Skip to main content
SPIRO DIAMANTIDIS HOMEOPATHY AND VACCINATIONS

9/11/2009 ΝΑ ΕΜΒΟΛΙΑΣΤΕΙ ΚΑΝΕΙΣ Η ΝΑ ΜΗΝ ΕΜΒΟΛΙΑΣΤΕΙ; Ο ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΥΠΗΡΧΕ ΚΑΙ ΤΟΤΕ

9/11/2009 ΝΑ ΕΜΒΟΛΙΑΣΤΕΙ ΚΑΝΕΙΣ Η ΝΑ ΜΗΝ ΕΜΒΟΛΙΑΣΤΕΙ; Ο ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΥΠΗΡΧΕ ΚΑΙ ΤΟΤΕ

9/11/09 Η διαχείριση κρίσεων είναι ένα πολύ λεπτό θέμα και σε κάθε περίπτωση όποια και αν είναι η προς διαχείριση κρίση, απαιτείται η παρέμβαση ειδικών στο είδος. Οι ειδικοί στη διαχείριση κρίσεων γνωρίζουν πρώτα από όλα να παρουσιάζουν σωστά τα δεδομένα που συνθέτουν μια κρίση και να διαχειρίζονται το θέμα με σύνεση και χωρίς πανικό. Και μιλώ για την προ των πυλών γρίπη Η1Ν1. Είναι πολύ περίεργη γρίπη αυτή και η πιθανή πανδημία της.

Καταρχάς εμφανίζεται σαν απόλυτα προβλέψιμη τόσο ως προς τον χρόνο εμφάνισης, δηλαδή με τα πρώτα κρύα, όσο και ως προς τον τεράστιο αριθμό προσβολών και θανάτων, ακόμη δε και ως προς τον αριθμό κρεβατιών της εντατικής που θα χρειαστεί.

Επικρατεί μια πρωτόγνωρη σπουδή για τον μαζικό εμβολιασμό που ξενίζει και προκαλεί πανικό αλλά και την αντίδραση του κόσμου.

Από την άλλη μεριά φαίνεται να υπάρχει έλλειμμα ενημέρωσης σχετικά με τη νέα γρίπη αλλά και τα ατομικά μέτρα προφύλαξης. Ο κόσμος φαίνεται τρομαγμένος αλλά χωρίς να του έχουν δώσει να καταλάβει το γιατί. Αν όλα αυτά ως αποτέλεσμα της κακής διαχείρισης του θέματος της νέας γρίπης δεν οδήγησαν το 65% του Ελληνικού πληθυσμού να αρνείται τον εμβολιασμό, τότε τι τον οδήγησε;

Ίσως θα το απέδιδε κανείς στις επιφυλάξεις που διατύπωσαν μερικοί Έλληνες και ξένοι επιστήμονες με διεθνή απήχηση σχετικά με την ασφάλεια του εμβολίου.

Συνέβησαν όμως και άλλα γεγονότα που πιθανώς πυροδότησαν την ανασφάλεια του πληθυσμού.

Όπως το ότι για πρώτη φορά σε εμβολιασμό στην Αμερική, ζητήθηκε από τους εμβολιαζόμενους να υπογράψουν δήλωση παραίτησης από απαιτήσεις σε περίπτωση βλάβης τους από το εμβόλιο. Ίσως να έπαιξε ρόλο και η βιασύνη να χαρακτηρισθεί το εμβόλιο ασφαλές μόλις τέσσερις μήνες από την παρασκευή του, ενώ είναι γνωστό σε όλους ότι τα εμβόλια ελέγχονται για πολύ χρόνο πριν αποδειχθούν ασφαλή. Ίσως ακόμη και το ότι οι Ελβετοί και οι Ολλανδοί δεν συμφωνούν με τον εμβολιασμό των εγκύων και των παιδιών.

Και ο Έλληνας δεν θέλει πολύ για να ψιλιαστεί.

