Skip to main content

Το Τσερνομπίλ στα χέρια της Φύσης αντιμετωπίζεται

Από καιρού εις καιρό υπάρχουν πολύ καλά ντοκυμαντέρ στην τηλεόραση. Ένα από αυτά είναι και το Chernobyl: Life in the Dead Zone (με αυτό τον τίτλο μπορείτε να το βρείτε και στο youtube), που έχει μεταδοθεί και από την ΕΤ3 τον Σεπτέμβριο του 2009.  Η ταινία δεν είναι τόσο για τα υπέρ και τα κατά της πυρηνικής ενέργειας όσο είναι ένας τεράστιος θαυμασμός για το ότι η άγρια ζωή μπορεί να ευημερήσει εκεί που οι άνθρωποι δεν μπορούν. Από τις 26 Απριλίου του 1986 που συνέβη το μεγαλύτερο πυρηνικό ατύχημα στις μέρες μας όλη η περιοχή έχει εκκενωθεί από ολόκληρο τον ανθρώπινο πληθυσμό σε μια τεράστια έκταση γύρω από τον πυρηνικό αντιδραστήρα. Από τότε δεν έχει πατήσει καθόλου ανθρώπου πόδι στην περιοχή.  Από τότε όμως, τη διακυβέρνηση της περιοχής έχει αναλάβει η Φύση, το δάσος έχει πλήρως αναπτυχθεί, και όλη η περιοχή έχει γνωρίσει τόση βιοποικιλότητα που προβληματίζει ακόμα και τους επιστήμονες. Ελάφια, αετοί και λύκοι ζουν ειρηνικά, χωρίς απειλή από ανθρώπινο κυνήγι – γιατί όλα τα ζώα είναι ραδιενεργά – το αξιοθαύμαστο όμως είναι ότι το DNA των ζώων δεν έχει αλλάξει καθόλου. Η μόνη μετάλλαξη που βρέθηκε είναι σε ένα είδος χελιδονιού, στα υπόλοιπα είδη δεν βρέθηκε καθόλου μετάλλαξη.  Η Ms Mycio μια αμερικανίδα βιολόγος και ξένη ανταποκρίτρια στην περιοχή, ήταν από τους πρώτους ανθρώπους που ξεκίνησαν να καταγράφουν συστηματικά αυτή την αναπάντεχη επιστροφή της Φύσης και έχει κάνει 24 διαφορετικά ταξίδια στη νεκρή ζώνη. Πιστεύει ότι τα ζώα προσαρμόζονται ακόμα και σε περιβάλλον ραδιενέργειας αναπτύσσοντας αντιστάσεις απέναντι σ’ αυτήν. Επιμένει εμφαντικά ότι δεν υπάρχουν σοβαρές αποδείξεις για μεταλλαγμένα ζώα στην περιοχή. Επισημαίνει ότι είναι νόμος της Φύσης να επιβιώνει ο πιο υγιής, ικανός και άξιος. Έτσι οι μεταλλαγμένοι είναι καταδικασμένοι να πεθάνουν. Όμως ακόμα και αν επιζήσουν θα είναι λίγο πολύ σαν τα χελιδόνια που είχαν εμφανιστεί τα πρώτα χρόνια μετά την καταστροφή, τα οποία δεν θεωρούντο καθόλου ελκυστικά από το ταίρι τους και έτσι ήταν σχεδόν αδύνατο να ζευγαρώσουν, οπότε οι μεταλλάξεις τους δεν πέρασαν σε μελλοντικούς απογόνους.  Το Τσερνομπίλ σήμερα έχει κατακλυστεί από μια αξιοθαύμαστη συλλογή άγριας ζωής, αλλά ταυτόχρονα και των απογόνων των κατοικίδιων που είχαν εγκαταλειφθεί στην πόλη όταν είχαν φύγει όλοι οι κάτοικοι. Η όλη περιοχή υπολογίζεται ότι φιλοξενεί σήμερα μέχρι και 280 είδη πουλιών, πολλά από τα οποία είναι σπάνια και απειλούμενα με εξαφάνιση. Για πολλά χρόνια, οικολόγοι έχουν αναφέρει πολλές θεάσεις σπανίων ειδών στην περιοχή, τα οποία δεν μπορεί να τα συναντήσει κανείς πλέον σε κανένα άλλο μέρος της Ευρώπης. Το Τσερνομπίλ έχει εξελιχθεί σε ένα άσυλο για φυτά, πουλιά και ζώα συμπεριλαμβανομένων ακόμα και ειδών που πιστεύαμε ότι είχαν εξαφανιστεί. Οι επιστήμονες λένε ότι από τη στιγμή που βασικά αρπακτικά ζώα όπως οι αετοί και οι λύκοι επιστρέφουν σε μια περιοχή που έχει υποστεί καταστροφή, αυτό είναι ένα σίγουρο σημάδι ότι το οικοσύστημα είναι ξανά υγιές και σφύζων από ζωή.  Ποιο είναι το σημαντικότερο συμπέρασμα που πρέπει να θυμόμαστε από όλα αυτά τα δεδομένα;  Ότι αν αφήσουμε τη Φύση χωρίς την καταστροφική ανθρώπινη παρέμβαση, τότε ΞΑΝΑΓΕΝΝΑ, ΑΝΑΠΤΥΣΣΕΤΑΙ, ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΖΕΤΑΙ και ΕΥΗΜΕΡΕΙ!!!