ΕΙΝΑΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΠΟΥ Η ΑΝΟΙΞΗ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΦΕΡΝΕΙ ΚΑΛΑ ΔΩΡΑ

Η άνοιξη είναι η περίοδος των εποχιακών αλλεργιών με κύριο εκπρόσωπο την αλλεργική ρινίτιδα. Οι αλλεργίες διακρίνονται στις εποχιακές που ξεσπούν ορισμένη εποχή, μόνο διότι τότε διαχέονται στην ατμόσφαιρα τα αλλεργιογόνα που την προκαλλούν και ιδιαίτερα η γύρη των λουλουδιών που ανθίζουν την άνοιξη, αλλά και στις ετήσιες αλλεργίες που οφείλονται σε άλλα αλλεργιογόνα τα οποία υπάρχουν όλο το χρόνο. Αυτά εμφανίζονται κυρίως στους εσωτερικούς χώρους και είναι η σκόνη του σπιτιού, τα ακάρεα, διάφοροι μύκητες, οι τρίχες των ζώων και πολλά άλλα. Αλλεργιογόνα ονομάζονται αυτές ακριβώς οι ουσίες που πυροδοτούν την αλλεργία. Είναι εύλογο όμως να αναρωτηθεί κανείς: «γιατί αφού ζούμε πέντε άτομα στο ίδιο σπίτι μόνο ένα παρουσιάζει αλλεργίες;». Η ομοιοπαθητική δίνει στο θέμα των αλλεργιών μια εξήγηση που έχει εδραιωθεί εδώ και δύο αιώνες και επιβεβαιώνεται σήμερα με τη γενετική. Η ομοιοπαθητική θεωρία αποδίδει τις αλλεργίες τις προδιαθέσεις του ατόμου, οι οποίες είναι αυτές οι μικρές ή μεγάλες ευαισθησίες, που «χρεώνεται» κανείς από τη στιγμή της γέννησης του και είναι το αποτέλεσμα της ανάμιξης των ευαισθησιών των γονέων του. Για να γίνει πιο απλά κατανοητό, συνηθίζω να λέω ότι όταν γεννιόμαστε προικιζόμαστε με ένα μικρό βιβλιαράκι με πολλές σελίδες, που το ονομάζω διαβατήριο νοσηρότητας και προδιαθέσεων. Φανταστείτε ότι η κάθε σελίδα του αναφέρεται και σε ένα όργανο ή σύστημα του οργανισμού π.χ κυκλοφορικό, πεπτικό, αναπνευστικό, δέρμα, νευρικό κλπ. Σε ορισμένες σελίδες του διαβατηρίου αυτού υπάρχει μια σφραγίδα που καθορίζει την προδιάθεση για νόσο στο αντίστοιχο σύστημα ή όργανο. Ας φανταστούμε αυτές τις σφραγίδες, όπως εκείνες των κανονικών διαβατηρίων, που άλλες είναι πιο αχνές, άλλες πιο πατημένες και έντονες και σε άλλες το μελάνι ξεχειλίζει. Η ένταση της σφραγίδας αντιστοιχεί με την ένταση της προδιάθεσης. Συνήθως, όσο πιο έντονη είναι μια προδιάθεση, τόσο η νόσος εμφανίζεται σε μικρότερη ηλικία και με εντονότερα συμπτώματα. Έτσι και με τις αλλεργίες, όσο πιο έντονη είναι η προδιάθεση, τόσο πιο έντονα συμπτώματα και διάρκεια εμφανίζει. Σύμφωνα με αυτή την ομοιοπαθητική  θεώρηση ο αλλεργιογόνος παράγοντας είναι η αφορμή της εμφάνισης μιας αλλεργίας, ενώ η αιτία της αλλεργίας είναι η προδιάθεση του ατόμου, που εμφανίζεται στην αντίστοιχη σελίδα του διαβατηρίου νοσηρότητας. Η προσέγγιση αυτή εξηγεί το λόγο για τον οποίο μόνο ορισμένα άτομα εμφανίζουν αλλεργία, μεταξύ όλων αυτών που ζούν στον ίδιο χώρο με τις ίδιες συνθήκες. Είναι τα