Skip to main content

 

Τι είναι η ομοιοπαθητική
Ο Νόμος των ομοίων
Η Ιδιοσυγκρασία
Ποιούς αφορά
Ποιοί την κυνηγούν
Θεραπεύει με την αυθυποβολή;
Τι λέει η πολιτεία
Με ποιούς συνεργάζεται
Με καλύπτει το ταμείο μου;
Πόσο κοστίζει;
Εχει παρενέργειες;
Ποιος είναι σωστός ομοιοπαθητικός γιατρός;
Μπορεί ένας γιατρός άλλης ειδικότητας να χρησιμοποιήσει την ομοιοπαθητική;
Μπορεί ένας μη γιατρός να ασκήσει ομοιοπαθητική;
Πρέπει να κρατήσω κρυφή την ομοιοπαθητική μου θεραπεία από τον προηγούμενο γιατρό μου;
Κάποτε ο γιατρός μου όταν του μίλησα για την ομοιοπαθητική με χλεύασε και μου είπε « εσύ μορφωμένη γυναίκα μιλάς για ομοιοπαθητική;». Μπορώ να του το κρατήσω κρυφό;
Και ποιος θα βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά σε περίπτωση που πρέπει να του το πω;
Αν τελικά δεν θέλω να του το πω, μπορώ να πάω σε άλλον γιατρό της ίδιας ειδικότητας που να είναι πιο φιλικά προσκείμενος με την ομοιοπαθητική;
Πρέπει να κόψω τα χημικά φάρμακα πριν αρχίσω ομοιοπαθητική θεραπεία; 

Πώς γίνεται η ομοιοπαθητική εξέταση;

Χρειάζεται να κουβαλάω μαζί μου τις παλιότερες εξετάσεις μου όταν πάω στον ομοιοπαθητικό ιατρό;
Όταν πάσχω από δύο ή τρείς διαφορετικές ασθένειες ποιες εξετάσεις θα πάρω μαζί μου;
Θα μου συστήσει πολλές εξετάσεις ο ομοιοπαθητικός ιατρός;

 

   
 

 

Τι είναι η ομοιοπαθητική  

 

  • - είναι η θεραπεία, που δρα αποτελεσματικά θεραπεύοντας την αιτία του προβλήματός της υγείας σου, χωρίς παρενέργειες

  • - είναι η θεραπεία, που κινητοποιεί τα πανίσχυρα αμυντικά συστήματα του οργανισμού σου, ώστε ο ίδιος να έχει τον έλεγχο της      κατάστασης κατά του νοσογόνου παράγοντα

  • - είναι η θεραπευτική προσέγγιση, όπου ο ομοιοπαθητικός γιατρός ασχολείται μαζί σου όσο είναι απαραίτητο για τη λύση του προβλήματος της υγείας σου και την ψυχολογική υποστήριξη σου

  • - είναι η σχέση γιατρού-ασθενούς, στην οποία εξασφαλίζεται πλήρως ο αλληλοσεβασμός και η εποικοδομητική συνεργασία

  • - είναι η θεραπευτική διαδικασία κατά την οποία δεν χάνεις χρόνο και χρήμα, γιατί σε καλύπτει και διαγνωστικά και θεραπευτικά

  • - είναι η ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο, αφού συντελεί στην υγεία σου, την ψυχοδιανοητική και σωματική ισορροπία σου και την απελευθέρωση σου από τα δεσμά της ασθένειας με την αντιμετώπιση των προδιαθέσεων του οργανισμού σου.

  • -σήμερα είναι η Προηγμένη Ομοιοπαθητική πού αποτελεί την μετεξέλιξη της κοινής ομοιοπαθητικής η οποία μέσα απο τις Ομοιοπαθητικές Φαρμακευτικές Συνθέσεις δίνει στην νοημοσύνη του οργανισμού την δυνατότητα να βοηθά ο ίδιος, που γνωρίζει καλλίτερα τις ανάγκες του, στην επιλογή του κατάλληλου ομοιοπαθητικού φαρμάκου μέσα από τα πολλά που παρέχουν οι Ομοιοπαθητικές Φαρμακευτικές Συνθέσεις. Η Προηγμένη Ομοιοπαθητική δίνει επίσης τη δυνατότητα στούς γιατρούς όλων των ειδικοτήτων να έχουν άνετη και ελεύθερη πρόσβαση στην ομοιοπαθητική συνταγογρφία. 

 

Ο Νόμος των ομοίων 

Τα όμοια θεραπεύουν τα όμοια» είπε και εφάρμοσε πρώτος ο πατέρας της Ιατρικής, ο Ιπποκράτης. Αυτό σημαίνει ότι μια φαρμακευτική ουσία που μπορεί να προκαλέσει στον υγιή ένα σύνολο συμπτωμάτων, θεραπεύει τον ασθενή με την όμοια εικόνα δηλαδή με τα όμοια συμπτώματα.

Ο θεμελιώδης νόμος της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής, προκύπτει από τη μελέτη των φαινομένων ασθένειας-θεραπείας και την κλινική εμπειρία αιώνων.

