ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ

Η ομοιοπαθητική είναι μια επιστημονική μέθοδος θεραπείας, που ανήκει στον βασικό κορμό της ιατρικής επιστήμης και διαφέρει απο την επικρατούσα χημική θεραπευτική προσέγγιση στο είδος και τον τρόπο παρασκευής των φαρμάκων της.

Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα παρασκευάζονται απο φυσικές, όχι χημικές, ουσίες και λόγω της μεγάλης αραίωσης τους δεν έχουν καθόλου παρενέργειες.

Η δράση του ομοιοπαθητικού φαρμάκου παραλληλίζεται θεωρητικά και πρακτικά με τη δράση του εμβολίου. Όπως στο εμβόλιο η ενεργή ουσία δίνεται σε πολύ μεγάλη αραίωση και αποσκοπεί στο να κινητοποιήσει το αμυντικό σύστημα του ανθρώπου, έτσι και το ομοιοπαθητικό φάρμακο δίδεται σε πολύ μεγάλη αραίωση και κινητοποιεί το αμυντικό σύστημα του οργανισμού.

Η ομοιοπαθητική ήταν ανέκαθεν για κάποιους ενα πεδίο διαμάχης. Επιστημονικές αμφισβητήσεις, διαπλεκόμενα συμφέροντα, φιλοδοξίες ασχέτων που το παίζουν σχετικοί και πολλά άλλα παρακηνιακά. Τελυταία προστέθηκε και το πολιτικό στοιχείο, λες και η ομοιοπαθητική ανήκει σε κόμματα και πολιτικές ομάδες. Ορισμένοι θέλουν να ρίξουν την ομοιοπαθητική στην πυρά. Το όλο σύστημα ευνοεί και υποθάλπτει ομοιοπαθητικούς και «ομοιοπαθητικούς» αλλά μόνιμα και σταθερά προσπαθεί να εξοντώσει εναν συγκεκριμένο.

Από την άλλη μεριά η εμπιστοσύνη του κόσμου σε αυτόν τον βαλόμενο ομοιοπαθητικό που δέχεται μονίμως εξοντωτικές επιθέσεις, αυξάνεται με ταχείς ρυθμούς. Γιατί ο κόσμος έχει ένστικτο και καταλαβαίνει. Ο ασθενής που κινδυνεύει η ζωή του, αναπτύσσει μια άλλη αίσθηση και καταλαβαίνει ποιός μπορεί να τον βοηθήσει και τον αναζητά. Το καλλίτερο άλλοθι γι αυτούς που πολεμούν την ομοιοπαθητική, είναι όλοι αυτοί οι δήθεν φωτισμένοι ειδήμονες, που με τη δράση τους δημιουργούν την εικόνα του τσαρλατανισμού. Και το σύστημα τους χαιδεύει, χωρίς να παρεμβαίνει, ως ώφειλε, για να ξεκαθαρίσει τα πράγματα και να προστατέψει τη δημόσια υγεία.

Η ομοιοπαθητική δεν ανήκει σε κόμματα, δεν πολιτεύεται, δεν εξαργυρώνεται, αλλά μένει πιστή στην υπηρεσία του ασθενούς.

Η ομοιοπαθητική δεν περιέχει μυστικιστικές θεωρείες, ούτε στο θεωρητικό ούτε στο πρακτικό της μέρος.

Η ομοιοπαθητική δεν ανήκει σε θρησκείες, δόγματα και δοξασίες, γιατί είναι καθαρή επιστήμη, που εξελίσσεται με βάση τα συνεχώς ανανεούμενα δεδομένα της ιατρικής επιστήμης.

