ΤΡΟΠΟΣ ΔΡΑΣΗΣ ΤΟΥ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΟΥ ΦΑΡΜΑΚΟΥ. Μέρος 1ο
ΤΡΟΠΟΣ ΔΡΑΣΗΣ ΤΟΥ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΟΥ ΦΑΡΜΑΚΟΥ. Μέρος 1ο
Μέρος 1ο Ο νόμος των ελαχίστων δόσεων.
Μερικοί σήμερα είναι δύσπιστοι και αμφισβητούν τη δράση του ομοιοπαθητικού φαρμάκου επειδή είναι γνωστό ότι χρησιμοποιούνται, για την παρασκευή του, φυσικές φαρμακευτικές ουσίες σε πολύ υψηλή αραίωση. Η δυσπιστία αυτή εξηγείται, γιατί όσον αφορά στο φάρμακο είμαστε συνηθισμένοι στη λογική των μεγάλων δόσεων, βάσει της οποίας χορηγούνται όλα τα χημικά φάρμακα σήμερα. Δηλαδή, όσο εντονότερα συμπτώματα έχει ο ασθενής, τόσο αυξάνεται η δόση του χημικού φαρμάκου που είναι ικανό να τον βοηθήσει.
Για παράδειγμα, ένας ήπιος πονοκέφαλος ανακουφίζεται παίρνοντας ένα χημικό παυσίπονο, ένας εντονότερος πονοκέφαλος ανακουφίζεται λαμβάνοντας το ίδιο παυσίπονο σε διπλάσια δόση, ένας πολύ δυνατός πονοκέφαλος απαιτεί υψηλές δόσεις δύο φαρμάκων κ.ο.κ. Ισχύει, βεβαίως, αυτός ο κανόνας στην αλλοπαθητική φαρμακολογία, η οποία εφαρμόζει το νόμο των μεγίστων επιτρεπομένων δόσεων.
Αντίστοιχα η ομοιοπαθητική φαρμακολογία βασίζεται στο νόμο των ελαχίστων δόσεων. Ο ένας νόμος δεν ανατρέπει τον άλλον, ούτε και τον αναιρεί.
Υπάρχει ο νόμος των ομοίων, που είναι ο βασικός νόμος της ομοιοπαθητικής ιατρικής και ο νόμος των αντιθέτων, που είναι ο βασικός νόμος της αλλοπαθητικής ιατρικής και αποτελούν δύο διαφορετικές θεραπευτικές προσεγγίσεις, οι οποίες ούτε αναιρούν, ούτε ανατρέπουν η μία την άλλη, αντίθετα αλληλοσυμπληρώνονται και εξυπηρετούν διαφορετικές θεραπευτικές ανάγκες.
Αντίστοιχα, υπάρχουν στις δύο φαρμακολογίες, την ομοιοπαθητική και αλλοπαθητική φαρμακολογία, οι νόμοι των ελαχίστων δόσεων και των μεγίστων δόσεων αντίστοιχα.
Παραδείγματα του νόμου των ελαχίστων δόσεων:
α) Γιατί ένας ευαίσθητος άνθρωπος με ελάχιστες δόσεις γύρης παθαίνει αλλεργία; Είναι γνωστό ότι ένας άνθρωπος που παρουσιάζει αλλεργία στην πενικιλλίνη μπορεί να πάθει αλλεργικό σόκ ακόμα και με αραιώσεις της τάξης του 1:10.000.000. Ένας άνθρωπος αλλεργικός στο τρίχωμα της γάτας, εμφανίζει έντονη αλλεργική αντίδραση μόλις μία γάτα κυκλοφορήσει γύρω του, ακόμη και σε ανοιχτό χώρο, ακόμη και χωρίς να την αγγίξει. Και ο αλλεργικός στη γύρη των λουλουδιών παρουσιάζει συμπτώματα, φτέρνισμα, καταρροή, επιπεφυκίτιδα, κνησμό στο δέρμα ή βήχα και δύσπνοια, περνώντας σε μεγάλη απόσταση από ένα δάσος με ανθισμένα δέντρα. Η αλλεργική αντίδραση και στις δύο περιπτώσεις οφείλεται στις απειροελάχιστες ποσότητες σκόνης από το τρίχωμα της γάτας στην πρώτη περίπτωση και γύρης από τα δένδρα στη δεύτερη περίπτωση, που μεταφέρθηκαν μέχρι τον ασθενή μέσω του αέρα. Αυτή τη γνώση αποκομίσαμε κατ'αρχάς μέσα από την παρατήρηση των αλλεργικών φαινομένων, που επιβεβαιώνει το νόμο των ελαχίστων δόσεων. Ότι δηλαδή, ο οργανισμός δεν αντιδρά μόνο στις υψηλές δόσεις αλλά και στις απειροελάχιστες.
