Skip to main content
ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΟ ΦΑΡΜΑΚΟ

ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΤΟΥ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΟΥ ΦΑΡΜΑΚΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ 1998

ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΤΟΥ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΟΥ ΦΑΡΜΑΚΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ 1998

Χρονική περίοδος: 1998  

Ανακεφαλαιώνοντας: α)  Το ομοιοπαθητικό φάρμακο στην Ελλάδα κυκλοφορεί ως φαρμακοτεχνικό σκεύασμα, δηλαδή φάρμακο που παρασκευάζεται στο εργαστήριο του φαρμακείου, με ιατρική συνταγή, βάσει του Νόμου, και από πρώτες ύλες εγκεκριμένες από τον Ε.Ο.Φ,  βάσει της Εθνικής Φαρμακοποιίας.  

β) Στην Ελλάδα, σύμφωνα με την οδηγία, τους νόμους και κανόνες της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, όλα τα Δημόσια Ασφαλιστικά Ταμεία χορηγούσαν τα ομοιοπαθητικά φάρμακα επί μία εικοσαετία, από το 1979 έως το 1998, στους ασφαλισμένους πολίτες, εξασφαλίζοντάς τους το Συνταγματικό και ανθρώπινο Δικαίωμά τους για ελεύθερη επιλογή της ιατρικής μεθόδου στη θεραπεία.  

γ) Με την από 23/1/1998 υπουργική απόφαση που αφορούσε τα χημικά φάρμακα καταργήθηκε η παροχή ομοιοπαθητικών φαρμάκων από τα ταμεία.

δ) Σε ορισμένα ταμεία, με προσωπικό αγώνα και επιμονή οι ίδιοι οι ασφαλισμένοι εξασφάλισαν την συνέχιση μέχρι σήμερα της παροχής των ομοιοπαθητικών φαρμάκων τους, παρακάμπτοντας με εσωτερικές διαδικασίες την υπουργική απόφαση που καταργούσε την κάλυψη. Μερικά από τα ταμεία αυτά είναι το ΕΔΟΕΑΠ των δημοσιογράφων, το ΤΣΜΕΔΕ, των μηχανικών και τα ταμεία των υπαλλήλων της Εθνικής και Αγροτικής Τράπεζας.        Η αντίδραση στην κατάργηση της κάλυψης των ομοιοπαθητικών φαρμάκων.       Η απόφαση αυτή, της κατάργησης της κάλυψης του ομοιοπαθητικού φαρμάκου από τα ασφαλιστικά ταμεία, προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων από ποικίλους φορείς.  

1) Ο Πανελλήνιος Φαρμακευτικός Σύλλογος (Π.Φ.Σ) στην επιστολή του προς το υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας στις 19/6/98 επισήμαινε τη διαφορά μεταξύ ιδιοσκευασμάτων και γαληνικών σκευασμάτων, στα οποία συγκαταλέγονται τα ομοιοπαθητικά φάρμακα και ανέφερε μαζί με άλλα: «Συνεπώς και ο πλέον αδαής περί την Φαρμακευτική και τη Νομική επιστήμη γνωρίζει καλώς ότι τα γαληνικά Φαρμακευτικά Σκευάσματα και τα ομοιοπαθητικά φάρμακα δεν ήταν δυνατόν νομίμως να συμπεριληφθούν στην υπ.αριθμ. Φ21/1988/19-1-1988 κοινή υπουργική απόφαση. (Αυτή που καταργούσε την κάλυψη). Συμπερασματικά είναι αυθαίρετη και παράνομη η άποψή σας ότι επειδή τα γαληνικά σκευάσματα και τα ομοιοπαθητικά φάρμακα δεν περιλαβάνονται στην απόφαση αυτή δεν αναγνωρίζεται και η δαπάνη αυτών. Είμαστε υποχρεωμένοι σαν Π.Φ.Σ.  να σας γνωρίσουμε ότι η αυθαίρετη εφαρμογή της απόψεώς σας περί μη πληρωμής των ομοιοπαθητικών φαρμάκων  θα έχει ως αποτέλεσμα την αθρόα έγερση αγωγών κατά του Δημοσίου και των Ασφαλιστικών Οργανισμών. Έστω και την τελευταία στιγμή παρακαλούμε να δοθεί εντολή να εξοφλούνται οι συνταγές που περιλαμβάνουν γαληνικά και ομοιοπαθητικά σκευάσματα».  

