Skip to main content
SPIROS DIAMANTIDIS HOMEOPATHY IN GERMANY

ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΔΗΛΑΔΗ.....

ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΔΗΛΑΔΗ.....

Τον Οκτώβριο του 2009, δηλαδή πρίν από δύο μήνες, άνοιξε στο Κιότεν της Γερμανίας η Ευρωπαϊκή Βιβλιοθήκη της ομοιοπαθητικής. Ο δήμαρχος του Κιότεν διέθεσε 2,3 εκατομμύρια ευρώ για την συντήρηση του κλασσικού κτιρίου που ήταν το σπίτι στο οποίο έζησε ο αναβιωτής της ομοιοπαθητικής Samuel Hahnemann από το 1821 έως το 1834. Το Κιότεν είναι επίσης η πόλη όπου εργάσθηκε και ο Μπάχ από το 1717 έως το 1723, αλλά και η γενέτειρα του κλασσικού συνθέτη Carl Friedrich Abel, ο οποίος συνεργάσθηκε με τον Μπάχ και δημιούργησαν τα κλασσικά κονσέρτα Μπάχ-Άμπελ.

Η βιβλιοθήκη περιλαμβάνει 6.000 σπάνια και μοναδικά βιβλία της ομοιοπαθητικής, εκ των οποίων τα 2.500 είναι προσφορά της μεγάλης ομοιοπαθητικής βιβλιοθήκης του Αμβούργου, που περιλαμβάνει μοναδικές και σπάνιες εκδόσεις για την ομοιοπαθητική, που χρονολογούνται από το 1796 έως το 1950. Πολλά από τα βιβλία της βιβλιοθήκης του Κιότεν είναι προσφορές ιδιωτών, γιατρών και επιστημόνων, ομοιοπαθητικών οργανώσεων. Οι Γερμανοί αναφέρουν ότι η ομοιοπαθητική βιβλιοθήκη του Κιότεν σχετίζεται με την παράδοση που προσπαθούν να διατηρήσουν, αφού, όπως λένε, η ομοιοπαθητική επανέρχεται στο χώρο που μεγαλούργησε, δηλαδή εκεί που έζησε ο ιδρυτής της Samuel Hahnemann δεκαπέντε από τα πιο δημιουργικά χρόνια της ζωής του.

Ταυτόχρονα, λένε οι Γερμανοί, αυτή η βιβλιοθήκη ατενίζει το μέλλον της ομοιοπαθητικής, διότι στο ίδιο κτίριο θα γίνονται από εδώ και πέρα ένα μέρος από τις εργασίες των Ομοιοπαθητικών Καθηγητών του τμήματος ομοιοπαθητικής του πανεπιστημίου Ottovon-Guericke του Μαγδεμβούργου. Τα μαθήματα αυτά θα απευθύνονται σε γιατρούς, οδοντιάτρους, κτηνιάτρους και φαρμακοποιούς, που επιθυμούν να σπουδάσουν την ομοιοπαθητική ιατρική ή φαρμακοτεχνία.

Τα μαθήματα αυτά θα έχουν δύο επίπεδα. Ένα επίπεδο για προχωρημένους και ένα για αρχαρίους. Το 1855 ο Arthur Lutze, μαθητής του Hahnemann, ίδρυσε στο Κιότεν μία ομοιοπαθητική κλινική σε ένα από τα μεγαλοπρεπέστερα κτίρια της πόλη, που σήμερα συμπεριλαμβάνεται στο χώρο των διατηρητέων μνημείων της ομοιοπαθητικής. Έτσι το Κιότεν έγινε το Εθνικό Κέντρο της ομοιοπαθητικής για τη Γερμανία, αφού συγκεντρώθηκε εκεί ένα σημαντικό κομμάτι της ομοιοπαθητικής παράδοσης που είναι ανοιχτό καθημερινά στο κοινό και τους επιστήμονες.