β) Πώς μας προστατεύουν από τις ασθένειες τα εμβόλια που έχουν απειροελάχιστη δόση αντιγόνου; Τα εμβόλια δρούν επίσης βάσει του νόμου των ελαχίστων δόσεων. Αν στο εμβόλιο μπεί μεγάλη δόση τοξίνης ή ιού, τότε ο άνθρωπος θα νοσήσει από την ασθένεια που προκαλεί αυτή η τοξίνη ή ο ιός. Η ελάχιστη όμως δόση τοξίνης ή ιού που βρίσκεται στο εμβόλιο, σε υψηλή αραίωση, καταφέρνει να κινητοποιήσει το αμυντικό σύστημα του οργανισμού έτσι ώστε να παράγει μεγάλες ποσότητες αντισωμάτων και να τον προστατέψει στη συνέχεια από την ασθένεια που προκαλεί αυτή η τοξίνη ή ο ιός.
Αυτή είναι μία καθαρά ομοιοπαθητική προσέγγιση που την αξιοποιεί η αλλοπαθητική.
Το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού μας, λοιπόν, έχει τη δυνατότητα να διεγείρεται με απειροελάχιστες δόσεις.
Υπάρχουν μηχανισμοί που κινητοποιούνται στη συνέχεια και δημιουργούν πολύ μεγάλη και θεαματική αντίδραση του οργανισμού. Με ανάλογο τρόπο, το ομοιοπαθητικό φάρμακο κινητοποιεί τους ενδογενείς μηχανισμούς που διαθέτει το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού, προκειμένου να διατηρείται η υγεία και η ισορροπία, τους ενισχύει και παράγει αντίδραση ανάταξης της εκάστοτε βλάβης, δηλαδή θεραπεία.
Το γεγονός ότι τα ομοιοπαθητικά φάρμακα παρασκευάζονται βάσει του νόμου των ελαχίστων δόσεων, δηλαδή των πολύ υψηλών αραιώσεων των φυσικών φαρμακευτικών ουσιών, από τις οποίες παράγονται, έχει σαν αποτέλεσμα να μην παρουσιάζουν καμμία παρενέργεια. Ο τρόπος δράσης του ομοιοπαθητικού φαρμάκου είναι αντικείμενο μελέτης και έρευνας πολλών επιστημόνων των φυσικών επιστημών τις τελευταίες δεκαετίες.
Υπάρχουν πλέον πολλές θεωρίες και μετρήσεις, που εξηγούν, απεικονίζουν και τελικά αποδεικνύουν την αδιαμφισβήτητη δράση του ομοιοπαθητικού φαρμάκου. Ορισμένοι διατείνονται ότι η δράση του ομοιοπαθητικού φαρμάκου είναι δράση placebo, πράγμα που έχει καταρριφθεί, όπως θα δούμε στη συνέχεια.
-Αναδημοσίευση από την καθημερινή εφημερίδα της Θράκης "Η ΓΝΩΜH" www.gnomi-evros.gr
