ΜΟΡΦΕΣ ΤΟΥ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΟΥ ΦΑΡΜΑΚΟΥ

ΜΟΡΦΕΣ ΤΟΥ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΟΥ ΦΑΡΜΑΚΟΥ 

Ήδη από το 1938 το FDA της Αμερικής, που είναι ο Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων της Αμερικής, περιέλαβε στην Εθνική Αμερικανική Φαρμακοποιϊα όλα τα ομοιοπαθητικά φάρμακα. Την πρώτη εισήγηση στο FDA, έκανε τότε ο γερουσιαστής Royal Copeland, ιατρός, οφθαλμίατρος, ο οποίος εντρύφησε στην ομοιοπαθητική ιατρική και διετέλεσε πρύτανις στο Αμερικανικό Κολλέγιο Χάνεμαν.          

Σύντομα ακολούθησαν η Γερμανία, η Βρεττανία, η Γαλλία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες, και τα ομοιοπαθητικά φάρμακα συμπεριελήφθησαν στην Γερμανική, στην Βρεττανική, στην Γαλλική Φαρμακοποιϊα, κ.ο.κ. 

Στη χώρα μας πολύ αργότερα, στην 5η έκδοση της Ελληνικής Φαρμακοποιϊας συμπεριλήφθηκαν και τα ομοιοπαθητικά φάρμακα, παρ'ότι μερικές δεκαετίες νωρίτερα ήταν ήδη εγκεκριμένα από τον Εθνικό Οργανισμό Φαρμάκων. Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα, παρασκευάζονται από φυσικές φαρμακευτικές ουσίες και ανήκουν στην κατηγορία των Γαληνικών σκευασμάτων. Αυτό σημαίνει ότι ο φαρμακοποιός τα παρασκευάζει στο εργαστήριό του, βάσει της Ελληνικής Φαρμακοποιίας, κατόπιν συνταγής του ομοιοπαθητικού γιατρού. Τ

α ομοιοπαθητικά φάρμακα όπως και τα χημικά φάρμακα, χορηγούνται σε όλες τις φαρμακοτεχνικές μορφές, οι οποίες είναι οι εξής:

1) Κάψουλες: είναι πολύ εύχρηστη μορφή για πόσιμο φάρμακο και γι αυτό πολύ διαδεδομένη. Λαμβάνονται από το στόμα με νερό ή ανοίγονται και το περιεχόμενο τους λαμβάνεται υπογλώσσια.

2) Σφαιρίδια (granules) εκδόχου, εμποτισμένα με το υγρό ομοιοπαθητικό φάρμακο. Λαμβάνονται από το στόμα με νερό ή μασιόνται ως μασόμενα σφαιρίδια ή ακόμη λιώνουν κάτω από τη γλώσσα ως υπογλώσσια.

3) Πολύ μικρά σφαιρίδια (globules). Λαμβάνονται όπως και τα σφαιρίδια, από το στόμα με νερό, ή μασώνται, ή ακόμη λιώνουν κάτω από τη γλώσσα ως υπογλώσσια.  

3) Δισκία ( χάπια) Λαμβάνονται από το στόμα με νερό, ή μασώνται ως μασόμενα δισκία, ή ακόμη λιώνουν κάτω από τη γλώσσα ως υπογλώσσια δισκία.

4) Σταγόνες, οι οποίες διαλύονται σε νερό και λαμβάνονται επίσης υπογλώσσια.

5) Πόσιμες αμπούλες. Είναι υγρή μορφή φαρμάκου, μιάς δόσης, σε φύσιγγες.

6) Ενέσιμα διαλύματα, τα οποία χρησιμοποιούνται ευρέως στα ομοιοπαθητικά νοσοκομεία που βρίσκονται σε πολλές χώρες. Χορηγούνται ενδομυικά, υποδόρια ή ενδοφλέβια.

7) Αλοιφές με αντιφλεγμονώδη, παυσίπονη, αντισηπτική, αντιαλλεργική κ.ά. χρήσεις.