Όμως παρότι η νέα γρίπη δεν έδειξε μέχρι τώρα επικινδυνότητα ιδιαίτερα μεγαλύτερη από τα στελέχη της κοινής γρίπης, τουλάχιστον όχι τόσο που να δικαιολογείται ο πανικός και το μπάχαλο, ο πληθυσμός μένει μετέωρος, εκτεθειμένος και αναποφάσιστος.

Η μέχρι τώρα θνητότητα για παράδειγμα της νέας γρίπης, δεν ξεπερνά τη θνητότητα της εποχιακής γρίπης που είναι ένα στα χίλια προσβεβλημένα άτομα.  

Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ Dr. Marc Lipsitch στις 16 Σεπτεμβρίου 2009 δήλωσε πως "η νέα γρίπη έχει χαμηλότερη θνησιμότητα απ' ότι αρχικά εκτιμήθηκε. Από τα στατιστικά στοιχεία συμπεραίνουμε πως η τρέχουσα επιδημία είναι κατηγορίας 1, όπως δηλαδή και η εποχιακή γρίπη, και το ευχάριστο γεγονός είναι, πως είναι ήπια στα παιδιά". Το θέμα μοιάζει με την περίπτωση που κάποιος φώναζε κάθε τόσο «λύκος-λύκος» και όταν ήρθε πράγματι ο λύκος, τελικά ήταν μόνος και αβοήθητος. Η απόφαση πάντως για έναν εμβολιασμό χρειάζεται τη συμβολή του γιατρού. Πρέπει να εκτιμήσει ορισμένους παράγοντες για να λάβει την τελική απόφαση. Αυτοί για παράδειγμα που είναι αλλεργικοί στο αβγό θα πρέπει να είναι προσεκτικοί γιατί αυτά τα εμβόλια περιέχουν συνήθως πρωτεΐνες αβγού. Προσοχή χρειάζεται και σε όσους έχουν αλλεργία σε ορισμένα αντιβιοτικά, όπως τη νεομυκίνη και την πολυμυξίνη, ή σε όσους έχουν παρουσιάσει επικίνδυνες αλλεργικές αντιδράσεις σε προηγούμενους εμβολιασμούς γρίπης και σε όσους έχουν παρουσιάσει σύνδρομο Guillain-Barre.

Θα πρέπει να τονιστεί ότι τα εμβόλια, όπως και τα υπόλοιπα χημικά φάρμακα, παρουσιάζουν ενδείξεις, αντενδείξεις και παρενέργειες, και χρειάζεται να εκτιμηθούν τα υπέρ και τα κατά, ώστε να ληφθεί μια απόφαση και πάντα με την συμβολή του γιατρού. Η εκτίμηση για τον αν κάποιος θα εμβολιασθεί ή όχι θα γίνει λοιπόν από το γιατρό και μόνο, επειδή αυτός είναι ο ειδικός να κρίνει για τον κάθε οργανισμό ξεχωριστά.

Είναι δε σημαντικό να τονιστεί ότι η ομοιοπαθητική με την αποδεδειγμένη ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος που προκαλεί στον οργανισμό, δίνει την απαραίτητη ενίσχυση που χρειάζεται άσχετα αλλά και παράλληλα με το αν αποφασισθεί από τον γιατρό ο εμβολιασμός του ή όχι.

Η προληπτική ομοιοπαθητική είναι ένα σίγουρο μέσο ενίσχυσης της άμυνας του οργανισμού απέναντι σε ιούς και άλλους λοιμογόνους παράγοντες και μάλιστα χωρίς καμία παρενέργεια. Υπεύθυνη ενημέρωση, αποφυγή του πανικού, εμπιστοσύνη στο γιατρό, υγιεινή διαβίωση που ελαττώνει την καταπόνηση του ανοσοποιητικού συστήματος και ατομικά μέσα προφύλαξης, είναι οι βασικοί παράγοντες για μια ορθολογιστική και αποτελεσματική έξοδο από τη κρίση της νέας γρίπης.

-Αναδημοσίευση από την καθημερινή εφημερίδα της Θράκης "Η ΓΝΩΜH" www.gnomi-evros.gr