άτομα που έχουν την ειδική προδιάθεση. Τα άτομα που δεν έχουν αλλεργική προδιάθεση δεν επηρεάζονται καθόλου από τα αλλεργιογόνα. Η αλλεργική ρινίτιδα εμφανίζεται σε μικρές συνήθως ηλικίες και σύμφωνα με εκτιμήσεις το 10% των παιδιών και το 20% των εφήβων εμφανίζουν αλλεργική ρινίτιδα, ενώ το 85% περίπου των περιπτώσεων αφορά άτομα κάτω των 30 ετών. Τα συμπτώματα της αλλεργικής ρινίτιδας εμφανίζοντα από τη μύτη και είναι, καταρροή υδαρής, μπούκωμα έντονο, που μπορεί να πηγαίνει από το ένα ρουθούνι στο άλλο, φτερνίσματα και φαγούρα στη μύτη, το φάρυγγα, τον ουρανίσκο και τα αυτιά εσωτερικά. Υπάρχουν επίσης συμπτώματα από το στόμα, όπως αλλοίωση και απώλεια της γεύσης και ελλάτωση της όσφρησης. Όταν η αλλεργική ρινίτιδα είναι βαριάς μορφής ή εξελίσσεται, τότε εμφανίζεται κοκκίνισμα των ματιών, δακρύρροια και βήχας. Οι πολύ βαριές αλλεργικές ρινίτιδες, που δεν αντιμετωπίζονται έγκαιρα, συχνά καταλήγουν σε δύσπνοια, που οφείλεται σε βρογχόσπασμο οπότε μετατρέπεται σε βρογχικό αλλεργικό άσθμα. Όταν η αλλεργική ρινίτιδα χρονίσει και δεν αντιμετωπισθεί ριζικά μπορεί να γίνει ο συνδετικός κρίκος, δηλαδή ο προδιαθεσικός παράγοντας για άλλες παθολογικές καταστάσεις, που προστίθενται στην ήδη υπάρχουσα. Τέτοιες καταστάσεις είναι η εκκριτική ωτίτιδα, η χρόνια ιγμορίτιδα, η χρόνια ρινοφαρυγγίτιδα, το άσθμα, καθώς και προβλήματα που σχετίζονται με την ελάττωση της ακοής. Όσο αναλύουμε την περίπτωση της αλλεργικής ρινίτιδας, βλέπουμε ότι αυτή η εποχιακή δυσάρεστη κατάσταση, όταν δεν αντιμετωπισθεί σωστά, μπορεί να γίνει ο προπομπός άλλων βαρύτερων και σοβαρότερων παθολογικών καταστάσεων, όπως οι συχνές χρόνιες και υποτροπιάζουσες λοιμώξεις του αναπνευστικού, η έντονη ανορεξία, η εύκολη κόπωση και η ευερεθιστότητα. Οι δερμοαντιδράσεις με διάφορα αλλεργιογόνα στοχεύουν στην ανεύρεση του υπεύθυνου αλλεργιογόνου και στην εν συνεχεία προοδευτική απευαισθητοποίηση από αυτό. Σε πολλές περιπτώσεις τα υπεύθυνα αλλεργιογόνα είναι πολλά και η διαδικασία ανεύρεσης τους είναι μακρά και δύσκολη. Η ομοιοπαθητική θεραπεία αποσκοπεί στο να ελαττώσει και να εξαλείψει την ευαισθησία του ατόμου στα αλλεργιογόνα, ενισχύοντας την άμυνα του οργανισμού και δουλεύοντας κυρίως με την αλλεργική του προδιάθεση. Η ομοιοπαθητική έχει να επιδείξει στις αλλεργίες γενικότερα και όχι μόνο στην αλλεργική ρινίτιδα,  ένα πολύ καλό θεραπευτικό αποτέλεσμα που σε ορισμένες περιπτώσεις ξεπερνά το 81%. Το βασικό είναι ότι με μια σωστή ομοιοπαθητική θεραπεία μπορεί κανείς να αποφύγει όλα εκείνα που συνήθως ακολουθούν την αλλεργική ρινίτιδα.

-Αναδημοσίευση από την καθημερινή εφημερίδα της Θράκης "Η ΓΝΩΜH" www.gnomi-evros.gr