Αυτά με πληροφορούν οι Γερμανοί φίλοι μου ομοιοπαθητικοί γιατροί και ενώ από τη μια μεριά χαίρομαι και τους στέλνω τα συγχαρητήριά μου, από την άλλη, ως Έλληνας, ζηλεύω και λυπάμαι. Ίσως να είναι η ευκαιρία τους να παινευτούν και αυτοί απέναντί μου, αφού πάντα αναγκάζονται να με αντιμετωπίζουν στα συνέδρια τους, ως τον ειδικότερο να μιλάει για την Ιπποκρατική προέλευση της ομοιοπαθητικής, τόσο επειδή είμαι Έλληνας, όσο και επειδή το βιβλίο μου με τίτλο «Ομοιοπαθητική φιλοσοφία και Ιπποκρατική ιατρική» είναι πιά ένα σημείο αναφοράς για όλες τις ομοιοπαθητικές σχολές τους.

Η σύγκριση της ομοιοπαθητικής φιλοσοφίας με την Ιπποκρατική ιατρική δείχνει με επιστημονικό τρόπο την Ελληνική και Ιπποκρατική προέλευση της ομοιοπαθητικής. Οι Γερμανοί βρίσκουν ευκαιρία από το ότι ο ιδρυτής, όπως λένε, της ομοιοπαθητικής έζησε σε μία πόλη δεκαπέντε χρόνια και δημιουργούν βιβλιοθήκη και μουσείο από το οποίο κερδίζουν χρήματα, αλλά προβάλλουν και την πόλη τους.

Και εγώ έρχομαι πάντα στα διεθνή συνέδρια και τις επιστημονικές ημερίδες, να τους διορθώνω και να τους εξηγώ ότι χωρίς να αμφισβητώ τίποτα από την τεράστια αξία του Hahnemann, πρέπει να τον θεωρούμε ως αναβιωτή της ομοιοπαθητικής, αφού ιδρυτής της ομοιοπαθητικής είναι ο Ιπποκράτης.

Πρώτος ο Ιπποκράτης έθεσε το νόμο των ομοίων λέγοντας ότι «τα όμοια των ομοίων εισίν ιάματα», αλλά επίσης «δια τα όμοια νούσος γίγνεται και δια τα όμοια προσφερόμενα εκ νοσευόντων υγιαίνεται», διατυπώνοντας έτσι τον πρώτο και βασικό νόμο της ομοιοπαθητικής, δηλαδή το νόμο των ομοίων. Άλλωστε και ο ίδιος ο Hahnemann το αναφέρει, ότι οι μελέτες του, που οδήγησαν στην αναβίωση της ομοιοπαθητικής, βασίζονται πάνω στη μελέτη των συγγραμμάτων του Ιπποκράτη.

Αυτή την Ελληνική κληρονομιά της ομοιοπαθητικής θα ήθελα πολύ να την δώ να γυρνάει στην Ελλάδα και πασχίζω πολύ γι αυτό. Στο τέλος «φοβερίζω», χαριτολογώντας, τους Γερμανούς, ότι σε λίγο που θα ευαισθητοποιηθεί η Ελλάδα και θα δραστηριοποιηθεί σχετικά με την ομοιοπαθητική, θα κάνει πολύ περισσότερα για την προβολή της ομοιοπαθητικής και του Ιπποκράτη, που θα τους πάρουμε την πρωτιά στον τομέα αυτό. Ύστερα γελάμε όλοι.

Εκείνοι γελούν επειδή πιθανώς πιστεύουν ότι αυτό δεν θα γίνει ποτέ και εγώ γελώ με την κρυφή ελπίδα, ότι ίσως κάποτε το όνειρο μου γίνει πραγματικότητα στην Ελλάδα και το καύχημά μου για την Ελληνικότητα της ομοιοπαθητικής, έχει διαφορετική υπόσταση.

-Αναδημοσίευση από την καθημερινή εφημερίδα της Θράκης "Η ΓΝΩΜH" www.gnomi-evros.gr 23.12.09