Η ασθένεια για τον οργανισμό είναι σαν τον χείμαρρο που στο πέρασμά του πλημμυρίζει την κοιλάδα. Αν επιχειρήσεις να τον τιθασεύσεις με ένα φράγμα, πολύ σύντομα θα το σπάσει και θα προκαλέσει μεγαλύτερες καταστροφές. Αν διαμορφώσεις μια νέα κοίτη, ώστε η ροή του να κατευθυνθεί αβίαστα προς τη θάλασσα, τότε γλυτώνεις από τις πλημμύρες και μπορείς ακόμη και να αξιοποιήσεις τη δύναμή του.

Ανάλογο αποτέλεσμα έχει και η προσπάθεια να ανακοπεί η πορεία μιας ασθένειας. Η συμπτωματική κατασταλτική παρέμβαση θα έχει παροδικό αποτέλεσμα και θα οδηγήσει, σύντομα, σε επιδείνωση και επέκταση του προβλήματος (π.χ. η καταπίεση του παιδικού εκζέματος με κορτιζονούχα σκευάσματα, οδηγεί την συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, σε ανάπτυξη αλλεργικής βρογχίτιδας, δηλαδή μετάθεση του προβλήματος από το δέρμα στο αναπνευστικό σύστημα).

Όταν δώσουμε τη δυνατότητα στον οργανισμό να αντιδράσει, επειδή αποτελεί λειτουργικό μέρος της Φύσης, θα αντιδράσει αυθόρμητα με φυσικό τρόπο, δημιουργώντας, δηλαδή, τις προϋποθέσεις για την εκτόνωση, την τελική και μόνιμη απομάκρυνση του προβλήματος.

Εχετε προσπαθήσει να βγάλετε ένα λεκέ από λάδι, πλένοντάς το με νερό; Δεν βγαίνει. Γιατί το νερό και το λάδι είναι ανόμοιες ουσίες. Χρειάζεται μια «λιπαρή» ουσία, όπως η βενζίνη, με όμοιες συνήθειες με αυτές του λαδιού για να το αποσπάσει και να απομακρύνει τον λεκέ από το ρούχο σου.

Αφού λοιπόν εφαρμόζεις τον νόμο των ομοίων για να έχεις τα ρούχα σου καθαρά εφάρμοσε τον και στον εαυτό σου θεραπεύοντας τον και διατηρώντας τον σε ισορροπία με την «όμοια» θεραπευτική αγωγή.

 

Η Ιδιοσυγκρασία     

Κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστός.

Κάθε άνθρωπος έχει τις ιδιαιτερότητές του.

Κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός.

Ο κάθε άνθρωπος έχει τη δική του μοναδική ιδιοσυγκρασία.

Αυτή η μοναδικότητα τον κάνει να βιώνει τον πόνο, τα συμπτώματα μιας νόσου, τα συναισθήματα, την δημιουργική δραστηριότητα ή την ευεξία, με τον δικό του μοναδικό τρόπο. Για αυτό χρειάζεται ειδική προσέγγιση που θα διερευνήσει τις ιδιαιτερότητές του. Για αυτό χρειάζεται ξεχωριστή μεταχείριση, ώστε να μην ισοπεδώνεται και αφομοιώνεται σε ένα σύνολο τυποποιημένων αντιμετωπίσεων που δεν τον αντιπροσωπεύει. Για αυτό χρειάζεται ξεχωριστή βοήθεια, η οποία να ανταποκρίνεται στις δικές του ιδιαίτερες ανάγκες. Για αυτό χρειάζεται το δικό του μοναδικό φάρμακο, που θα κινητοποιήσει και ενισχύσει τον δικό του μοναδικό και ανεπανάληπτο οργανισμό.

Για αυτό χρειάζεται την Προηγμένη Ομοιοπαθητική.

 

Ποιούς αφορά    

  • Οσους θέλουν να γίνουν καλά.
  • Οσους θέλουν να λύσουν τα προβλήματα της υγείας τους χωρίς να πάρουν προίκα νέα ιατρογενή προβλήματα κατά τη διάρκεια της θεραπείας τους.
  • Οσους θέλουν μόνιμο θεραπευτικό αποτέλεσμα.
  • Οσους θέλουν να έχουν δικαίωμα επιλογής.
  • Οσους έχουν οικολογική συνείδηση.
  • Τους γιατρούς και όλους τους λειτουργούς υγείας με σύγχρονη αντίληψη που υιοθετούν τη συμπληρωματική θεραπεία προς όφελος των ασθενών τους

 

Ποιοί την κυνηγούν    

  • αυτοί που δεν θέλουν την θεραπεία.
  • αυτοί που θέλουν τον άνθρωπο μόνιμα αιχμάλωτο κάποιων συμπτωμάτων ώστε να τον κρατούν εξαρτημένο από τα φάρμακά τους.
  • αυτοί που εμπορευματοποιούν την υγεία
  • αυτοί που είναι θύματα προκαταλήψεων και δεισιδαιμονιών στην 3η χιλιετία που διανύουμε.

