Skip to main content
ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ, ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΟ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑ. ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟ

ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ, ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΟ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑ. ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟ

ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ, ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΟ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑ. ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟ

Το φάρμακο είναι κοινωνικό αγαθό. Όταν ζούμε σε χώρα του πολιτισμένου κόσμου, όπως είναι και η Ελλάδα, η Πολιτεία οφείλει να το παρέχει στους ασφαλισμένους πολίτες. Όπως καλύπτονται από τα Ταμεία τα χημικά φάρμακα, έτσι, σύμφωνα με το Ελληνικό Σύνταγμα, πρέπει να καλύπτονται και τα ομοιοπαθητικά φάρμακα.

Το Σύνταγμα μας σε 4 διαφορετικά άρθρα καθορίζει τα δικαιώματα του πολίτη για ελεύθερη επιλογή γιατρού, ιατρικής μεθόδου και θεραπείας καθώς και για κοινωνική ασφάλιση. Και επιπλέον η Ευρωπαϊκή Ένωση ορίζει σαφώς, με κοινοτικές οδηγίες, την υποχρέωση των κρατών-μελών για την παροχή και των ομοιοπαθητικών φαρμάκων στους πολίτες.

Και τι έγινε θα μου πείτε. Για να είναι ζωντανό το σύνταγμα σαν κώδικας αξιών πρέπει να υπάρχουν και αυτοί που το σέβονται.

Επί 25 χρόνια στο παρελθόν, πράγματι, τα ασφαλιστικά ταμεία της Ελλάδας χορηγούσαν τα ομοιοπαθητικά φάρμακα στους ασφαλισμένους πολίτες. Και αυτό, βέβαια, είχε ξεκινήσει μετά από προσπάθεια, ενημέρωση και αγώνα των ομοιοπαθητικών ιατρών εκείνης της εποχής, μεταξύ των οποίων είναι και γράφων. Τουλάχιστον τότε ευδοκίμησε.

Και ξαφνικά, με μία αστήριχτη υπουργική απόφαση του 1998, και χωρίς καμμία δικιολογία, η παροχή του ομοιοπαθητικού φαρμάκου από τα Δημόσια Ταμεία καταργήθηκε.

Σε κάποια ταμεία βέβαια, με προσωπικό αγώνα και επιμονή, οι ίδιοι οι ασφαλισμένοι κατάφεραν να παρακάμψουν την υπουργική απόφαση και να εξασφαλίσουν την συνέχιση της παροχής του ομοιοπαθητικού φαρμάκου μέχρι και σήμερα. Στα υπόλοιπα ταμεία, όμως, οι πολίτες βρέθηκαν χωρισμένοι σε δύο κατηγορίες. Όσοι επιλέγουν να πάρουν χημικά φάρμακα καλύπτονται. Όσοι επιλέγουν ή επιτακτικά χρειάζονται, λόγω των αναγκών της υγείας τους, να πάρουν ομοιοπαθητικά φάρμακα δεν καλύπτονται.

Αυτό σύμφωνα με το νόμο, αποτελεί κοινωνική διάκριση και είναι αντισυνταγματική ενέργεια που προσβάλλει τον Έλληνα πολίτη. Είναι στέρηση της ελευθερίας του ομοιοπαθητικού ασθενούς στην επιλογή του γιατρού και της θεραπείας του και είναι βεβαίως, ευθύς πόλεμος κατά της ομοιοπαθητικής.