2) Ομάδα βουλευτών με αφορμή την απόφαση αυτή έθεσε με επίκαιρη ερώτηση στη Βουλή πολύ πιό σφαιρικά το θέμα της ομοιοπαθητικής. «Επειδή η αναγνώριση της ομοιοπαθητικής ιατρικής καθώς και του τίτλου του ομοιοπαθητικού γιατρού είναι πλέον κοινωνική αναγκαιότητα και επιπλέον με αυτό τον τρόπο αυξάνει την προστασία της δημόσιας υγείας αλλά και των ασθενών από κάθε μορφή παραπλάνησης, ερωτάται ο κ.Υπουργός τί μέτρα προτίθεται να πάρει για την αναγνώριση της ομοιοπαθητικής ιατρικής στην Ελλάδα, αν προτίθεται να εντάξει την ομοιοπαθητική ιατρική στο Εθνικό Σύστημα Υγείας». Η απάντηση που έλαβε από τον τότε υφυπουργό ανέφερε ότι: «Το όλο θέμα της αναγνώρισης και της άσκησης της Ομοιοπαθητικής έχει σταλεί στο ΚΕ.Σ.Υ., προκειμένου να μελετηθεί από την Επιτροπή Εκπαίδευσης του Κεντρικού Συμβουλίου Υγείας (ΚΕ.Σ.Υ).»  

3) Η Ελληνική Γραμματεία Ομοιοπαθητικής, δηλαδή ο σύλλογος φίλων της ομοιοπαθητικής, που αριθμεί πάνω από 36.000 μέλη, έδωσε άμεσα έγγραφη διαμαρτυρία προς τον υπουργό υγείας με θέμα: «Αναγνώριση δαπάνης ομοιοπαθητικών φαρμάκων προς τον Υπουργό Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων» και ανέφερε μαζί με πολλά άλλα:   «Η πράξη της κατάργησης της ασφαλιστικής κάλυψης διαταράσσει το μέχρι τώρα καθεστώς που ίσχυε για τα ομοιοπαθητικά φάρμακα από το 1970 και που αποσαφηνίστηκε και επιβεβαιώθηκε με την από 26.5.89 χαρακτηρισμένη ως εξαιρετικά επείγουσα οδηγία του τότε Υπουργού Υγείας, με αρ.πρωτοκ. Α7α/4754/89 με 20 εξωτερικούς αποδέκτες και 2 εσωτερικές διανομές. Διαμαρτυρόμενοι γι αυτή την καταχρηστική και αυθαίρετη εφαρμογή της προαναφερθείσας κοινής υπουργικής απόφασης, παρακαλούμε να επιληφθείτε της άμεσης διευκρινιστικής ενημέρωσης των ελεγκτών ώστε αμέσως να μπορέσουμε να συνεχίσουμε την πολύτιμη για την υγεία μας ομοιοπαθητική θεραπεία».   Επισήμαινε ότι ο κατάλογος που εγκρίθηκε αφορούσε μόνο ιδιοσκευάσματα και δεν αναφερόταν σε γαληνικά φάρμακα, των οποίων η φύση και η κατηγορία είναι τελείως διαφορετική.   Ο διευθυντής του Υπουργείου Υγείας απάντησε ότι «Αφού δεν περιλαμβάνονται στη λίστα τα ομοιοπαθητικά φάρμακα κατά συνέπεια δεν αναγνωρίζεται δαπάνη γι αυτά». Και το σήριαλ του ομοιοπαθητικού φαρμάκου συνεχίζεται μέχρι σήμερα με πολλές αγωγές ομοιοπαθητικών ασθενών κατά του δημοσίου.

-Αναδημοσίευση από την καθημερινή εφημερίδα της Θράκης "Η ΓΝΩΜH" www.gnomi-evros.gr