Αυτό φαίνεται χαρακτηριστικά από το ότι κάποιοι δικαιολογούν την επίθεσή τους κατά της ομοιοπαθητικής με λαϊκίστικες διατυπώσεις όπως «είναι αυθυποβολή», «είναι μαγεία», «δεν είναι επιστημονική», «είναι σαχλαμάρες» κλπ. Στην διαβεβαίωση των εκατοντάδων χιλιάδων θεραπευμένων ασθενών για το υψηλό θεραπευτικό αποτέλεσμα που βίωσαν προσωπικά, ορισμένοι φανατικοί, απαντούν τελείως αυταρχικά λέγοντας: «νομίζετε ότι θεραπευτήκατε» προσβάλλοντας έτσι ακόμη και τη νοημοσύνη των συνομιλητών τους. Η στάση τους χαρακτηρίζεται από άκρατο φανατισμό και απουσία λογικής σκέψης που αποτρέπει τον διάλογο. Απλά όλα αυτά αποπροσανατολίζουν τον νου κάποιων.

Αντίθετα οι ελεύθερα σκεπτόμενοι απαντούν. «Τι με νοιάζει εμένα αν είναι αυθυποβολή ή οτιδήποτε άλλο που θέλετε να λέτε. Αφού αποδεδειγμένα θεραπεύει και μάλιστα χωρίς παρενέργειες θα την ακολουθήσω». Αλλωστε ο κοινός νους λέει «τι με νοιάζει αν η γάτα είναι άσπρη η μαύρη, ποντίκια πιάνει;». Οι πιο προχωρημένοι μάλιστα λένε: «Αν οι ομοιοπαθητικοί γιατροί θεραπεύουν με αυθυποβολή χωρίς φάρμακα, παρενέργειες και έξοδα, τότε μπράβο τους. Γιατί δεν το κάνουν και οι άλλοι; Αντί να τους επαινούμε θα πρέπει να τους το καταλογίζουμε;».

Βέβαια μακάρι να ήταν τα πράγματα τόσο απλά και να αρκούσε η αυθυποβολή σαν φάρμακο. Δεν είναι όμως έτσι. Το θεραπευτικό αποτέλεσμα της ομοιοπαθητικής οφείλεται στην ισχυρή θεραπευτική δύναμη του ομοιοπαθητικού φαρμάκου.

 


Θεραπεύει με την αυθυποβολή;    

Το θεραπευτικό αποτέλεσμα της ομοιοπαθητικής οφείλεται στην ισχυρή θεραπευτική δύναμη του ομοιοπαθητικού φαρμάκου. Σήμερα με την ομοιοπαθητική θεραπεύονται ζώα. Η ομοιοπαθητική κτηνιατρική αναπτύσσεται και στη χώρα μας όπου εκπροσωπείται από την Πανελλήνια Κτηνιατρική Ομοιοπαθητική Εταιρεία (ΕΚΟΕ). Τα ζώα σίγουρα δεν μπορούν να αυθυποβληθούν αφού δεν γνωρίζουν καν ότι παίρνουν φάρμακο. Η ομοιοπαθητική θεραπεύει επίσης νεογνά που και αυτά δεν μπορούν να αυθυποβληθούν καθώς και ανθρώπους που βρίσκονται σε κωματώδη κατάσταση και δεν αντιλαμβάνονται το περιβάλλον ή τη λήψη φαρμάκου. Ο μύθος της αυθυποβολής στην ομοιοπαθητική θεραπεία κατέπεσε προ πολλού με τα αποτελέσματα της ομοιοπαθητικής κτηνιατρικής. Να θυμηθούμε ότι στην κτηνιατρική χιλιάδες ζώα παραγωγικά ή ζώα συντροφιάς, θεραπεύονται με ομοιοπαθητικά φάρμακα καθημερινά. Αυτή είναι μια ακόμη μεγάλη κοινωνική προσφορά της ομοιοπαθητικής που σώζει μεγάλες κτηνοτροφικές μονάδες παραγωγικών ζώων χωρίς χημικά που θα επηρέαζαν και τον άνθρωπο μπαίνοντας στη τροφική του αλυσίδα. Η Ευρωπαική Ένωση έχει θεσπίσει νόμους που υποχρεώνουν όσους θέλουν να διατηρούν οικλογικές κτηνοτροφικές μονάδες να θεραπεύουν τα ζώα τους με ομοιοπαθητικά φάρμακα.

 

 

Τι λέει η πολιτεία     

Η πολιτεία αιχμάλωτη των χρόνιων και άλυτων προβλημάτων της Υγείας, δεν κατάφερε να δείξει το ενδεδειγμένο ενδιαφέρον για την ομοιοπαθητική. Παρόλα αυτά ο αείμνηστος Γιώργος Γεννηματάς σύστησε με υπουργική απόφαση την Ομοιοπαθητική επιτροπή του ΚΕΣΥ με στόχο την υποβολή προτάσεων για τους όρους και τις προϋποθέσεις άσκησης της ομοιοπαθητικής στην Ελλάδα. Προς το παρόν τα περί ομοιοπαθητικής ακολουθούν αναγκαστικά τον δρόμο της Ευρωπαϊκής νομοθεσίας με την οποία ευθυγραμμίζεται και η Ελλάδα. (βλέπε Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΟ ΑΣΘΕΝΗ)

 

 

Με ποιούς συνεργάζεται    

Η ομοιοπαθητική συνεργάζεται με όλους όσους μπορούν να βοηθήσουν στη διάγνωση και την θεραπεία ενός ασθενούς. Ο ύψιστος στόχος του ομοιοπαθητικού γιατρού είναι η έγκαιρη διάγνωση και αποτελεσματική ταχεία και μόνιμη θεραπεία. Όποιος επιστήμονας της υγείας, εργαστηριακός ή κλινικός μπορεί να βοηθήσει προς την κατεύθυνση αυτή θεωρείται και συνεργάτης της ομοιοπαθητικής. Η ομοιοπαθητική συνεργάζεται με όλες τις ιατρικές ειδικότητες.

