ΤΙ ΚΑΝΟΥΝ ΟΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ

  ΤΙ ΚΑΝΟΥΝ ΟΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ        Θες να βοηθήσεις κάποιον να του περάσει ο λόξυγκας; Μια παραδοσιακή τακτική λέει να τον τρομάξεις. Ένας δοκιμασμένος τρόπος για να το πετύχεις αυτό  είναι να τον ρωτήσεις αν είναι ευτυχισμένος ή τι τον κάνει ευτυχισμένο. Μόλις περάσει το πρώτο σοκ και αρχίσει να ψελλίζει « ναι φυσικά, προφανώς…. τι ρώτησες;;;.» τότε  του χαρίζεις  τον παρακάτω κατάλογο που απαριθμεί  τι κάνουν οι πραγματικά και διαπιστωμένα ευτυχισμένοι άνθρωποι διαφορετικά από τους υπόλοιπους που δεν είναι και τόσο ευτυχισμένοι.   Νιώθουν και δείχνουν ευγνωμοσύνη....δε θεωρούν τίποτα και κανέναν  δεδομένο, παρατηρούν και εκτιμούν ακόμα και τα μικρά αλλά τόσο σημαντικά πράγματα αλλά και τα μεγαλύτερα ...να σου κρατήσει κάποιος την πόρτα την ώρα που βγαίνεις φορτωμένος από το ταχυδρομείο και παραπατάς από το βάρος του κιβωτίου , να σου συγκεντρώσει κάποιος τα στατιστικά που απεγνωσμένα έψαχνες για εκείνη την παρουσίαση που θα έκρινε την προαγωγή σου... Καλλιεργούν την αισιοδοξία....οι συνθήκες δεν τους απασχολούν ιδιαίτερα, ό, τι και να συμβαίνει θα βάλουν την αισιόδοξη πινελιά τους αποκομίζοντας τα περισσότερα δυνατά οφέλη από την κατάσταση αφού η φράση που τους χαρακτηρίζει είναι το « τι υπάρχει εδώ για μένα να μάθω;» Αποφεύγουν τις συγκρίσεις με άλλα άτομα....αν πρέπει να συγκριθούν με κάποιον συγκρίνονται με μια προηγούμενη εκδοχή του εαυτού τους....φράσεις του στυλ « η Βαγγελίτσα δε θα το έκανε ποτέ αυτό!» ούτε τους αφορούν, ούτε τους αγγίζουν, ούτε τις λένε οι ίδιοι και ούτε και τις σκέφτονται....ναι είναι καλό να εντοπίζεις κάποια στοιχεία σε άλλα άτομα που θα ήθελες να εμφανίζεις αλλά γίνεται δηλητηριώδες το να υποφέρεις επειδή δεν τα έχεις και τα έχει κάποιος άλλος. Κάνουν καλές πράξεις....σύμφωνα με τις έρευνες το να κάνεις καλές πράξεις ελευθερώνει σεροτονίνη στον εγκέφαλο και σε κάνει πιο χαρούμενο και πιο ευτυχισμένο – και έρχεται να δικαιωθεί ο ποιητής που λέει ότι οι πράξεις αλτρουισμού είναι συγκαλυμμένες πράξεις εγωισμού! Καλλιεργούν και ενισχύουν τις κοινωνικές τους σχέσεις....οι μελέτες δείχνουν οτι οι μοναχικοί άνθρωποι έχουν μεγαλύτερα  ποσοστά θνησιμότητας από ότι όσοι έχουν φίλους... Έχουν ανα χείρας τεχνικές διαχείρισης του άγχους όπως η βιοανάδραση, η νευροανάδραση, οι γνωστικοσυμπεριφοριστικές τεχνικές και το κυριότερο και πιο σημαντικό .....τις χρησιμοποιούν! Συγχωρούν.....και προχωρούν παρακάτω, παραπέρα, παρακείθε, παραδώθε ....