλη θεραπεθτική διαδικασία. Η ομοιοπαθητική είναι ένα κομμάτι του κύριου κορμού της ιατρικής η οποία είναι μια και ενιαία. Η εξέλιξη της γονιδιακής ιατρικής που είναι μια τρίτη θεραπευτική προσέγγιση πέραν από την ομοιοπαθητική και τη χημική θεραπευτική προσέγγιση, πιστεύω ότι θα βοηθήσει στη συμφιλίωση του ιατρικού νου με την ιδέα ότι καμιά μέθοδος δεν είναι πανάκεια και ο ανταγωνισμός βλάπτει μόνο τον ασθενή. Άλλωστε η ιατρική επιστήμη εξελίσσεται με ταχείς ρυθμούς και σίγουρα θα υπάρξουν στο μέλλον και άλλες θεραπευτικές στην υπηρεσία του ασθενούς. Θεωρώ όμως ότι η ομοιοπαθητική θα αποτελεί και στο μέλλον μια επιλογή για κάθε ασθενή που χρειάζεται ενίσχυση της άμυνας του για να ξεπεράσει τα προβλήματα του.
Οι σωστοί ομοιοπαθητικοί και μάλιστα γιατροί δεν εκθέτουν την ιατρική επιστήμη με ακραίες θέσεις γιατί ότι το ακραίο τείνει να είναι και λάθος. Αν βέβαια υπάρχουν και μερικοί «ομοιοπαθητικοί» με ακραίες και φανατικές απόψεις, αυτοί δεν εκφράζουν παρά μόνο τον εαυτό τους.
-Αναδημοσίευση από την καθημερινή εφημερίδα της Θράκης "Η ΓΝΩΜH" www.gnomi-evros.gr