 

 

Με καλύπτει το ταμείο μου;     

Το ομοιοπαθητικό φάρμακο είναι Γαληνικό σκεύασμα, δηλαδή φάρμακο που παρασκευάζεται στο εργαστήριο του ομοιοπαθητικού φαρμακείου από εγκεκριμένες και ελεγμένες από τον ΕΟΦ πρώτες ύλες. Όλα τα ασφαλιστικά ταμεία είναι υποχρεωμένα από τον νόμο να χορηγούν το ομοιοπαθητικό φάρμακο και έτσι γινόταν από το 1983 μέχρι το 2002. Μετά την δημιουργία της περίφημης λίστας φαρμάκων προέκυψε αυθαίρετη, παράνομη και αντισυνταγματική εντολή του Υπουργείου Υγείας να μην χορηγούνται τα ομοιοπαθητικά φάρμακα από τα ασφαλιστικά ταμεία. Η ΕΓΟ αντέδρασε με υπόμνημα διαμαρτυρίας στο Υπουργείο.         Ταυτόχρονα πολλά μέλη της υπέβαλλαν τις νόμιμες αιτήσεις προς το Υπουργείο για την ακύρωση της εν λόγω εντολής. Ήδη πολλοί ομοιοπαθητικοί ασθενείς αλλά και ομοιοπαθητικοί γιατροί, προχώρησαν σε αγωγές κατά του δημοσίου.   Σήμερα τα μόνα ταμεία που καλύπτουν το ομοιοπαθητικό φάρμακο και την επίσκεψη στον ομοιοπαθητικό γιατρό είναι το ταμείο των υπαλλήλων της Εθνικής Τράπεζας και το ταμείο των δημοσιογράφων. Η εξαίρεση αυτή είναι αποτέλεσμα του οτι οι ασφαλισμένοι των ταμείων αυτών αντέδρασαν ομαδικά και κατόρθωσαν  να πείσουν το ταμείο τους να μην  αλλάξει πολιτική ασφάλισης απέναντι στα μέλη του. (βλέπε Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΟ ΑΣΘΕΝΗ)

 

 

Πόσο κοστίζει;   

Το ομοιοπαθητικό φάρμακο είναι συγκριτικά φθηνότερο από το αντίστοιχο αλλοπαθητικό, χημικό φάρμακο. Γίνεται όμως ακόμη πιο φθηνό διότι το θεραπευτικό αποτέλεσμα σε πολλές περιπτώσεις έρχεται ταχύτερα και διαρκεί πολύ περισσότερο ή είναι μόνιμο. Η κοστολόγηση του ομοιοπαθητικού φαρμάκου είναι συγκεκριμένη και ενιαία για όλη την Ελλάδα, κατόπιν τιμοκαταλόγου των φαρμακοτεχνικών εργασιών που εκδίδει το Υπουργείο Εμπορίου σε συνεργασία με τον Πανελλήνιο Φαρμακευτικό Σύλλογο.

Με αυτή την έννοια το ομοιοπαθητικό φάρμακο είναι ελεγχόμενο ως προς τις τιμές από την πολιτεία και μπορεί ο κάθε ομοιοπαθητικός ασθενής να ζητήσει από τον φαρμακοποιό του τον τιμοκατάλογο για να κάνει και εκείνος τον έλεγχο του.

 


Εχει παρενέργειες;   

Το ομοιοπαθητικό φάρμακο δεν έχει καμιά απολύτως παρενέργεια διότι δίδεται σε υψηλές αραιώσεις και δρα περίπου όπως το εμβόλιο ενισχύοντας το αμυντικό σύστημα του οργανισμού. Κανένα ομοιοπαθητικό φάρμακο δεν αποσύρθηκε ποτέ λόγω παρενεργειών η ανεπιθύμητων ενεργειών, όπως γίνεται συχνά με τα κοινά χημικά φάρμακα.

Το ομοιοπαθητικό φάρμακο είναι ακίνδυνο για την εγκυμοσύνη και χορηγείται άφοβα κατά τη διάρκεια της.

