ΧΡΟΝΙΟ ΑΛΛΕΡΓΙΚΟ ΑΣΘΜΑ, ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ, ΦΩΤΟΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ

Κ.Μ. γυναίκα 36 ετών.

Απο τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου υποφέρω απο αλλεργικό άσθμα. Σε πολύ τακτά διαστήματα έμπαινα στο νοσοκομείο για οξυγόνο. Οι πολλές αντιβιώσεις που έπαιρνα είχαν εξασθενήσει τον οργανισμό μου με αποτέλεσμα να είμαι ένα ασθενικό παιδάκι με πολύν χαμηλό βάρος. Οι αλλεργίες βρίσκανε διάφορους τρόπους για να με ταλαιπωρούν. Βήχα, δύσπνοια, εξανθήματα, πόνους στα κόκαλα κ.τ.λ. Όλα αυτά με έκαναν να απομονώνομαι απο το σύνολο των παιδιών τα οποία μπορούσαν να κάνουνε πράγματά τα οποία εγώ δεν τολμούσα να σκεφτώ. Π.χ για μένα ήταν αδιανόητο να παίξω βόλεϋ αφού το τρέξιμο θα μου προκαλούσε βήχα που δεν σταματούσε με τίποτα, και ο ήλιος θα με γέμιζε εξανθήματα που με ταλαιπωρούσαν μέρες η και εβδομάδες.

Δεν εμπιστεύθηκα τη ομοιοπαθητική αρχικά, αλλά δεν είχα άλλη λύση αφού τα αλοπαθητικά φάρμακα στη συγκεκριμένη περίπτωση απλά απαλήνανε τα συμπτώματα για ένα μικρο διάστημα και μετά πάλι απο την αρχή.Όλο αυτο με είχε επηρεάσει και ψυχολογικά. Άρχισα ομοιοπαθητική περίπου πριν απο 20 χρόνια, στην εφηβεία. Σε περίπου 1 χρόνο ο οργανισμός μου άρχισε να δυναμώνει και να αποβάλει απο επάνω του τα συμπτώματα.

Εδώ και 15 χρόνια περίπου έχω ξεχάσει όλα τα παραπάνω. Γυμνάζομαι καθημερινά 2 ώρες. Ασχολούμαι με το χορό και κάνω σχεδόν όλα τα αθλήματα. Δεν υπάρχει πλέον τίποτα που να "απαγορεύεται" να κάνω.Απολαμβάνω τη ζωή έτσι όπως εγώ θέλω και όχι όπως θα ήθελαν οι αλλεργίες και το άσθμα μου.Εύχομαι όλοι οι άνθρωποι να βρουν τη λύση τους στην ομοιοπαθητική.

Δεν ήταν εύκολο για μένα να πληρώνω τα φάρμακα και ξέρω πως για πολύ κόσμο δεν ειναι. Όλος όμως ο κόσμος πληρώνει τα ταμεία μας του και πρέπει να έχει δικαίωμα να αποφασίζει  τον τρόπο ίασης που του ταιριάζει.