Skip to main content

ΠΟΙΟΣ ΜΑΣ ΦΥΛΑΕΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΦΥΛΑΚΕΣ; 

 

Την υπόθεση του ομοιοπαθητικού γιατρού Σπύρου Διαμαντίδη τη γνωρίζουμε όλοι. Από το 1995 που ξέσπασε, είδαμε το γιατρό δεκάδες φορές στα τηλεοπτικά παράθυρα, πότε μαζί με την επίσης ομοιοπαθητική γιατρό σύζυγό του, πότε με άλλους επιστήμονες συνεργάτες του, να αμύνεται, να απαντά να λοιδορείται. Παρατηρήσαμε ότι πάντα ήταν ήρεμος και μετρημένος, τόσο που λέγαμε ότι ή είναι εκ φύσεως ατάραχος ή τον κάνει ατάραχο η σιγουριά της αθωότητάς του. Τελικά μετά από εννέα χρόνια αποδείχθηκε το δεύτερο.
Εικοσιοκτώ αθωώσεις έχει ο άνθρωπος που αφορούν όλες τις κατηγορίες, τόσο τις πλημμεληματικές όσο και τις κακουργηματικές που του αποδόθηκαν μετά το πέρας της προκαταρκτικής εξέτασης που διενήργησε ο τότε αντιεισαγγελέας Πρωτοδικών Αθηνών Ιωάννης Αγγελής και την έκδοση του πορίσματος του που έγινε ένα χρόνο αργότερα. Τι ρεκόρ και αυτό. 28 γκολ στους αντιπάλους, θα τα ζήλευαν πολλές ομάδες. Όμως αυτό μας βάζει σε σκέψεις και δημιουργεί ερωτηματικά. Να αποδώσεις σε έναν άνθρωπο και μια ιατρική ομάδα 28 κατηγορίες και να μη σταθεί καμιά, είναι λίγο περίεργο. Ή οι κατηγορίες ήταν αστήρικτες ή θα μπορούσε να πει κανείς, ότι κάτι δεν πάει καλά με τη Δικαιοσύνη. Κι όμως αποδείχθηκε ότι η Δικαιοσύνη κάνει άψογα το έργο της και δε χαρίζεται ούτε στους παρανομούντες λειτουργούς της. Και για να εξηγηθούμε, αναφερόμαστε στην υπ. αρ.1328/03 απόφαση του Αρείου Πάγου μετά από αναίρεση του Διαμαντίδη και των επιστημόνων γιατρών συνεργατών του η οποία είναι μοναδική σε σχέση με την εισαγγελική προκαταρκτική εξέταση και δημιουργεί νομολογία, όπου αναφέρει επί λέξει ότι:«Δεν επιτρέπεται έρευνα και τυχόν γενομένη είναι μη νόμιμη και απολύτως άκυρη στην προκαταρκτική εξέταση». Δηλαδή μας λέει το ανώτατο δικαστήριο της χώρας, ότι όλη η έρευνα στην υπόθεση Διαμαντίδη και όσα "προέκυψαν" από αυτήν, ήταν μη νόμιμη και απολύτως άκυρη. Για να καταλάβω δηλαδή, οι άνθρωποι αυτοί, που ήταν ένδεκα τον αριθμό γιατροί επιστήμονες με λευκό ποινικό μητρώο, κατηγορήθηκαν, διαπομπεύθηκαν από τα ΜΜΕ, δικάστηκαν και τελικά αθωώθηκαν με βάση μια μη νόμιμη και απολύτως άκυρη έρευνα; Και όμως έτσι είναι. Αυτό επικυρώθηκε τόσο με την υπ. αρ.1111/03 απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων Αθηνών, όσο και με την 1625/03 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Αθηνών που αθώωσαν το Διαμαντίδη και τους συνεργάτες του.
Καλά, και πως ο αντιεισαγγελέας, ενέργησε μια μη νόμιμη και απολύτως άκυρη έρευνα με τόσο βαρύ αντίκτυπο σε ανθρώπους που τελικά αποδείχθηκαν αθώοι; Δεν ήξερε τι έκανε; Δεν γνώριζε το νόμο; Ποιος τους αποζημιώνει τώρα αυτούς για όσα τραγικά πέρασαν και άντεξαν; Τι θα γινόταν αν κάποιος από αυτούς αυτοκτονούσε κάτω από το βάρος της κατακραυγής και δεν άντεχε ή δεν μπορούσε πρακτικά να αποδείξει την αθωότητα του; Και γιατί έτυχε αυτό στους συγκεκριμένους ανθρώπους; Γιατί οι ίδιοι μιλάνε για σκευωρία; Μήπως θα πρέπει να ανησυχούμε όλοι αφού αυτό θα μπορούσε να συμβεί στον καθένα; Τελικά, ποιος μας φυλάει από τους φύλακες; Οι πληροφορίες μας λένε ότι ο Διαμαντίδης και οι γιατροί συνεργάτες του υπέβαλαν μηνυτήρια και πειθαρχική αναφορά εις βάρος του εισαγγελικού λειτουργού ενώπιον του Αρείου Πάγου. Αναμένουμε την έκβαση για να μας λυθούν οι απορίες.

Για το γραφείο επικοινωνίας της Ε.Γ.Ο
Σπύρος Α. Μεταξάς δημοσιογράφος