 

 

Ποιος είναι σωστός ομοιοπαθητικός γιατρός;    

1. Αυτός που εξασκεί την ομοιοπαθητική ως βασική ιατρική εφαρμογή.
Υπάρχουν γιατροί, οι οποίοι το πρωί εργάζονται σε κάποιο νοσοκομείο με μια αλλοπαθητική ειδικότητα και το απόγευμα εργάζονται ως ομοιοπαθητικοί. Αυτό απαγορεύεται από τις διατάξεις που διέπουν το Εθνικό Σύστημα Υγείας.
2. Αυτός που δεν πουλάει φάρμακα στο ιατρείο του. Υπάρχουν κάποιοι που λένε στον ασθενή «άνοιξε το στόμα σου να σου δώσω ένα φαρμακάκι» και μετά κατεβάζουν διάφορα από τα ράφια τους και τα πουλάνε. Αυτό απαγορεύεται τόσο από το νόμο όσο και από την ιατρική δεοντολογία. Το ομοιοπαθητικό φάρμακο πρέπει να πωλείται μόνο από το φαρμακείο κατόπιν συνταγής του γιατρού και στη ετικέτα του να αναγράφει το λατινικό όνομα του φαρμάκου, την αραίωση του και τον αριθμό των καψουλών.
3. Αυτός που δεν είναι φανατικός και συνεργάζεται αρμονικά με τους άλλους γιατρούς χωρίς να απομονώνει τον ασθενή του από άλλες ιατρικές υπηρεσίες και ειδικότητες που πιθανώς χρειάζεται. Το θεραπευτικό αποτέλεσμα της ομοιοπαθητικής αντέχει σε κάθε σύγκριση και επιστημονική ανάλυση στον ευρύτερο χώρο της ιατρικής και δεν χρειάζεται απομόνωση και περιθωριοποίηση.
4. Αυτός που δεν αρνείται καμία ιατρική υπηρεσία, αλλά καταδικάζει την αλόγιστη χρήση, την πολυφαρμακία και την κατάχρηση των χημικών φαρμάκων. Ο άνθρωπος παίρνει τα οποιαδήποτε φάρμακα του για να γίνει καλά και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να μετατρέπεται σε μανιώδη καταναλωτή φαρμάκων προς όφελος και μόνον αυτών που τα παράγουν.

5. Αυτός που δεν σταματά απότομα τα χημικά φάρμακα ενός ασθενούς, προκειμένου να του χορηγήσει ομοιοπαθητικά φάρμακα. Η τακτική αυτή κάποιων «ομοιοπαθητικών» έχει οδηγήσει σε τραγικά αποτελέσματα, μέχρι και το θάνατο. Βασίστηκε στο μύθο, ότι δήθεν το ομοιοπαθητικό φάρμακο αντιδοτείται πλήρως από τα αλλοπαθητικά χημικά φάρμακα, καλύπτοντας έτσι την αδυναμία του «ομοιοπαθητικού» να κάνει σωστή θεραπεία. Σαφώς και επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες η ομοιοπαθητική θεραπεία, ένας εκ των οποίων είναι το είδος και η ποσότητα των χημικών φαρμάκων που παίρνει κάποιος. Οι νέες συνθέσεις όμως της Προηγμένης Ομοιοπαθητικής, επιτρέπουν σήμερα να ξεπεραστεί αυτό το εμπόδιο, αρκεί ο γιατρός να γνωρίζει τον τρόπο και να έχει ανανεωμένη και σύγχρονη γνώση. 

6. Αυτός που έχει ως τελικό του σκοπό να απαλλάξει τον ασθενή και απο τα ομοιοπαθητικά φάρμακα αφού τον καταστήσει υγιή και χωρίς προβλήματα υγείας.

 

 

Μπορεί ένας γιατρός άλλης ειδικότητας να χρησιμοποιήσει την ομοιοπαθητική;                

Η χρήση της ομοιοπαθητικής πρακτικά εφαρμόζεται με τη χρήση των ομοιοπαθητικών φαρμάκων. Βάσει του νόμου και της δεοντολογίας κάθε γιατρός, οποιασδήποτε ειδικότητας, μπορεί να χρησιμοποιήσει ομοιοπαθητικά φάρμακα, όπως μπορεί να χρησιμοποιήσει και οποιοδήποτε άλλο φάρμακο. Ο γιατρός δηλαδή, οποιαδήποτε ειδικότητα και αν εξασκεί, έχει δικαίωμα να χρησιμοποιήσει και ομοιοπαθητικά φάρμακα όποτε το κρίνει σκόπιμο για τις ανάγκες του ασθενούς του.

Οι σύγχρονες Ομοιοπαθητικές Φαρμακευτικές Συνθέσεις επειδή είναι εύχρηστες συνθέσεις ομοιοπαθητικών φαρμάκων, δίνουν την ευκολία στους γιατρούς όλων των ειδικοτήτων να προσθέσουν στη χημική κλασσική συνταγογραφία τους και τη δύναμη του ομοιοπαθητικού φαρμακευτικού σχήματος, όταν οι ίδιοι το κρίνουν. Είναι πολλοί οι γιατροί των ειδικοτήτων οι οποίοι θα ήθελαν να έχουν τη δυνατότητα να προσθέσουν στη δική τους επιλογή θεραπείας και τη συμπληρωματική θεραπευτική δράση της ομοιοπαθητικής. Θα ήθελαν όμως μια άμεση και γρήγορη εφαρμογή που να καλύπτει τις ανάγκες των ασθενών τους. Αυτό ακριβώς βρίσκουν στην εφαρμογή των Ομοιοπαθητικών Φαρμακευτικών Συνθέσεων οπότε καλύπτουν άμεσα τη διάθεση τους για συμπληρωματική ομοιοπαθητική συνταγογραφία, χωρίς να είναι αναγκασμένοι να στείλουν τον ασθενή τους αλλού και πιθανά να χάσουν την επαφή μαζί του. Μετις Ομοιοπαθητικές Φαρμακευτικές Συνθέσεις, οι γιατροί όλων των ειδικοτήτων, μπορούν να καλύψουν μόνοι τους την ανάγκη τους για ομοιοπαθητική συνταγογραφία.

