Skip to main content

ΣΤΡΕΣ ΚΑΙ ΜΥΡΩΔΙΕΣ ....

Ο ιδρώτας του σώματος όταν είστε στρεσσαρισμένοι μυρίζει πιο έντονα και άσχημα από ότι όταν είστε χαλαροί και ήρεμοι ή απλά εκτεθειμένοι σε υψηλές θερμοκρασίες περιβάλλοντος χωρίς την επιπλέον επιβάρυνση ενός σκύλου να σας κυνηγάει ή της πεθεράς σας να επιμένει ότι τώρα είναι η κατάλληλη  ώρα να κάνει μπάνιο το μωρό ενώ έχετε ετοιμαστεί να πάτε για καφέ στης Μιρέλλας!      Μια νέα μελέτη δείχνει επιπλέον ότι όταν είμαστε στρεσσαρισμένοι ο εγκέφαλος μας ταυτοποιεί τις- κάτω από άλλες πιο ήρεμες  συνθήκες - ουδέτερες οσμές του περιβάλλοντος  σε επιβλαβείς και ενοχλητικές....το στρες δηλαδή αλλάζει όχι μόνο  τον τρόπο με τον οποίο «μυρίζουμε» στον κόσμο αλλά και τον τρόπο με τον οποίο «μυρίζουμε» τον κόσμο!    Οι άνθρωποι που είναι στρεσσαρισμένοι εμφανίζουν μια μείωση ευχαρίστησης στο πως προσλαμβάνουν τις οσμές του περιβάλλοντος κόσμο....το συμπέρασμα των ερευνητών ήταν ότι « αγχωνόμαστε και ως αποτέλεσμα βιώνουμε τον κόσμο και ό, τι τον αποτελεί πιο αρνητικά, πιο δύσκολα».     Για τις ανάγκες της μελέτης οι ερευνητές ανέλυσαν τις λειτουργικές μαγνητικές τομογραφίες των εγκεφάλων των συμμετεχόντων που είχαν εκτεθεί σε ενοχλητικά μηνύματα και εικόνες. Οι ερευνητές παρατήρησαν ότι δύο τυπικώς ανεξάρτητα κυκλώματα του εγκεφάλου – το ένα σχετιζόμενο με την επεξεργασία των οσφρητικών ερεθισμάτων και το άλλο με την αξιολόγηση της συγκίνησης- είχαν συμπεριπλεχθεί κάτω από συνθήκες στρες. Για να διερευνήσουν αυτή τη σχέση οι ερευνητές ζήτησαν από τους συμμετέχοντες να βαθμολογήσουν σε μια δεδομένη κλίμακα  ένα σύνολο ουδέτερων οσμών πριν εκτεθούν  και αφού είχαν εκτεθεί στις ενοχλητικές εικόνες. Όπως προέκυψε πολλοί από τους συμμετέχοντες βαθμολόγησαν μετά την έκθεση στις στρεσσαριστικές εικόνες αρνητικά οσμές που είχαν βαθμολογήσει ουδέτερα πριν εκτεθούν στις εικόνες που τους στρέσσαραν. Οι ερευνητές κατέληξαν ότι όταν ένα άτομο στρεσσάρεται το σύστημα αξιολόγησης των συγκινήσεων γίνεται κομμάτι του συστήματος επεξεργασίας των οσφρητικών ερεθισμάτων. Με αυτή την «ενσωμάτωση» όμως το μόνο που προκύπτει είναι περισσότερο στρες και στην ουσία δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος...όσο πιο πολύ στρεσσαριζόμαστε τόσο πιο πολύ  μας ενοχλούν οι οσμές του περιβάλλοντος και όσο περισσότερο μας ενοχλούν οι οσμές του περιβάλλοντος τόσο πιο έντονα βιώνουμε το στρες!   Αυτός ο φαύλος κύκλος «σπάει» αν μάθουμε να διαχειριζόμαστε το στρες και να παραμένουμε λειτουργικοί κάτω από συνθήκες πίεσης και άγχους. Η Βιοανάδραση και οι εφαρμογές της, η αυτογενής εκπαίδευση και η προοδευτική εκτόνωση της συσσωρευμένης μυϊκής έντασης μαζί με την εξισορρόπηση της λειτουργίας και την καλύτερη επικοινωνία των ημισφαιρίων του εγκεφάλου είναι δοκιμασμένα και επιτυχημένα «εργαλεία» ώστε να μάθουμε «να βιώνουμε το στρες φυσιολογικά, να μάθουμε να ηρεμούμε αμέσως μετά την εξαφάνιση του στρεσσογόνου παράγοντα, να μάθουμε να μη δημιουργούμε στρεσσογόνους παράγοντες με το μυαλό μας» και να ζούμε μια πιο ευτυχισμένη και αποδοτική ζωή.....και ένα ακόμα θετικό στην όλη ιστορία της βιοαναδρασικής εκπαίδευσης....λιγότερο deodorant!