Skip to main content
SPIROS DIAMANTIDIS BIOFEEDBACK ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΔΥΝΑΜΙΚΟ

ΠΡΟΣΕΧΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ

ΠΡΟΣΕΧΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ

Το σλόγκαν αυτό επικράτησε την εποχή της μεγάλης λειψυδρίας  τότε που έπρεπε να γίνει ορθολογιστικότερη χρήση του νερού και να περιοριστούν οι σπατάλες. Προσέχουμε για να έχουμε. Το σλόγκαν αυτό ξαναγίνεται επίκαιρο σε σχέση με την ηλεκτρική ενέργεια. Το βρίσκουμε μπροστά μας στη διαχείριση και την προστασία των δασών. Για να μην αποκαούν.

Τι γίνεται όμως με το ανθρώπινο δυναμικό της επιχείρησης μας; Το προσέχουμε για να μπορούμε να το έχουμε δυνατό, ακμαίο και αποτελεσματικό; Το σύνδρομο του “burn out” είναι κάτι πολύ σημαντικό στον εργασιακό χώρο. Αφορά τους εργαζόμενους που «καίγονται» κάτω από την πίεση του εργασιακού στρες. Κάτω από την πίεση ενός στρεσογόνου εργασιακού περιβάλλοντος που δεν τους φροντίζει για να μπορεί να τους έχει. Εξάντληση, ακεφιά που μπορεί να φτάσει και στην κατάθλιψη, αποφυγή των κοινωνικών επαφών, διαταραχές του ύπνου, κυνισμός, ευερεθιστότητα ή απάθεια , υπέρταση, κολίτιδα, γαστρίτιδα, αύξηση του σακχάρου, αύξηση της χοληστερίνης και φυσικά αναποτελεσματικότητα. Η σκέψη, το συναίσθημα, η επικοινωνία, το ψυχικό κίνητρο, η κινητοποίηση και η αισιοδοξία του «καμένου» εργαζόμενου παρουσιάζουν σημαντικά προβλήματα.

Για μερικούς και ίσως παλιότερα η λύση μιας καθαρά κερδοκεντρικής επιχείρησης που δεν έχει χρόνο και χρήμα για χάσιμο, θα ήταν απλή. Απόλυσε τον και πάρε άλλον φρέσκο και ακμαίο. Η επιχείρηση αυτή στοχεύει στα κέρδη και παραμελεί τον άνθρωπο. Εκτός από την ηθική απαξία που περιέχει μια τέτοια μεταχείριση του ανθρώπινου δυναμικού είναι και τελείως αντιοικονομική ιδιαίτερα όταν αφορά στελέχη παλιά για τα οποία η επιχείρηση επένδυσε πολύ κόπο και χρήμα για την εκπαίδευση και την αύξηση της αποτελεσματικότητας τους. Η λύση «απόλυσε τον και πάρε άλλον» δεν είναι καθόλου αποδεκτή και συμφέρουσα για τη σύγχρονη επιχείρηση ιδιαίτερα στη σημερινή εποχή της εξειδίκευσης.

Το ανθρωποκεντρικό μοντέλο της σύγχρονης επιχείρησης αλλάζει τελείως τα δεδομένα στη διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού. Η σύγχρονη, δυναμική επιχείρηση, ξεκινάει από τον άνθρωπο και στοχεύει στα κέρδη. Θέλει τον εργαζόμενο ακμαίο, ανθεκτικό, αισιόδοξο, συνεργάσιμο, δημιουργικό, να αναρρώνει γρήγορα μετά από μια κρίση ή αποτυχία, αλλά όχι μόνο όταν είναι από τη φύση του έτσι. Τον βοηθάει με επιστημονικές μεθόδους να αναπτύξει αυτές τις ικανότητες που χωρίς αυτή τη βοήθεια ίσως δεν θα είχαν ξεδιπλωθεί ποτέ. Όταν μου ζητούν να επιλέξω στελέχη για μια επιχείρηση, μου ζητούν εμφαντικά πάντα να βρω τον πιο προικισμένο, το μεγαλύτερο αστέρι της αγοράς.