 

 

Μπορεί ένας μη γιατρός να ασκήσει ομοιοπαθητική;    

Βασει του Ελληνικού νόμου, όχι. Σε καμία περίπτωση δεν επιτρέπει ο Ελληνικός νόμος να ασκείται ιατρική πράξη από μη γιατρούς. Ο ομοιοπαθητικός επομένως, καταρχάς, πρέπει να είναι γιατρός. Υπάρχουν σήμερα ορισμένοι μη γιατροί που δηλώνουν «ομοιοπαθητικοί». Από το νόμο όμως δεν έχουν το δικαίωμα να ασκούν ιατρική πράξη, γιατί τότε διαπράττουν το ποινικό αδίκημα της αντιποίησης του ιατρικού επαγγέλματος. Η περιορισμένη εξάσκηση της ομοιοπαθητικής από μη γιατρούς βασίζεται στο ότι το ομοιοπαθητικό φάρμακο δεν έχει παρενέργειες. Σκέπτεται λοιπόν πονηρά κάποιος μη γιατρός που σίγουρα δεν είναι επιτυχημένος στο επάγγελμα του. «Γιατί να μη βγάλω λεφτά κάνοντας το γιατρό αφού ότι ομοιοπαθητικό φάρμακο και να δώσω στον ασθενή, αποκλείεται να τον δηλητηριάσω και να βρω το μπελά μου;» Περιττό βέβαια να πούμε ότι η άποψη αυτή είναι άκρως αντιανθρώπινη και αντικοινωνική αφού ο ασθενής πάει στο γιατρό για να γίνει καλά και όχι για να αποφύγει τις παρενέργειες των φαρμάκων. Ένας μη γιατρός, όσο διαβασμένος κι αν είναι από μόνος του, αποκλείεται να έχει την οργανωμένη γνώση και εμπειρία κάποιου που σπούδασε έξη χρόνια στο πανεπιστήμιο για να γίνει γιατρός. Αν δεν ίσχυε αυτό θα είχαν καταργηθεί τα πανεπιστήμια και οι επιστήμες, θα διάβαζε κανείς από μόνος του ότι του άρεσε και θα δήλωνε όποια ειδικότητα ήθελε. Εκτός αυτού όμως η άσκηση ιατρικής πράξης από μη γιατρούς, εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους για τη δημόσια υγεία. Είναι πολλά τα περιστατικά που ένας μη γιατρός κατάργησε τις εργαστηριακές εξετάσεις ενός ασθενούς, στο πνεύμα μιας «εναλλακτικής» προσέγγισης, του χορήγησε «φαρμακάκια» για κάποια συμπτώματα και ξαφνικά ο ασθενής κατάληξε από την ασθένεια του, αφού ο μη γιατρός δεν είχε ούτε τις γνώσεις ούτε την εμπειρία να τη διαγνώσει. Η μοντέρνα άποψη θέλει πολλούς «ψαγμένους» της σημερινής εποχής να ασχολούνται με τις εναλλακτικές και ολιστικές θεραπείες, να παίρνουν μόνοι τους διάφορα σκευάσματα και να δίνουν συμβουλές με ύφος παντογνώστη όπου σταθούν κι όπου βρεθούν. Χρειάζεται προσοχή και πάντα τη συμβουλή ενός σωστού ομοιοπαθητικού γιατρού. Σε άλλες χώρες της Ε.Ε υπάρχουν σχολές για μη γιατρούς με διάφορα εναλλακτικά αντικείμενα. Πολλές από αυτές είναι αξιόπιστες και σημαντικές, προσφέροντας ένα καλό επίπεδο γνώσης. Οι απόφοιτοι τους θεωρούνται βοηθοί ιατρικών επαγγελμάτων και συνεργάζονται πάντοτε με τους αντίστοιχους γιατρούς, τους οποίους και βοηθούν αλλά αντλούν και πελατεία από αυτούς. Σε αυτή τη περίπτωση υπάρχει αρμονική και νόμιμη εξάσκηση του επαγγέλματος τους, αλλά το κυριότερο χωρίς κίνδυνο για τον ασθενή. Στην Ελλάδα, οι απόφοιτοι παρόμοιων σχολών, θα μπορούσαν να εργαστούν ως ιστοριολήπτες και βοηθοί των ομοιοπαθητικών ιατρών με άριστα αποτελέσματα τόσο για την επιστήμη όσο και για τον ασθενή. Την τελευταία οκταετία προωθείται συστηματικά απο τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (Π.Ο.Υ) ο θεσμός του Συμβούλου Αυτοφροντίδας που εξασκείται απο κατάλληλα εκπαιδευμένους μη γιατρούς. Οι κυβερνήσεις όλων των προηγμένων κρατών υιοθετούν με ταχύς ρυθμούς τον θεσμό αυτό ο οποίος τους παρέχει τη δυνατότητα να δημιουργούν ανθρώπινο δυναμικό που δρα συμπληρωματικά του ιατρικού προσωπικού και ταυτόχρονα γίνεται ο ενδιάμεσος κρίκος ασθενούς-γιατρού με τελικό αποτέλεσμα την ταχύτερη εξυπηρέτηση του ασθενούς και την αποσυμφόρηση των δομών υγείας.