Οι ομοιοπαθητικοί ασθενείς νοιώθουν παραγκωνισμένοι όταν επι 8 χρόνια η πολιτεία αρνείται την κάλυψη του ομοιοπαθητικού φαρμάκου απο τα ασφαλιστικά ταμεία, στερώντας τους έτσι το δικαίωμα να επιλέγουν ελεύθερα τη θεραπευτική μέθοδο που επιθυμούν για τον εαυτό τους. Οι ασθενείς νοιώθουν εμπαιγμό, παράπονο και αδικία με τον τρόπο που αντιμετωπίζει η πολιτεία την ομοιοπαθητική. Και αυτό δεν είναι μια απλή παρατυπία, είναι σοβαρή παράβαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που έχει υπογράψει να σέβεται η χώρα μας, ελέγχεται δε και τιμωρείται απο το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.  

Η ομοιοπαθητική δεν είναι πανάκεια. Έχει και αυτή τα όρια της και τα περιθώρια της, τα οποία όμως είναι πολύ ευρύτερα απο αυτά που πρεσβεύουν οι κατά καιρούς φωτισμένοι, που διάβασαν "πολλά" βιβλία και έγιναν ομοιοπαθητικοί.

Πολύ συχνά μου έρχονται ασθενείς απο άλλους ομοιοπαθητικούς ή «ομοιοπαθητικούς» με τελείως λανθασμένη άποψη για το τι θεραπεύει η ομοιοπαθητική και τι όχι.

Τότε συνηθίζω να λέω οτι

«Η ομοιοπαθητική θεραπεύει. Οι αδαείς "ομοιοπαθητικοί" δεν θεραπεύουν.»

Η ομοιοπαθητική εξελίσσεται, όπως και κάθε επιστήμη. Είναι γνωστό σε όλους ότι οι ανάγκες του σύγχρονου ανθρώπου δεν είναι ίδιες με αυτές πριν απο 250 χρόνια όταν αναβίωσε η ομοιοπαθητική. Έτσι, νέα ομοιοπαθητικά θεραπευτικά σχήματα προστίθενται στο ομοιοπαθητικό οπλοστάσιο και η κλινική εμπειρία αποδεικνύει οτι είναι απαραίτητα για την αντιμετώπιση των αναγκών του ανθρώπου του 21ου αιώνα.

Η ομοιοπαθητική δεν δίνει ψεύτικες υποσχέσεις, δεν υποκρίνεται, δεν περιθωριοποιείται.

Γι αυτό και ο σωστός ομοιοπαθητικός γιατρός συνεργάζεται με τους γιατρούς συναδέλφους του όλων των ειδικοτήτων, επειδή πολύ συχνά μια ομοιοπαθητική θεραπεία πρέπει να γίνει παράλληλα με κάποια αλλοπαθητική. Ο σωστός ομοιοπαθητικός γιατρός δεν κάνει το λάθος να σταματήσει απότομα μια αλλοπαθητική θεραπεία, ιδιαίτερα σε χρόνιες περιπτώσεις, αλλά την σταματά προοδευτικά, καθώς ο ασθενής βελτιώνεται απο την παράλληλη ομοιοπαθητική θεραπεία και πάντα με ενημέρωση του αλλοπαθητικού συναδέλφου του.

Η ομοιοπαθητική δεν έρχεται να συμβάλλει σε μια ψεύτικη και προκλητή διαμάχη με την αλλοπαθητική ιατρική, αλλά να συμπράξει με νηφαλιότητα στην υποστήριξη του ασθενούς σε συνεργασία με όλες τις ιατρικές επιστημονικές δυνάμεις που μπορούν να συνεργαστούν προς αυτό το σκοπό.

Όσο και αν βάλλεται η ομοιοπαθητική μέσα απο την προσπάθεια τσαρλατανοποίησης από κάποιους και την προσπάθεια εξόντωσης των άξιων εκπροσώπων της, ο ασθενής θα την αναζητήσει και θα την στηρίξει γιατί εκείνος ξέρει καλλίτερα απο όλους μας τι έχει αξία γιαυτόν.

-Αναδημοσίευση από την καθημερινή εφημερίδα της Θράκης "Η ΓΝΩΜH" www.gnomi-evros.gr