ΥΠΟΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑ, ΤΟΝΩΣΗ ΑΝΟΣΟΠΟΙΗΤΙΚΟΥ
Ζ.Ζ γυναίκα 39 ετών
Ομοιοπαθητική κάνουμε εγώ και ο 8χρονος υιός εδώ και 3 χρόνια, τώρα και η 13μηνη μπέμπα μου από 1 μηνός! Όταν ο μικρός εισήχθη στο νοσοκομείο με πνευμονιόκοκκο και 42 πυρετό ύστερα από 3 χρόνια με συνεχείς ασθένειες και φάρμακα, αποφάσισα να κάνω κάτι πιο δραστικό! Ήταν αδύνατο να συνεχίσουμε έτσι. Παράλληλα εγώ αντιμετώπιζα πρόβλημα δευτερογενούς υπογονιμότητας και αδυνατούσα να κάνω δεύτερο παιδί. Πήγα παντού, δεν το άφησα ούτε μεμψιμοιρούσα για το τι με βρήκε, έκανα και σπερματέγχυση και 2 εξωσωματικές σε 2 μεγάλα κέντρα στην Αθήνα, τίποτε. Εντωμεταξύ η ορμονική και ψυχολογική μου κατάσταση είχε κατρακυλήσει στο μη περαιτέρω, είχα καταρρεύσει και την πλήρωναν οι δικοί μου και το παιδί μου. Ορμονικά αρκεί να πω ότι η κατάσταση έδειχνε εικόνα γυναίκας 30 χρόνια μεγαλύτερης μου!
Είχα χτυπήσει κόκκινο όταν άρχισα την ομοιοπαθητική θεραπεία χωρίς να ελπίζω και πολλά. Το πρώτο που βελτιώθηκε ήταν η ψυχολογία και η αντοχή του υιού σε αρρώστιες. Κατόπιν απόρησα πως επιβίωνα πριν χωρίς να χρειαστώ νοσηλεία και βοήθεια δεδομένου ότι έχω και βαριά ασθενείς γονείς για χρόνια.
4 μήνες αργότερα έμεινα φυσιολογικά έγκυος και νόμιζα ότι απλώς μου είχε σταματήσει η περίοδος, δεν πίστευα ούτε τις εξετάσεις!! Πέρασα μια ονειρική εγκυμοσύνη, αλλά την ομοιοπαθητική τη χρειάστηκε και η μπέμπα μου αφού για λόγους που δεν είναι της παρούσης ούτε δικής μας ευθύνης εισήχθη στην εντατική μετά τη γέννα και νοσηλεύτηκε για 1 μήνα σε βαρύτατη κατάσταση. Το ότι ζει από μόνο του είναι θαύμα, το ότι είναι καλά υπερβαίνει και ξεπερνά κάθε ιατρικό δεδομένο και ιστορικό. Μέχρι και χτες που έκανε το 1 εμβόλιο δεν μας απασχόλησε για το παραμικρό, γιατί ακολουθεί ομοιοπαθητική θεραπεία από 30 ημερών και τρέχει στη ζωή με ταχύτητες που ξεπερνούν την πιο εκτροχιασμένη φαντασία!!
Δεν ξέρω αν αυτό που ζούμε περιγράφεται εδώ αρκούντως με λόγια αν χωράει, εγώ θα ήθελα όμως να το μοιραστώ με όσους μπορώ, με όλον τον κόσμο αν δύναμαι!!