 

 

 Πρέπει να κρατήσω κρυφή την ομοιοπαθητική μου θεραπεία από τον προηγούμενο γιατρό μου;   

 Όχι. Αντίθετα μάλιστα. Ο σωστός ομοιοπαθητικός γιατρός  επικοινωνεί συνήθως με τον προηγούμενο αλλοπαθητικό γιατρό σου, τόσο για να μάθει κάποιες ιατρικές λεπτομέρειες όσο και για να τον προετοιμάσει αν χρειάζεται για τη μείωση και το σταμάτημα των χημικών φαρμάκων που σου έδινε. Αυτό γίνεται επειδή στις περισσότερες περιπτώσεις, ο οργανισμός σου βοηθούμενος από την ομοιοπαθητική θεραπεία βελτιώνεται και χρειάζεται λιγότερα χημικά φάρμακα.

 

 

  Κάποτε ο γιατρός μου όταν του μίλησα για την ομοιοπαθητική με χλεύασε και μου είπε « εσύ μορφωμένη γυναίκα μιλάς για ομοιοπαθητική;». Μπορώ να του το κρατήσω κρυφό; 

Τέτοια συμπεριφορά από γιατρό είναι απαράδεκτη και αντιδεοντολογική και αφού η επιλογή του γιατρού και της θεραπείας είναι δικαίωμα του κάθε ανθρώπου προστατευόμενο από τη Σύμβαση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, θα μπορούσες ακόμη και να τον καταγγείλεις για τη συμπεριφορά του στον ιατρικό σύλλογο. Παρόλα αυτά αν για κάποιους λόγους δεν θέλεις να τα χαλάσεις μαζί του, τότε μπορείς να το κρατήσεις κρυφό αφού άλλωστε είναι και προσωπικό σου δεδομένο. Αυτό όμως θα γίνει μόνο εφόσον τελείωσες τη χημική θεραπεία που σου έδινε και δεν εξαρτάσαι θεραπευτικά από εκείνον, διαφορετικά ισχύουν αυτά που αναφέρονται παραπάνω.

 

 

Και ποιος θα βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά σε περίπτωση που πρέπει να του το πω;     

 

Αυτό το πρόβλημα αναλαμβάνει να σου το λύσει ο ομοιοπαθητικός σου γιατρός. Μην ανησυχείς καθόλου. Ο έμπειρος και όχι φανατισμένος ομοιοπαθητικός γιατρός έχει τον τρόπο να επικοινωνεί με τους συναδέλφους του και όσο αρνητικοί κι αν είναι με την ομοιοπαθητική, να τους δίνει να καταλάβουν ότι το συμφέρον σου είναι να κάνεις ομοιοπαθητική θεραπεία και κανείς δεν έχει δικαίωμα να σου στερήσει αυτή την επιλογή σου.

 

 

Αν τελικά δεν θέλω να του το πω, μπορώ να πάω σε άλλον γιατρό της ίδιας ειδικότητας που να είναι πιο φιλικά προσκείμενος με την ομοιοπαθητική;

Αυτό είναι 100% δική σου επιλογή και φυσικά το κάνουν ορισμένοι ασθενείς που αντιμετωπίζονται ανάρμοστα από τους αλλοπαθητικούς γιατρούς τους σε σχέση με την ομοιοπαθητική.

 

 

 Πρέπει να κόψω τα χημικά φάρμακα πριν αρχίσω ομοιοπαθητική θεραπεία;   

Όχι. Ποτέ και σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να κόψεις ούτε να ελαττώσεις τα χημικά σου φάρμακα πριν από την ομοιοπαθητική θεραπεία. Σίγουρα έχεις ανυπομονησία να γίνεις καλά και να κόψεις τα χημικά φάρμακα. Κανείς δεν θέλει να παίρνει χημικά φάρμακα και όταν το κάνει είναι λόγω της ανάγκης που δημιουργεί η ασθένεια. Αρμόδιος για να σου κόψει τα χημικά φάρμακα είναι ο γιατρός που σου τα χορήγησε. Για το λόγο αυτό ιδιαίτερα όταν έχεις χρόνια προβλήματα και παίρνεις πολύ καιρό χημικά φάρμακα, πρέπει ο γιατρός που σου τα χορήγησε να σου τα κόψει προοδευτικά καθώς θα βελτιώνεσαι από την ομοιοπαθητική θεραπεία.