Από τότε έχει ξεσπάσει βροχή διαμαρτυριών από διάφορους φορείς. Ο Πανελλήνιος Φαρμακευτικός Σύλλογος, απευθυνόμενος στο Υπουργείο Υγείας επισήμανε το αυθαίρετο της απόφασης να μην πληρώνονται από τα ταμεία τα ομοιοπαθητικά φάρμακα. Το Ινστιτούτο Ερευνών και Εφαρμογών Ομοιοπαθητικής Ιατρικής και η Πανελλήνια Ιατρική Ομοιοπαθητική Εταιρεία έκαναν πολλές κινήσεις διαμαρτυρίας, κατέθεσαν αναφορά στη Βουλή και στήριξαν 11 επερωτήσεις βουλευτών όλων των κομμάτων. Μεταξύ άλλων υποστήριξαν νομικά ασθενείς, οι οποίοι είχαν βεβαιώσεις των αλλοπαθητικών γιατρών τους ότι είχαν ανάγκη την ομοιοπαθητική θεραπεία και οι οποίοι κέρδισαν μετά από δικαστικό αγώνα το δικαίωμά τους να τους παρέχει το ταμείο τους τα ομοιοπαθητικά φάρμακα. Συμμετοχή στη διαμαρτυρία είχαν και οι πολιτικοί. 50 συνολικά βουλευτές από όλες σχεδόν τις πολιτικές παρατάξεις, πολλοί ανήκαν και στα κατά καιρούς κυβερνώντα κόμματα, κατέθεσαν επίκαιρες ερωτήσεις στη Βουλή σε σχέση με τη διακοπή χορήγησης των ομοιοπαθητικών φαρμάκων από τα περισσότερα δημόσια ταμεία. 

Στις ερωτήσεις των Βουλευτών τονίστηκε α) ότι υπάρχει θέμα παραβίασης του κοινοτικού δικαίου από τη χώρα μας, β) ότι γίνεται αυθαιρέτως διάκριση μεταξύ χημικών γαληνικών φαρμάκων και ομοιοπαθητικών γαληνικών φαρμάκων, γ) ότι πρέπει να αποκατασταθεί η νομιμότητα στο θέμα αυτό.

Η Πολιτεία δεν έχει απαντήσει σε καμμία από αυτές τις ερωτήσεις και προσφυγές. 

Η υποχρέωση των πολιτικών απέναντι στο λαό είναι να διεκδικούν γι αυτόν τα δικαιώματά του, να του εξασφαλίζουν τις ελευθερίες που ορίζει το Σύνταγμα της χώρας, να τον υποστηρίζουν, να εκφράζουν τη δίκαιη φωνή του και να ικανοποιούν τις δίκαιες απαιτήσεις του. Οι πολιτικοί πριν τις εκλογές συνήθως μοιράζουν απλόχερα υποσχέσεις, αλλά το καθήκον τους είναι να τις τηρούν μετά τις εκλογές, να αγωνίζονται με όλες τις δυνάμεις τους γι αυτές και να πραγματοποιούν όσα υποσχέθηκαν.

Οι ομοιοπαθητικοί ασθενείς έχουν ακούσει πολλές προεκλογικές υποσχέσεις για την επίλυση του προβλήματος τους, που μέχρι τώρα όλες ξεχάστηκαν μετεκλογικά. Κάθε φορά όμως αυτός ο μεγάλος κόσμος της ομοιοπαθητικής ελπίζει ότι οι τωρινές εκλογές θα φέρουν την κάλυψη του ομοιοπαθητικού φαρμάκου από τα ασφαλιστικά ταμεία. Έτσι και αυτή τη φορά η ελπίδα ξαναγεννιέται με τις παρούσες εκλογές. Ο κόσμος ελπίζει. Οι πολιτικοί υπόσχονται. Η Ελλάδα είναι ευρωπαϊκή χώρα. Στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όμως, τα ομοιοπαθητικά φάρμακα γράφονται στο ασφαλιστικό βιβλιάριο. Η Ελλάδα δίδαξε τη δημοκρατία και την ελευθερία. Η σύγχρονη Ελλάδα τι κάνει; Χωρίζει τους πολίτες της σε δύο κατηγορίες; Θα φέρουν άραγε αυτές οι εκλογές τη λύτρωση σε εκατοντάδες χιλιάδες ομοιοπαθητικών ασθενών;

-Αναδημοσίευση από την καθημερινή εφημερίδα της Θράκης "Η ΓΝΩΜH" www.gnomi-evros.gr