το σίγουρο είναι ότι δε μένουν κολλημένοι στο μίσος, στην ένταση στο κακώς εννοούμενο πάθος για το τίποτα... « για ένα πουκάμισο αδειανό για μια Ελένη» που λέει και ο ποιητής....και αυτή η μετακίνηση τους σώζει από το οξειδωτικό άγχος, από τα εμφράγματα, από τις ρυτίδες από τη δυστυχία, την πρόωρη εμμηνόπαυση και την πρόωρη εξπερμάτωση. Εύκολα το λες βέβαια λίγο πιο δύσκολα το πετυχαίνεις αλλά αν είναι σημαντικό να το πετύχεις βρίσκεις και έναν τρόπο αλλιώς λες ένα δε γίνεται φωναχτά- για να απενεχοποιηθείς εσύ στα μάτια του εαυτού σου και η ζωή ας πούμε ότι συνεχίζεται ενώ το ξέρετε όπως το ξέρω και εγώ ότι επί της ουσίας κατακερματίζεται! Αφήνουν τη ζωή να τους κατακτήσει και μένουν ανοιχτοί σε αυτό που η ζωή τους προσφέρει την κάθε στιγμή. Χρειάζεται μια ετοιμότητα και μια έλλειψη προκατάληψης για να ζήσεις τόσο αισθαντικά και τόσο γειωμένα τόσο απροκατάληπτα και ευτυχισμένα την κάθε στιγμή χωρίς να παρασύρεσαι από τον πίδακα των συναισθημάτων που αναβλύζουν από το ό, τι κάθε φορά συμβαίνει....από το τι έχεις αποφασίσει ότι πρέπει να συμβαίνει και δε συμβαίνει...στη ζωή συνήθως παίρνεις όχι αυτό που εύχεσαι αλλά αυτό που χρειάζεσαι...έχεις την ταπεινότητα και το σεβασμό που χρειάζεται αυτό το αλισβερίσι για να είναι επωφελές για σένα; Τολμάς να αναρωτηθείς; Αν όχι τι κερδίζεις αν δεν το κάνεις; Είναι παρόντες τη στιγμή που συμβαίνουν τα γεγονότα είτε αυτά είναι το να φτιάχνουν μελιτζάνες παπουτσάκια είτε να παρουσιάζουν το επόμενο πρότζεκτ για το άνοιγμα των αγορών της Μέσης Ανατολής. Δεσμεύονται στους στόχους τους όσο και αν είναι το προσωπικό τους κόστος για αυτή τη δέσμευση. Φροντίζουν το σώμα τους....αν δεν έχει κάποιος ενέργεια και δεν είναι σε διανοητική φόρμα και καλή φυσική κατάσταση τότε πως θα διασφαλίσει την εστίαση του, τη σταθερότητα των συναισθημάτων του και την εσωτερική του ισορροπία για να πετύχει όσα θέλει να πετύχει; Μελέτες που έγιναν σε καταθλιπτικούς ασθενείς έδειξαν ότι η τακτική φυσική άσκηση βοηθάει να ανέβουν  τα επίπεδα ευτυχίας τους  σημαντικά. Ενώ στον επανέλεγχο που έγινε μετά 6 μήνες διαπιστώθηκε ότι οι συμμετέχοντες στη μελέτη είχαν μικρότερες πιθανότητες να υποτροπιάσουν αφού εξαιτίας της συνέπειας τους στην άσκηση διέθεταν ικανότερη και πληρέστερη αίσθηση αξίας του εαυτού και προσωπικής επιτυχίας Στο τέλος της ημέρας ας το χωνέψουμε ότι είναι τόσο απλό όσο παραπάνω εκτέθηκε το να γίνουμε και να παραμείνουμε ευτυχισμένοι...απλό βέβαια  δε σημαίνει και εύκολο κατ’ανάγκην αλλά ποιός θα ασχολούνταν επί της ουσίας αν ήτανε και εύκολο; Απλό, γοητευτικό και «ενοχλητικό» όπως οι ερωτήσεις του Σωκράτη ή ένας λόξυγκας....