 

 

Πώς γίνεται η ομοιοπαθητική εξέταση;   

Η ομοιοπαθητική εξέταση δεν διαφέρει στα κύρια μέρη της από μια οποιαδήποτε ιατρική εξέταση. Διαφέρει όμως στις λεπτομέρειες, διότι ο ομοιοπαθητικός γιατρός διερευνά σε βάθος τα συμπτώματα και επιμένει στη διαφοροποίηση των λεπτομερειών τους. Αν π.χ πεις στον ομοιοπαθητικό γιατρό ότι έχεις βήχα, δεν θα αρκεστεί σε αυτό και μόνο το γεγονός για να σου χορηγήσει ένα αντιβηχικό φάρμακο, αλλά θα σε ρωτήσει διάφορες λεπτομέρειες για το βήχα σου, όπως ποιες ώρες της ημέρας παρουσιάζει έξαρση, αν επηρεάζεται από την αλλαγή στη θερμοκρασία του περιβάλλοντος, αν επηρεάζεται από την κατάκλιση ή άλλη στάση του σώματος, αν επηρεάζεται από το στρες, αν επηρεάζεται από την παρουσία οσμών στο περιβάλλον κ.λ.π Το ίδιο συμβαίνει και με τα άλλα συμπτώματα που πρέπει να διερευνηθούν λεπτομερειακά. Το πλήρες ομοιοπαθητικό ιστορικό περιλαμβάνει στοιχεία που αφορούν το οικογενειακό ιστορικό, το αναμνηστικό ιστορικό του ασθενούς, τη παρούσα νόσο, αλλά και κάθε νόσημα που πέρασε ο ασθενής στη διάρκεια της ζωής του, άσχετα αν τον ενοχλεί στη παρούσα φάση ή όχι. Αν είναι απαραίτητο, ο ομοιοπαθητικός ιατρός θα συστήσει εργαστηριακές εξετάσεις που θα γίνουν σε οποιοδήποτε ιατρικό εργαστήριο ή κέντρο επιθυμεί ο ασθενής, ή σε όποιο καλύπτεται από την ασφάλεια του. Στη συνέχεια θα εξετάσει κλινικά τον ασθενή του, και θα διερευνήσει τα ψυχοδιανοητικά στοιχεία που επηρεάζουν τη νόσο του.

 

Χρειάζεται να κουβαλάω μαζί μου τις παλιότερες εξετάσεις μου όταν πάω στον ομοιοπαθητικό ιατρό;    

Οι τελευταίες εξετάσεις μας, είναι πάντα χρήσιμες για την ενημέρωση του ομοιοπαθητικού ιατρού, και οδηγούν συνήθως στην αποφυγή νέων εργαστηριακών εξετάσεων. Είναι καλό λοιπόν να τις έχει κανείς μαζί του όταν τον επισκέπτεται.

 

Όταν πάσχω από δύο ή τρείς διαφορετικές ασθένειες ποιες εξετάσεις θα πάρω μαζί μου;    

Είναι συχνό το φαινόμενο να πάσχει κανείς από περισσότερες της μιας ασθένειες. Μπορεί κάποιος να έχει υπέρταση και αρρυθμία, μαζί με αρθριτικά προβλήματα και μια εξελισσόμενη αναπνευστική αλλεργία. Το πρόβλημα που τον οδηγεί στον ομοιοπαθητικό ιατρό στη παρούσα φάση μπορεί να είναι η αλλεργία του. Παρόλα αυτά είναι πολύ χρήσιμο για τον ομοιοπαθητικό ιατρό να γνωρίζει την πορεία και την εξέλιξη και των άλλων προβλημάτων υγείας του ασθενούς του, διότι έχοντας πληρέστερη εικόνα μπορεί να τον βοηθήσει καλλίτερα. Έτσι είναι καλό να του δείχνουμε όλες τις πρόσφατες εξετάσεις μας, ακόμη κι αν δεν αφορούν την παρούσα νόσο μας.

 

Θα μου συστήσει πολλές εξετάσεις ο ομοιοπαθητικός ιατρός;  

Ο ομοιοπαθητικός ιατρός δεν πραγματοποιεί τη διάγνωση του μέσω των εργαστηριακών εξετάσεων, αλλά μέσω του πλήρους και λεπτομερούς ιστορικού του και τη διερεύνηση της ιδιοσυγκρασίας του ασθενούς του. Έτσι οι εργαστηριακές εξετάσεις, είναι για τον ομοιοπαθητικό ιατρό βοηθητικό εργαλείο για την επιβεβαίωση της διάγνωσης ή για τη διερεύνηση ειδικών παραγόντων που επηρεάζουν τον ασθενή του. Με αυτό τον τρόπο οι εργαστηριακές εξετάσεις θα είναι όσες ακριβώς χρειάζονται, πράγμα που ωφελεί τόσο τον ασθενή που βαδίζει με σιγουριά, όσο και τα ασφαλιστικά ταμεία τα οποία δεν επιβαρύνονται με άσκοπες εξετάσεις που επαναλαμβάνονται συχνά χωρίς ιδιαίτερο επιστημονικό λόγο.