Skip to main content

ΜΗΝ ΤΟ ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΚΑΤΑΚΑΡΔΑ

    Στην καρδιά έχει αντίκτυπο το πως βλέπουμε τα πράγματα, όπως λέει η γνωστή παρηγοριά, αλλά τώρα το προσυπογράφει και η επιστήμη. Γιατί η οπτική γωνία, η ερμηνεία μας σε όσα μας συμβαίνουν γεννά συναισθήματα, αλλά επηρεάζει εις βάθος και τη σωματική υγεία.   Οι πολύ απαισιόδοξοι κινδυνεύουν διπλά από τους αισιόδοξους να πάθουν καρδιακή νόσο, και τριπλά να παρουσιάσουν υπέρταση.  Οι αισιόδοξοι, ως ασθενείς, τα πάνε πολύ καλλίτερα, αφού όσοι έχουν κάνει by pass αλλά διατηρούν την αισιοδοξία τους μειώνουν στο μισό την πιθανότητα να ξανανοσηλευτούν. Οι άνθρωποι που βιώνουν θετικά συναισθήματα έχουν χαμηλότερη πίεση, μικρότερο κίνδυνο κατάθλιψης, λιγότερο στρες, και ζουν κατά μέσο όρο 8-10 χρόνια περισσότερο.   Μπήκε όμως το ερώτημα η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό την κότα; Διότι  ο υγιής έχει πιο αισιόδοξη ματιά, ενώ ο ασθενής μπορεί λόγω του προβλήματός του να γίνεται απαισιόδοξος και να τα παίρνει κατάκαρδα. Έτσι οι ερευνητές αφού συνεκτίμησαν κι αυτόν τον παράγοντα, επιβεβαίωσαν ότι ο πεσιμισμός προηγείται και η αρρώστια είναι το επακόλουθο. (Harvard’s Health Men Watch, issue of May) Το ίδιο βρέθηκε και σε μελέτη του πανεπιστημίου Χάρβαρντ όπου οι φοιτητές που ήταν αισιόδοξοι στα 25 τους είχαν σημαντικά καλλίτερη υγεία στα 45 και 60 τους χρόνια, σε σχέση με τους απαισιόδοξους συμφοιτητές τους.   Ποιός είναι ο αισιόδοξος τύπος; Ο άνθρωπος που βιώνει το “ουδέν κακόν αμιγές καλού”. Έχει προσμονή, ελπίδα για διέξοδο. Νιώθει ότι πάντα κάτι μπορεί να κάνει. Αν του ανοίξει μια πόρτα πιστεύει ότι το άξιζε, θα το χαρεί και θα περιμένει κι άλλα χαρμόσυνα. Στον αντίποδα ο απαισιόδοξος φοβάται να το χαρεί γατί στο τέλος μπορεί ν’ απογοητευθεί. Αφήνει τις ευκαιρίες να χαθούν νομίζοντας πως τίποτα το ιδιαίτερο δεν θα βγει. Η αισιοδοξία είναι συστατικό της επιτυχίας, στις business οι αισιόδοξοι δεν το βάζουν εύκολα κάτω, αναδιοργανώνονται μέχρι να πετύχουν. Για παράδειγμα ο μεγιστάνας Ντόναλντ Τραμπ έχασε και ξαναφτιάξει την αυτοκρατορία του αρκετές φορές.   Αν δεν σε χαρακτηρίζει πηγαία αισιοδοξία μπορείς να την αναπτύξεις, γιατί είναι παράγωγο της νοητικής λειτουργίας, παράγεται από τον νου, όπως μαρτυρά και η ετυμολογία του δοκω=νομίζω, θεωρώ, και στην σκέψη μπορούμε να δώσουμε κατεύθυνση. Μπορούμε να εξασκηθούμε σ’αυτό όπως εξασκούμε την μνήμη μας. Σε ασθενείς με κατάθλιψη μετά από 12 εβδομάδες εκπαίδευσης στο να αλλάξουν το νοητικό τους μοτίβο σε πιο θετικό τα αποτελέσματα ήταν σημαντικά και μακροβιότερα από ότι με τα φάρμακα.   Η Mayo clinic εξηγεί, στο φυλλάδιο υγείας, ότι καθημερινά αναμηρυκάζουμε σκέψεις αυτόματα, ένα εσωτερικό παραμιλητό. Αν ο αρχικός πυρήνας των σκέψεων είναι θετικός τότε το μυαλό αναμασά “θετικότητα” και έτσι βλέπουμε τα πράγματα μέσα μας. Μια από τις απλές ασκήσεις αισιοδοξίας που βάζει ο Δρ. Μάρτιν Σέλιγκμαν δ/ντης του τμήματος Θετικής Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Πενσυλβανίας, είναι το να γράψουμε ένα γράμμα ευγνωμοσύνης μισής σελίδας προς ένα φίλο μας και να του διαβάσουμε μπροστά στην παρέα μας. Ο Δρ. Σέλιγκμαν συνοψίζει δεκαετίες μελετών σε κριτήρια αισιοδοξίας ως εξής α. ψάχνεις για την ευχαρίστηση στη ζωή   β. στην εργασία συντονίζεσαι τόσο ώστε ο χρόνος παύει να μετρά  γ. βρίσκεις νόημα και προοπτική στη ζωή σου, και θέλεις να συνεισφέρεις τις ικανότητές σου σ’ ένα ευρύτερο σύνολο. (Παρένθεση, για σκεφθείτε έχουν έδρα Θετικής Ψυχολογίας στο πανεπιστήμιο, και στην πατρίδα μας ακόμη δεν υπάρχει έδρα Ομοιοπαθητικής ιατρικής !)   Την αισιοδοξία και τα οφέλη της ροκανίζει το χρόνιο άγχος, σε έρευνα του πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας βρέθηκε ότι το στρες καταβάλει το ανοσοποιητικό μας σύστημα, και ενώ στο οξύ δηλ. βραχείας διάρκειας στρες οι αισιόδοξοι επηρεάστηκαν λιγότερο από τους απαισιόδοξους, όταν όμως οι αισιόδοξοι αντιμετώπισαν έντονο και χρόνιο στρες για 3 μήνες, είχαν και αυτοί σημαντική πτώση στην άμυνα του οργανισμού. (ΝΚ κύτταρα, κυττοτοξικότητα, CD4 και CD8 T κυτταρικές υποομάδες)  Η παρομοίωση που κάνει ο γιατρός Σ. Διαμαντίδης, δ/ντης εκπαιδευτικού προγράμματος βιοανάδρασης, για το στρες είναι ότι μοιάζει με την φωτιά που ελεγχόμενη είναι ωφέλιμη και δημιουργική ενώ ανεξέλεγκτη κατακαίει και καταστρέφει. Η πιο άρτια και προηγμένη μέθοδος stress control είναι η βιοανάδραση και η νευροανάδραση. Εδώ διδάσκεται, συχνά σαν ηλεκτρονικό παιχνίδι, πως να αμυνόμαστε στο χρόνιο στρες, πως να το εκφορτίζουμε από τον οργανισμό τακτικά πριν αθροισθεί και εκραγεί, καθώς και η αυτορρύθμιση των εγκεφαλικών κυμάτων. Διαπιστώνουμε ότι και οι αισιόδοξοι χρειάζεται να ελέγχουν το χρόνιο στρες. Γιατί  μέσω του ελέγχου του στρες οι μεν αισιόδοξοι κρατούν άθραυστη την φυσική τους ασπίδα αισιοδοξίας, ενώ οι απαισιόδοξοι μαθαίνουν πως να την αναπτύσσουν.