Skip to main content

King Charles III, Βασιλιάς της Αγγλίας

Πέρασαν πολλά χρόνια μέχρι οι πολίτες να ευαισθητοποιηθούν και να φροντίζουν εγκαίρως την υγεία τους. Στο παρελθόν ήταν αρκετά συχνό το φαινόμενο να έρχονται οι ασθενείς στο γιατρό για ένα πρόβλημα, όταν πιά ο κόμπος είχε φτάσει στο χτένι, όπως λέμε, ενώ για καιρό μπορεί να παρέβλεπαν ύποπτα συμπτώματα. Επίσης μόλις τις τελευταίες 2 δεκαετίες έχει επικρατήσει να γίνονται προληπτικά εργαστηριακές εξετάσεις. Το Παπ-Τεστ για παράδειγμα, ανακαλύφθηκε από τον Έλληνα νομπελίστα Γεώργιο Παπανικολάου πριν από 63 χρόνια, αλλά μόλις τα τελευταία 20 χρόνια εφαρμόζεται ευρέως και τακτικά σαν πρόληψη ιδιαίτερα δε μετά από εκστρατεία ενημέρωσης από τα ΜΜΕ.

Όσον αφορά την ομοιοπαθητική ιατρική ακόμη έχουμε δρόμο μπροστά μας. Μέχρι στιγμής στην Ελλάδα η συστηματική ενημέρωση γίνεται μέσα από τις προσπάθειες των ομοιοπαθητικών ιατρών αλλά ευρεία ενημέρωση μέσα από τα ΜΜΕ δεν υπάρχει. Οι περισσότεροι έλληνες γιατροί άλλων ειδικοτήτων, δεν γνωρίζουν τι είναι η ομοιοπαθητική ιατρική και πώς μπορεί να βοηθήσει τους ασθενείς τους. Υπάρχει, βέβαια, τα τελευταία χρόνια ένα προοδευτικά αυξανόμενο ποσοστό αλλοπαθητικών γιατρών που γνωρίζουν και προτείνουν την ομοιοπαθητική θεραπεία, όταν οι ασθενείς τους τη χρειάζονται.

Μια χώρα που πρωτοστατεί στο θέμα της ομοιοπαθητικής ιατρικής, είναι η Αγγλία, όπου πολλά εκατομμύρια Άγγλοι, χρησιμοποιούν ομοιοπαθητική ιατρική και είναι μέρος του Εθνικού Συστήματος Υγείας.

Ο πρίγκηπας Κάρολος είναι ο εμπνευστής του Ιδρύματος για ολοκληρωμένη υγεία.

Το ίδρυμα αυτό, μεταξύ άλλων, έχει στόχο να ενημερώνει και να κινητοποιεί τους πολίτες προς την ανεύρεση λύσεων, και άλλων πέραν των καθιερωμένων, έτσι ώστε να διατηρούν καλή υγεία, αλλά και να αντιμετωπίζουν τις ασθένειες με όλους τους δυνατούς και συμφέροντες για το σύνολο του οργανισμού τους τρόπους.

«Θεωρώ ότι χρειάζεται να αφιερώσουμε περισσότερο χρόνο και έρευνες στην διερεύνηση και ανάπτυξη μιάς ολοκληρωμένης προσέγγισης στη φροντίδα για την υγεία», λέει ο ίδιος ο Κάρολος και παραθέτω μερικά ακόμη αποσπάσματα από πρόσφατη ομιλία του, τον Μάιο του 2009: «Έχω βεβαιωθεί από ειδικούς, εμπειρογνώμονες, που γνωρίζουν τι συμβαίνει στα  ιατρεία των γενικών γιατρών και στα χειρουργεία σε όλη τη χώρα, ότι η επικρατούσα άποψη, που βασίζεται σε έρευνα και αποδείξεις, είναι ότι η ολιστική αντιμετώπιση και η χρήση των συμπληρωματικών ιατρικών, εκτός του ότι ανακουφίζει από άσκοπη ταλαιπωρία, μειώνει το χρόνο νοσηλείας και το κόστος σε χημικά φάρμακα που χρειάζονται οι ασθενείς οι οποίοι νοσηλεύονται στο Εθνικό Σύστημα Υγείας. Και ταχέως γίνονται αποδεκτές, γιατί είναι όχι μόνο ασφαλείς αλλά και αποτελεσματικές μέθοδοι. Ενώ, αντίθετα, ας μην ξεχνάμε πόσοι θάνατοι οφείλονται στα αποτελέσματα μιάς χημικής θεραπείας, με άλλα λόγια είναι ιατρογενείς».

 «Οποιαδήποτε ρήξη μεταξύ συμβατικής και συμπληρωματικής ιατρικής που σχετίζεται με ερωτήσεις όπως ‘ποιο από τα δύο συστήματα είναι ασφαλέστερο και καλύτερο’, εξαφανίζεται όταν υπάρχει σεβασμός για τα πλεονεκτήματα και την προσφορά και των δύο συστημάτων».

«Είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον, ειδικά σε χρόνια πάσχοντες ασθενείς, να τους βλέπουμε σαν ανθρώπους, με όλη τη σημασία της λέξης, δηλαδή ότι αποτελούνται από σώμα, νου και ψυχή και όχι σαν μηχανικές οντότητες, που συμπεριφέρονται πάντα με προβλέψιμο τρόπο. Γιατί, τελικά, δεν είμαστε μηχανές, αλλά αυτό που οι επιστήμονες ονομάζουν «υπάρξεις που αυτοοργανώνονται ». «Είναι επίσης ανησυχητικό αυτό που πληροφορούμαστε, ότι ένα στα πέντε παιδιά κάτω των 16 ετών έχει μία ψυχοδιανοητική διαταραχή και η πρόβλεψη του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας είναι ότι το 2030 η κατάθλιψη θα είναι η δεύτερη σε συχνότητα πάθηση παγκοσμίως. Αυτές οι ενδείξεις σίγουρα απαιτούν άμεση και αποφασιστική δράση».

Η ομοιοπαθητική ιατρική έχει να συνεισφέρει λύση στις δυσοίωνες προβλέψεις για το μέλλον της υγείας μας, έχει να προσφέρει σε κάθε χρόνιο πάσχοντα την καλύτερη δυνατή έκβαση, σε συνδυασμό με όποια άλλη αγωγή έχει ανάγκη ο οργανισμός του, ενώ συμφέρει οικονομικά το κράτος και τα ασφαλιστικά ταμεία η ευρεία εφαρμογή της.

Αυτό που χρειάζεται σήμερα, εκτός από τις θεσμοθέτηση της ομοιοπαθητικής ιατρικής, που πλέον είναι απαραίτητη, είναι επίσης η ενημέρωση. Και μπορεί η Ελληνική Πολιτεία να μιμηθεί ένα πρότυπο, όπως είναι το Αγγλικό, για παράδειγμα, προκειμένου να γίνει μία αρχή.

Πρέπει να μας προβληματίσει, άλλωστε, ότι την αντιπαλότητα μεταξύ ομοιοπαθητικής και συμβατικής ιατρικής θα την επιθυμούσαν αυτοί που ενδιαφέρονται για την εμπορευματοποίηση της υγείας η οποία βέβαια οδηγεί σε επιβάρυνση των ασφαλιστικών ταμείων.

-Αναδημοσίευση από την καθημερινή εφημερίδα της Θράκης "Η ΓΝΩΜH" www.gnomi-evros.gr