ΑΛΛΕΡΓΙΚΟ ΑΣΘΜΑ, ΑΛΛΕΡΓΙΚΟ ΕΞΑΝΘΗΜΑ

Κ.Μ γυναίκα 36 ετών

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου υποφέρω από αλλεργικό άσθμα. Σε πολύ τακτά διαστήματα έμπαινα στο νοσοκομείο για οξυγόνο. Έπαιρνα πολλές αντιβιώσεις και ο οργανισμός μου είχε εξασθενήσει με αποτέλεσμα να είμαι ένα ασθενικό παιδάκι με πολύ χαμηλό βάρος. Οι αλλεργίες έβρισκαν διάφορους τρόπους για να με ταλαιπωρούν. Βήχα, δύσπνοια, εξανθήματα, πόνους στα κόκαλα κ.τ.λ. Όλα αυτά με έκαναν να απομονώνομαι από το σύνολο των παιδιών, τα οποία μπορούσαν να κάνουν πράγματα τα οποία εγώ δεν τολμούσα να σκεφτώ. Π.χ. για μένα ήταν αδιανόητο να παίξω βόλεϊ αφού το τρέξιμο θα μου προκαλούσε βήχα που δεν σταματούσε με τίποτα και ο ήλιος θα με γέμιζε εξανθήματα που θα με ταλαιπωρούσαν μέρες ή και εβδομάδες.

Δεν εμπιστεύτηκα την ομοιοπαθητική αρχικά, αλλά δεν είχα άλλη λύση αφού τα χημικά φάρμακα στη συγκεκριμένη περίπτωση απλά απάλυναν τα συμπτώματα για ένα μικρό διάστημα και μετά πάλι από την αρχή. Όλο αυτό με είχε επηρεάσει και ψυχολογικά.

Άρχισα ομοιοπαθητική πριν από 20 χρόνια, στην εφηβεία. Σε περίπου ένα χρόνο ο οργανισμός μου άρχισε να δυναμώνει και να αποβάλει από επάνω του τα συμπτώματα. Εδώ και 15 χρόνια περίπου έχω ξεχάσει όλα τα παραπάνω. Γυμνάζομαι καθημερινά δύο ώρες. Ασχολούμαι με το χορό και κάνω σχεδόν όλα τα αθλήματα. Δεν υπάρχει πλέον τίποτα που να "απαγορεύεται" να κάνω. Απολαμβάνω τη ζωή έτσι όπως εγώ θέλω και όχι όπως θα ήθελαν οι αλλεργίες και το άσθμα μου.

Εύχομαι όλοι οι άνθρωποι να βρουν τη λύση τους στην ομοιοπαθητική. Δεν ήταν εύκολο για μένα να πληρώνω τα ομοιοπαθητικά φάρμακα και ξέρω πως για πολύ κόσμο δεν είναι. Όλος όμως ο κόσμος πληρώνει τα ασφαλιστικά ταμεία του και  πρέπει να έχει  δικαίωμα να αποφασίζει  τον τρόπος ίασης που του ταιριάζει.