ΥΠΕΡΤΑΣΗ, ΧΗΜΙΚΗ ΗΠΑΤΟΠΑΘΕΙΑ, ΥΨΗΛΗ ΧΟΛΙΣΤΕΡΙΝΗ, ΓΕΝΙΚΗ ΑΓΓΕΙΟΠΑΘΕΙΑ

Ε.Λ. γυναίκα 65 ετών

Εδώ και 35 χρόνια ανακάλυψα ότι έχω υπέρταση. Σιγά σιγά η υπέρταση αυτή έγινε πολύ υψηλή. Άρχισα να παίρνω φυσικά τα φάρμακα τα διάφορα που μου δίναν οι γιατροί από το ΙΚΑ κατά καιρούς χωρίς βέβαια να πέφτει η πίεση. Αυτό έγινε αιτία, από την υψηλή υπέρταση να πάθουν τα αγγεία μου, να πάθει η καρδιά μου.

Απ'τα πολλά φάρμακα έπαθε το συκώτι μου, και γενικά το πεπτικό σύστημα.

Ανακάλυψα ότι υπέφερα και από υπερχοληστεριναιμία και άρχισα να παίρνω τα πολύ βαριά φάρμακα, που με πείραξαν στο συκώτι. Η ζημιά που έπαθα στα αγγεία του εγκεφάλου, των ματιών, η καθολική αγγειοπάθεια με έκαναν να απογοητευτώ φοβερά. Όταν μιά φορά νοσηλευόμουνα, πριν από 15, 18 χρόνια, δεν θυμάμαι ακριβώς σ'ένα νοσοκομείο με παρακολουθούσε ένας γιατρός ενδοκρινολόγος.

Ήδη τα προβλήματά μου ήταν πολλά και μου λέει: «θα ήθελα να πάς να σε δεί κάποιος ομοιοπαθητικός». Από τους πρώτους ακόμη μήνες είδα μία πολύ καλή βελτίωση. Σιγά-σιγά, άρχισα να παίρνω φάρμακα, σταμάτησα τα άλλα.

Αφού ξεκίνησα ομοιοπαθητική σταμάτησα την αντιβίωση, σταμάτησα τα παυσίπονα. Μόνο με τα φάρμακα τα ομοιοπαθητικά εδώ και 17, 18 χρόνια ζώ. Αναρωτιούνται οι άλλοι γιατροί στα νοσοκομεία όταν κάνω τις εξετάσεις, πώς ζώ.

Χωρίς αντιβίωση, χωρίς παυσίπονο, χωρίς τα αντιφλεγμονώδη τα δικά τους φάρμακα που δίνουν στα νοσοκομεία. Ζώ, υπάρχω και δόξα τω Θεώ είμαι πολύ καλά.