8) Κολλύρια για αλλεργικές παθήσεις των ματιών.      Το ομοιοπαθητικό φάρμακο έχει μεγάλο χρόνο ζωής. Διατηρείται αναλλοίωτο και εξ ίσου αποτελεσματικό, αρκεί ο χώρος φύλαξής του να είναι απαλλαγμένος από υγρασία, έντονες οσμές και υπεριώδη ακτινοβολία.

Το ομοιοπαθητικό φάρμακο δεν έχει καμμία απολύτως παρενέργεια, σε όποια μορφή και αν χρησιμοποιηθεί, αφού η δράση του γίνεται βάσει του νόμου των ελαχίστων δόσεων. Στα 200 χρόνια εφαρμογής της Ομοιοπαθητικής κανένα από τα 3.500 ομοιοπαθητικά φάρμακα δεν έχει αποσυρθεί λόγω παρενεργειών ή ανεπιθύμητων ενεργειών.   Όπως έχουμε ήδη αναπτύξει, έχει αποδειχθεί από την κλινική πράξη και την επιστημονική έρευνα ότι το ομοιοπαθητικό φάρμακο έχει ισχυρή θεραπευτική δράση. Ο μηχανισμός δράσης του ομοιοπαθητικού φαρμάκου έχει ερευνηθεί από όλες τις φυσικές επιστήμες, υπάρχουν ήδη σαφείς επιστημονικές αποδείξεις της δράσης του και 8 ολοκληρωμένες επιστημονικές εξηγήσεις, ενώ η έρευνα συνεχίζεται.   

Το ομοιοπαθητικό φάρμακο μπορεί να χορηγηθεί παράλληλα με οποιαδήποτε αλλοπαθητικό χημικό φάρμακο.   Ακούγεται συχνά ο μύθος ότι αν κάποιος χρειαστεί να πάρει αντιβίωση ή άλλα φάρμακα, δήθεν "καταστρέφει" την ομοιοπαθητική θεραπεία, ή ότι εάν παίρνει αλλοπαθητικά φάρμακα δεν μπορεί να πάρει και ομοιοπαθητικά. Αυτός είναι ένας παλιός μύθος που επικράτησε σε εποχές μεγάλου ανταγωνισμού μεταξύ των δύο θεραπευτικών ρευμάτων. Ορισμένοι ομοιοπαθητικοί παρασύρθηκαν από αυτή την άποψη και διέκοψαν απότομα μια αλλοπαθητική θεραπεία για να την αντικαταστήσουν με μια ομοιοπαθητική. Αυτό είναι λάθος.

Παράλληλα με την αλλοπαθητική θεραπεία πρέπει να δίδεται και το ομοιοπαθητικό φάρμακο, πάντα σε συνεννόηση και συνεργασία με τον αλλοπαθητικό γιατρό και με την πρόοδο του οργανισμού ελλατώνεται οποιοδήποτε άλλο φάρμακο ώστε να υπάρχει απόλυτη ασφάλεια για τον ασθενή. Κανένας δεν θέλει να παίρνει φάρμακα αλλά είναι ευθύνη του γιατρού να χορηγεί ή να σταματά τα φάρμακα μόνον όταν αυτό είναι για την ωφέλεια και την ασφάλεια του ασθενούς.

Η κλινική εμπειρία έχει αποδείξει ότι τα σύγχρονα ομοιοπαθητικά θεραπευτικά σχήματα μπορούν να δοθούν παράλληλα με οποιαδήποτε ενδεικνυόμενη χημική θεραπεία χωρίς κανένα πρόβλημα. Άλλωστε, οι υποδοχείς που δρα το ομοιοπαθητικό φάρμακο και ο τρόπος δράσης του είναι τελείως διαφορετικός από τους υποδοχείς και τον τρόπο δράσης του αλλοπαθητικού φαρμάκου.

Τα αλλοπαθητικά φάρμακα δεν αναιρούν τη δράση των ομοιοπαθητικών φαρμάκων, όπως και τα ομοιοπαθητικά φάρμακα δεν επηρεάζουν τη δράση των αλλοπαθητικών σκευασμάτων. Συχνά μια παράλληλη θεραπεία αποδεικνύεται πολύ ευεργετική και ασφαλής για τον ασθενή. -Αναδημοσίευση από την καθημερινή εφημερίδα της Θράκης "Η ΓΝΩΜH" www.gnomi-evros.gr