Εκείνο που επισημαίνω τις περισσότερες φορές είναι ότι η επιχείρηση εκτός από τέτοια στελέχη χρειάζεται και άλλα στελέχη των οποίων οι ικανότητες για τους μη ειδικούς, δεν είναι ορατές από την πρώτη στιγμή αλλά αυτά έχουν τεράστιο δυναμικό που μπορεί να εκδηλωθεί με την κατάλληλη επιστημονική εκπαίδευση και στήριξη. Τέτοια στελέχη αποδεικνύονται τις περισσότερες φορές πιο πιστά, αποδοτικά και υποστηρικτικά για την επιχείρηση από άλλα «αστεράτα» που μπορεί να «πουλάνε» αυθεντία και να εμφανίζουν λιγότερη ευελιξία στην κατανόηση των πραγματικών αναγκών της επιχείρησης και στην ουσιαστική συνεργασία με τα υπόλοιπα στελέχη.

Όμως εδώ το ένστικτο και η πρώτη εικόνα δεν έχουν μεγάλη σημασία στην επιλογή. Αυτές οι μέθοδοι ανήκουν στο  παρελθόν. Σήμερα η επιστήμη μας δίνει τον τρόπο να προσεγγίσουμε αντικειμενικά τις ικανότητες ενός υποψήφιου συνεργάτη και να τον επιλέξουμε όχι μόνο για τα προσόντα του αλλά και για την ικανότητα του να μπορεί να λειτουργεί και να αποδίδει αρμονικά με τους άλλους συνεργάτες ως μέλος μιας δυναμικής ομάδας εργασίας. Στη συνέχεια τον φροντίζουμε για να τον έχουμε. Εκτός από την φροντίδα για την ενίσχυση των γνώσεων του με συνεχή επιμόρφωση, χρειάζεται και μια ειδική θωράκιση απέναντι στο εργασιακό στρες. Όσο οι δυσκολίες της αγοράς αυξάνονται, όσο ο ανταγωνισμός φουντώνει, τόσο το εργασιακό στρες χτυπάει κόκκινο.

Το “burn out” ενός πολύτιμου συνεργάτη είναι μεγάλο πλήγμα για την επιχείρηση. Μια ολόκληρη εργασιακή ομάδα μπορεί να καταρρεύσει ειδικά με την απώλεια ενός στελέχους κλειδί. Η επιστήμη δίνει τη δυνατότητα να αποφύγουμε τέτοιες περιπέτειες. Η εκπαίδευση των στελεχών στον έλεγχο και τη διαχείριση του εργασιακού στρες είναι η ειδική φροντίδα την οποία τα στελέχη την χρειάζονται όσο και το οξυγόνο.

Η πολύτιμη αυτή προσφορά από την επιχείρηση στον εργαζόμενο ανταμείβεται σύμφωνα με την American Statistical Association (2004) με 67% σταθερότητα του εργαζόμενου προς την επιχείρηση. Με άλλα λόγια ο εργαζόμενος νοιώθει τόση ασφάλεια και εμπιστοσύνη προς την επιχείρηση που δεν θέλει να την αλλάξει ακόμη και για κάποια οικονομικά ανταλλάγματα.

Όταν ο εργαζόμενος αντιλαμβάνεται ότι η επιχείρηση τον φροντίζει ουσιαστικά και τον θωρακίζει απέναντι στους κινδύνους του εργασιακού στρες, γίνεται πιο πρόθυμος για την επίτευξη των στόχων της επιχείρησης. Σπάνια θα είναι αγνώμων σε αυτή την τόσο πολύτιμη προσφορά για την υγεία, επιτυχία και ευημερία του.

Ας προσέχουμε λοιπόν το ανθρώπινο δυναμικό της επιχείρησης μας για να το έχουμε.

Διότι το ανθρώπινο δυναμικό είναι το πολυτιμότερο στοιχείο μιας επιχείρησης.