Skip to main content

Η ομοιοπαθητική πέρασε με άριστα τις εξετάσεις της κλασικής ιατρικής.

Η ομοιοπαθητική πέρασε με άριστα τις εξετάσεις της κλασικής ιατρικής.   Επαληθεύθηκαν οι βασικές αρχές της Για κάποιους είναι ένα από τα πολλά αμφιλεγόμενα "ελιξίρια" της Νέας Εποχής. Για κάποιους άλλους είναι μια δοκιμασμένη θεραπευτική αγωγή, που χρησιμοποιήθηκε, μεταξύ άλλων, από τον πρώην πρόεδρο των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον, τον διάδοχο του Θρόνου της Αγγλίας πρίγκιπα Κάρολο, την πρώην τραγουδίστρια των Spice Girls ΤΖέρι Χάλιγουελ και τον ποδοσφαιριστή Ντέιβιντ Μπέκαμ. Η ομοιοπαθητική είναι μια μεγάλη επιχείρηση που συνεχώς επεκτείνεται. Μέχρι πρότινος υπήρχαν ελάχιστα επιστημονικά στοιχεία που προσέδιδαν βαρύτητα στο θεωρητικό υπόβαθρό της. Τώρα όμως μια έκθεση από επιστήμονες της Βρετανίας, της Γαλλίας, του Βελγίου και της Ιταλίας, η οποία δημοσιεύθηκε στο αφανές αλλά αξιοσέβαστο επιστημονικό περιοδικό "Inflamation research", επιχειρεί να επαληθεύσει επιστημονικά τις βασικές αρχές της. Υπάρχουν δύο κύριες ιδέες πίσω από την ομοιοπαθητική. Η πρώτη είναι ότι μία πάθηση μπορεί να θεραπευθεί με τη χορήγηση ουσιών που υπό κανονικές συνθήκες θα προκαλούσαν τα ίδια συμπτώματα - για παράδειγμα, ενός κομματιού κρεμμυδιού για να θεραπευθεί ο αλλεργικός κατάρρους. Η δεύτερη είναι ότι η συγκέντρωση αυτής της ουσίας πρέπει να χορηγηθεί σε ένα διάλυμα νερού, αλλά να είναι απίστευτα μικρή τόσο μικρή ώστε στην πραγματικότητα η ίδια η αρχική ουσία σχεδόν παύει να υφίσταται. Τα ομοιοπαθητικά σκευάσματα έχουν διαλυθεί τόσο πολύ ώστε το ανάλογο Θα ήταν να διαλύσουμε έναν μικρό κόκκο μιας ουσίας σε ποσότητα νερού μεγαλύτερη από αυτή που υπάρχει πάνω σε όλη τη Γη. Οι σκεπτικιστές σχολιάζουν ότι κάποιος μπορεί πολύ απλά να "θεραπευθεί" με αποσταγμένο νεράκι, θα κοστίζει και λιγότερο.   Ο έλεγχος 0 δρ Filip Mehlon αποφάσισε να ελέγξει τη δεύτερη αρχή της ομοιοπαθητικής και κάλεσε επιστήμονες από τις τέσσερις χώρες. Οι ομάδες που δημιουργήθηκαν προχώρησαν σε ανεξάρτητες έρευνες, ακολουθώντας όμως την ίδια μεθοδολογία. Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν την ισταμίνη, πρωτεϊνογενή ουσία που απελευθερώνεται από είδος λευκού αιμοσφαιρίου το οποίο λέγεται βασεόφιλο. Όταν τα επίπεδα ισταμίνης φθάσουν σε ένα όριο, τα βασεόφιλα σταματούν να την απελευθερώνουν. Οι επιστήμονες δοκίμασαν αν διαλύματα τρομακτικά μικρών συγκεντρώσεων ισταμίνης θα είχαν κάποιο (βιολογικό) αποτέλεσμα πάνω στα βασεόφιλα κύτταρα, κάτι που επιβεβαιώθηκε για τρεις από τις τέσσερις ομάδες, ενώ η τέταρτη παρουσίαζε μόνο μια μικρή στατιστική απόκλιση. Αξίζει να σημειωθεί ότι της ομάδας της Βρετανίας ηγείτο η καθηγήτρια Madelein Enis, ορκισμένη σκεππκίστρια απέναντι στην ομοιοπαθητική. Ο δρ Piter Fisser, ο ομοιοπαθητικός γιατρός της βασίλισσας της Αγγλίας, έδειξε ενθουσιασμένος. "Αυτή η έρευνα είναι το "άγιο δισκοπότηρο" της ομοιοπαθητικής" δήλωσε. Άλλοι όμως είναι πιο δύσπιστοι. Για παράδειγμα, ο ΤΖέιμς Ράντι, που προσφέρει 1 εκατομμύριο δολάρια στον πρώτο που θα αποδείξει ότι η ομοιοπαθητική λειτουργεί, δήλωσε ότι μια εργασία δεν σημαίνει τίποτε. "Μην ξεχνάτε ότι το Ι974 δύο επιστήμονες δημοσίευσαν ένα άρθρο ατο "Nature" που υπερθεμάτιζε τις δήθεν υπερφυσικές δυνάμεις του Γιούρι Γχέλερ" είπε. Το Θέμα είναι ότι αυτή η έρευνα έχει μια μεθοδολογία που μπορεί να ελεγχθεί απ' όποιον επιστήμονα το επιθυμεί. Το ομοιοπαθητικό γάντι της πρόκλησης βρίσκεται πια στο έδαφος. Μένει να φανεί αν υπάρχει κάποιος αρκετά γενναίος να το σηκώσει.

Αναδαμοσίευση από την εφημερίδα "ΤΟ ΒΗΜΑ" και την αγγλική εφημερίδα "THE INDEPEDENT"